رسم و رسوم خاص جشن روز مردگان

جشن روز مردگان مکزیک، فستیوالی رنگارنگ و شاد است که مردم در آن به یاد عزیزان از دست رفته خود، محراب هایی با غذا، گل و شمع می آرایند. این مراسم ریشه ای عمیق در فرهنگ مکزیک دارد و باور بر این است که ارواح در این روز به دیدار خانواده هایشان بازمی گردند.

این جشن که در مکزیک با نام Día de Muertos شناخته می شود، یکی از مهم ترین و پرمعناترین رویدادهای فرهنگی این کشور است. برخلاف تصور رایج، این مراسم نه تنها غم انگیز نیست، بلکه جشنی برای زندگی، یادبود و گرامیداشت خاطره کسانی است که دیگر در میان ما نیستند. مردم مکزیک با شور و اشتیاق فراوان برای این ایام آماده می شوند و هر خانواده به شیوه خود، اما با هدف مشترک، به استقبال ارواح عزیزانشان می روند. این سنت دیرینه، تنها یک آیین مذهبی نیست، بلکه به یک جاذبه گردشگری جهانی تبدیل شده که سالانه هزاران نفر را برای تماشای این نمایش پرشور از فرهنگ و اعتقاد به مکزیک می کشاند. در ادامه این مقاله، به جزئیات بیشتری از این رسوم خاص، نمادها و چگونگی برگزاری آن در نقاط مختلف مکزیک خواهیم پرداخت.

جشن روز مردگان مکزیک چیست؟

جشن روز مردگان مکزیک (El Día de Muertos) یک فستیوال فرهنگی و مذهبی است که هر ساله در ابتدای ماه نوامبر برگزار می شود. این جشن، فرصتی برای خانواده هاست تا گرد هم آیند، یاد و خاطره عزیزان از دست رفته خود را زنده نگه دارند و زندگی آن ها را جشن بگیرند. این مراسم با پوشیدن لباس های خاص، نقاشی صورت به شکل جمجمه های رنگارنگ، پخت غذاهای سنتی و بازدید از گورستان ها همراه است. باور اصلی این است که در این روز، مرز بین دنیای زندگان و مردگان کمرنگ می شود و ارواح برای یک روز به خانه بازمی گردند تا در کنار خانواده شان باشند.

این رویداد، نه تنها نمادی از احترام به گذشتگان است، بلکه به عنوان یک جشن پر از رنگ، موسیقی و پایکوبی شناخته می شود که با هدف قدردانی از زندگی و درک طبیعت زودگذر آن برگزار می گردد. خانواده ها با برپایی محراب های یادبود در خانه ها و تزئین قبرها، فضایی شاد و پذیرایی کننده برای ارواح فراهم می کنند. این جشن به قدری در فرهنگ مکزیک ریشه دوانده که یونسکو آن را به عنوان یکی از میراث فرهنگی ناملموس بشریت به ثبت رسانده است.

تاریخچه جشن روز مردگان مکزیک

ریشه های جشن روز مردگان به هزاران سال پیش و دوران تمدن های پیشاکلمبی در آمریکای مرکزی، به ویژه آزتک ها، مایایی ها و توتوناک ها بازمی گردد. این تمدن ها برای مرگ و زندگی پس از مرگ احترام ویژه ای قائل بودند و مراسم یادبود مردگان را در طول یک ماه کامل برگزار می کردند. در باور آزتک ها، الهه ای به نام میکتکاسیواتل (Mictecacihuatl) به عنوان بانوی مرگ مورد احترام قرار می گرفت. مراسم آن ها در ماه آگوست برگزار می شد و بر حفظ ارتباط با اجداد فوت شده تأکید داشت، زیرا معتقد بودند که آن ها در جایی دیگر به زندگی خود ادامه می دهند.

با ورود اسپانیایی ها و کاتولیک ها به مکزیک در قرن شانزدهم، این رسوم بومی با فستیوال های مسیحی مانند روز همه قدیسان (All Hallows’ Day) و روز استغاثه ارواح (All Souls’ Day) در هم آمیخت. این ترکیب فرهنگی باعث شد تا تاریخ برگزاری جشن به اواخر اکتبر و اوایل نوامبر منتقل شود و شکل امروزی خود را بیابد. در سال ۱۹۱۳، هنرمند مکزیکی، خوزه گودولف پوسادا، شخصیت لا کالاورا کاترینا (La Calavera Catrina) را خلق کرد که تصویری طنزآمیز از یک اسکلت زنانه با لباس اشرافی اروپایی بود. این شخصیت به سرعت به نمادی غیررسمی و محبوب برای جشن روز مردگان تبدیل شد و امروزه بسیاری از زنان چهره خود را شبیه به کاترینا گریم می کنند.

