در سوگ آن استاد جامعه‌شناس
من یاد گرفتم که استاد عزیز ، دکتر مهدی طالب ، استاد جامعه شناسی دانشگاه تهران ، دعوت را پذیرفته و به سرزمین ابدی شتافتند. او مدتها معلم محترم و مشاور من بود. من آن را دوست داشتم و از ته قلبم آن را ستودم.
در دوره بهره برداری از مؤسسه مسکن ، به ویژه در بازسازی مناطقی که در اثر زلزله سال 1990 رودبار – مانژل آسیب دیده اند ، همکاری های ما به اوج خود رسید. بیش از 200000 واحد مسکونی در اثر زلزله خسارت دیدند ، همچنین تجهیزات فنی ، تجهیزات و مصالح ساختمانی نیاز به درک نحوه تعامل با قربانیان به ویژه روستاییان و چگونگی توانمندسازی آنها داشتیم. آقای طالب ، که در زمینه همکاری های روستایی تخصص دارد ، یک راهنمای منحصر به فرد برای ما بود. این امر نه تنها به ما در مقر و هم در هنگام سازماندهی بازسازی مناطق آسیب دیده به ما كمك كرد. آن را در عمل پخش کنید. این تجربه بازسازی یکی از موفق ترین تجربه های بازسازی در مناطق آسیب دیده بود و آقای مهدی طالب در آن نقش فعالی داشت.
مهدی طالب عزیز ، من در زمان خدمت خود در وزارت مسکن و شهرسازی به عنوان مشاور امور اجتماعی کار کردم. ما فکر کردیم که مسکن فقط یک مسئله فنی یا مالی نیست. ابعاد مهم اجتماعی دارد. ما به عنوان سازمانها و نهادهای اجتماعی به شهر و خانه نگاه کردیم و فکر کردیم که این بعد باید از جمله موارد دیگر در نظر گرفته شود. وی شورای اجتماعی وزارت مسکن و شهرسازی را تأسیس کرد و در تصمیم گیری به ما کمک کرد. سرانجام ، برای توسعه دوره دوره وزارت مسکن و شهرسازی ، چهار مرحله ، که در واقع گزارشی از اقدامات مهم من در زمینه وزارت مسکن و شهرسازی است ، من را با جدیت در کنار هم قرار دادن سری چهار ساله یاری کردم.
حالا که به آن زمان و زمانهای بعدی نگاه کردم ، خاطرات زیبایی از آن دارم. برای او بخشش و آمرزش از حدیث را آرزو می کنم ، و برای خانواده محترمش ، همکاران محترم دانشگاه تهران آرزو می کنم ، دانشجویانی که از کلاسها و رفتارهای وی مطلع شده اند و برای همه عزیزانش صبر آرزو می کنم. خداوند ما را در این امر به خیر می پیوندد و او را در بهشت خود قرار می دهد. روحش شاد است.
* ارسال شده در وب سایت نویسنده. ۶- مراد ۱۳۹۹