در 8 ژوئیه 1951 ، پاریسی ها دو هزارمین سالگرد تولد خود را جشن گرفتند. عددی که بر اساس اسناد تاریخی خیلی دقیق نبود ، اما به راحتی به خاطر سپرده شد و اثربخشی تبلیغات را افزایش داد.
به گزارش دیباروز ، اعتماد به نفس وی نوشت: “او نوشت كه اولین ساكنان این شهر و در واقع كسانى كه سنگ بنای این بنا را گذاشتند ، یك گروه از ماهیگیران به نام پاریسی ها بودند كه حدود 250 سال قبل از میلاد مسیح در هر دو طرف رود سن را انتخاب كردند. ظاهراً در حداقل آنها کشاورز نبودند و با شکار حیوانات معده خود را تغذیه می کردند. غارت قبایل همسایه و حمله به سایر شهرک ها نیز بخشی از روش زندگی آنها بود. اما سرانجام تک همسری بر سبک زندگی آنها تأثیر گذاشت و پس از حدود یک قرن ساکت تر شدند و زمین را زراعت کرده و با خویشاوندان دور و نزدیک تجارت می کرد.
در سال 52 قبل از میلاد ، مانند سایر قبایل گل ، آنها تسلیم رومیان شدند و اطاعت از جولیوس سزار را پذیرفتند. این رومی ها بودند که این شهرک را Luthetia نامیدند ، که ظاهراً به معنای رودخانه ای است که از آن عبور می کند و جمعیت زیاد آن. این نام برای چندین نسل باقی ماند و بعداً به پاریس تغییر یافت. مسیحیت از قرن دوم میلادی به این منطقه نفوذ کرد و تا آنجا که ما می دانیم ، از اواخر قرن 10 میلادی پایتخت فرانسه بود (اگرچه مرزهای فرانسه در آن زمان و حتی قرن ها بعد چندین بار تغییر کرد). در دوره رنسانس – که قدمت آن به قرن 15 و 17 در فرانسه برمی گردد – این شهر به یکی از مراکز علم و هنر در اروپای غربی تبدیل شد و طبق تاریخ history.com ، بیشتر دانشمندان و هنرمندان در قسمت جنوبی شهر و بازرگانان و صنعتگران در شمال ساکن بودند.
نیازی به گفتن نیست که پاریس تا اواسط قرن نوزدهم حتی در سالهای انقلاب کبیر – در مقایسه با آنچه امروز در ذهن داریم – شهر بزرگی نبود و جمعیت آن به 500000 نفر نمی رسید (اما به قول اریک هابسبوم) پاریس با توجه به معیارهای روز ، حتی با وجود ابهام در مورد کلمه “شهر” خود ، این یک شهر بزرگ بود). این ناپلئون سوم بود که با کمک ژرژ هاوسمن ، پاریس را به مفهوم امروزی آن به شهری مدرن و بزرگ تبدیل کرد. در آن دوره ، آنها شهر را از هر جهت گسترش دادند ، بلوارها و پارکهایی را در مرکز شهر و حومه ساختند و سیستم فاضلاب شهر را نوسازی کردند. ناپلئون سوم خود پادشاه بدبختی بود که در جنگ با پروس شکست خورد و اسیر شد ، اما پس از او پاریس به رشد خود ادامه داد و اهمیت نسل به نسل بیشتر و بیشتر شد.
امروزه ، بیش از 11 میلیون نفر در پاریس و اطراف آن زندگی می کنند (کمی بیش از 2 میلیون نفر در خود شهر) و این یکی از مراکز مهم فرهنگ و مد ، همچنین تجارت و صنعت غذا در جهان است. برج ایفل ، که به احترام صدمین سالگرد انقلاب ساخته شده و ساخته شده است – که قرار بود یک سازه موقت باشد – یکی از مشهورترین بناهای دیدنی این شهر است. با این حال موزه های لوور ، نوتردام ، باغ های لوکزامبورگ و خیابان شانزه لیزه نیز بسیار محبوب هستند. “جالب است که مجسمه های زیادی شبیه مجسمه آزادی در اطراف شهر وجود دارد که یکی از آنها بسیار شبیه مجسمه معروف نیویورک است.”
انتهای پیام