بیمارستان نوسازی که در زلزله تهران تخریب می‌شود!

ما در این سالها در مورد زلزله مهیب تهران صحبت می کردیم و همه ما سالها نگران آن بودیم و اکنون هر زمان که از میدان اوتیسم عبور می کنم ، باید بد و گمراه کننده ، بله ، بد و گمراه کننده ساختمان بگویم. از بیمارستان مجتمع امام خمینی (ره) و من ساعت ها با خودم مبارزه می کنم تا بالاخره فراموش کنم!
تصویر این بیمارستان منحصر به فرد این است که طراحان آن ، کارفرما و شهرداری منطقه بدون شک باید بالاترین افتخار دولتی را برای این پدیده و خلاقیت بزرگ دریافت کنند.

چند سال پیش ، زمانی که سالن و ایستگاه مترو در زیر یک ساختمان و در کنار آن ساخته می شد ، مدیر بیمارستان از من دعوت کرد تا به بخش مجروحان و ساختمان مجتمع که به دلیل گرانش و تخلیه شده بودند ، سر بزنم. عمق. ترک خوردگی ناشی از کاتالیزورهای ساخت مترو.
در همان زمان گفتم تخلیه بهترین کار است و در عین حال از مدیر فنی مجتمع که اجازه ساخت این ساختمان ناهمگن ، نمای شیشه ای این سازه مردود ، در کنار مترو را داد ، پرسیدم. و بزرگراه اصلی شهر

نمی دانید داستان واقعاً چیست؟ چرا این اتفاقات در کشوری یکی پس از دیگری رخ می دهد؟ آیا مسئولیت کشور ما اصلا معنی دارد؟

اول ، احتیاج به ساخت ایستگاه مترو در زیر و در کنار ساختمان بخش بیماری های عفونی نبود ، می توان آن را به راحتی در بزرگراه ساخت و با تونلی از پایین به بیمارستان متصل کرد تا بیماران و بخش بزرگی از مجموعه بیمارستان نمی توان تخلیه کرد هپاتیت) و هزینه های هنگفت تعمیر بیمارستان را متحمل نشوید! من از تصمیم مترو و بیمارستان شگفت زده شده ام!

ثانیاً ، مشاور نادان ، یعنی کارفرما و مرجع قانونی دولت مجوز ساخت چنین ساختمانی را در شهر لرزه خیز تهران ، در کنار بزرگراه اصلی صادر کرده است. خود بیمارستان در طول زلزله نیاز به درمان دارد ، بنابراین چگونه می توانیم تا زمان بعد از زلزله به آن وابسته باشیم. اگر در ورودی بزرگراه پارک وی غلت بزند و راه را ببندد چه اتفاقی می افتد؟ آیا معماری این ساختمان با هر بنایی در مجموعه هنوز از جنگ جهانی دوم و حتی محیط و ساختمانهای میدان توحید سازگار است؟

من خود به خود بیمارستان را برای زلزله 70 سال ارزیابی کردم ، به یاد دارم وقتی به بیمارستان امام خمینی (ره) رسیدم و نقشه ها را در یک اتاق فرسوده پیدا کردم (آنها باید اسکن و در مکان مناسب ذخیره شوند!) آنچه دیدم و قابل مشاهده بود به نقشه برداران دیگرم گفتم ، این اجناس ایمن هستند ، حداقل من در اینجا احساس راحتی می کنم. اکنون ، سالها پس از جنگ جهانی دوم ، ما در حال ساختن ساختمان اشتباه و آسیب پذیر از هر نظر هستیم! چرا؟ نمی دانید ذهنیت در طراحی فرم چیست؟ نمای شیشه ای و مهندسی بادگیرها و سازه های پیچشی در زلزله و ده ها مشکل دیگر ، احتمالاً صدها!

من می دانم که اگر این یادداشت به دست مقامات و مشاوران این ساختمان برسد ، هزار بحث در مورد قوانین رعایت شده در ایمنی این بیمارستان مطرح می شود که حتی در اروپا ، آمریکا ، بیمارستان های مریخ و غیره اعمال نمی شود! آنها خواهند گفت ، اما در اینجا من می گویم که این کاملاً اشتباه است و من حاضرم نقطه به نقطه آن را در یک بحث عمومی یا تلویزیونی با حضور طراحان ساختمان مطرح کنم.

فراموش نکنید که این بیمارستان بر روی دسته ای از بیماران درمانده و فقیر ساخته شده است ، این قابل بخشش نیست! من به همه افراد ، از ابتدا تا انتها ، کارفرما ، مشاور ، پیمانکار و غیره توصیه می کنم.

این را هم بگویم که متأسفانه بیمارستانهای زیادی به همین دلیل در کشور ساخته می شود …! نمونه بارز آن بیمارستان تخریب شده طلای ساری پل در زلزله کرمانشاه است که وزارت بهداشت به شدت آن را هدف قرار داد و جلساتی را برای یادگیری نحوه ساخت و طراحی آن برگزار کرد.
اصلا کسی هست؟ آیا کسی تا به حال به این گوش می دهد؟ نیازی به دشمن بیگانه نیست! به این بیمارستان و بقیه آنها فکر کنید!

* استاد نمونه مهندسی سازه ، مدیریت زلزله و بحران و بنیانگذار تاب آوری و مدیریت بحران در ایران