مردم جشن روز مردگان مکزیک را چگونه برگزار می کنند؟

نحوه برگزاری جشن روز مردگان در مکزیک، ترکیبی از سنت های باستانی و عناصر مدرن است که با شور و هیجان خاصی دنبال می شود. آماده سازی برای این جشن از هفته ها و گاهی ماه ها قبل آغاز می شود. خانواده ها در خانه های خود، محراب های یادبود یا آفْرِندا (Ofrenda) برپا می کنند. این محراب ها به عنوان مرکزی برای گرامیداشت مردگان عمل کرده و با عکس های عزیزان، غذاهای مورد علاقه آن ها، نوشیدنی ها، گل ها، شمع ها و نمادهای خاص تزئین می شوند. باور عمومی این است که ارواح در این روز به خانه های خود بازمی گردند، بنابراین خانه ها باید برای استقبال از آن ها آماده باشند.

مراسم اصلی جشن روز مردگان در مکزیک به طور معمول در سه روز برگزار می شود که هر روز معنای خاص خود را دارد. روز اول نوامبر به روز بی گناهان یا روز فرشته های کوچک شهرت دارد و به کودکان درگذشته اختصاص می یابد. در این روز، اسباب بازی ها، شیرینی ها و آب نبات های مختلف روی قبر کودکان و در محراب های خانگی قرار داده می شود تا ارواح کوچک را شاد کنند. این روز با فضایی از یادبود شیرین و معصومیت همراه است.

روز دوم نوامبر، روز اصلی روز مردگان است و اعتقاد بر این است که در این روز، تمام ارواح بزرگسالان به دنیای زندگان بازمی گردند. در شب این روز، خانواده ها به گورستان ها می روند و تا صبح بر سر قبر عزیزانشان شب زنده داری می کنند. قبرها با گل های جعفری نارنجی، شمع، غذا و نوشیدنی تزئین می شوند. سوزاندن صمغ درخت کاج که از دوران پیشاکلمبی در مراسم ها استفاده می شده، یکی از رسوم خاص این شب است. مردم در کنار قبرها پیک نیک برپا می کنند، موسیقی می نوازند و با یکدیگر گفتگو می کنند و خاطرات عزیزانشان را زنده نگه می دارند.

وسایل و نماد های جشن روز مردگان

محراب یا آفْرِندا (Ofrenda) قلب تپنده جشن روز مردگان است که در خانه ها و گاهی در مکان های عمومی برپا می شود. این محراب ها معمولاً دارای سطوح مختلفی هستند که هر کدام نمادی خاص دارند؛ دو سطح نماد زمین و آسمان، سه سطح نماد آسمان، زمین و برزخ، و هفت سطح نماد هفت مرحله برای ورود به زندگی پس از مرگ یا هفت گناه کبیره هستند. هر محراب شامل اقلامی مربوط به چهار عنصر اصلی: زمین، آب، هوا و آتش است. خاکستر یا خاک به عنوان نماد زمین، یک لیوان آب برای رفع تشنگی ارواح پس از سفر طولانی، کاغذهای بافت حکاکی شده (پاپل پیکادو) به عنوان نماد هوا و شمع ها برای نشان دادن آتش و راهنمایی ارواح به خانه، از جمله این عناصر هستند.

علاوه بر این، جمجمه های ساخته شده از شکر یا شکلات که نام فرد فوت شده روی آن ها نوشته می شود (کالاورا)، شیرینی سنتی پان دِ مورتو (نان مردگان)، و مواد غذایی و نوشیدنی های مورد علاقه عزیزان از دست رفته نیز بر روی محراب قرار می گیرد. برای محراب کودکان، معمولاً اسباب بازی و آب نبات اضافه می شود. بخور و عود نیز برای پاکسازی فضا مورد استفاده قرار می گیرد. این نمادها به ارواح کمک می کنند تا راه خانه را پیدا کنند و از پذیرایی خانواده خود لذت ببرند.

گل نماد روز مردگان

مهم ترین و برجسته ترین گل در جشن روز مردگان، گل همیشه بهار یا سِمپاسُوچیل (Cempasúchil) است که با رنگ نارنجی روشن و بوی خاص خود، در همه جای مراسم دیده می شود. گلبرگ های زرد و نارنجی روشن این گل نماد خورشید هستند و طبق باور مکزیکی ها، به عنوان راهنمایی برای بازگشت روح مردگان به خانه عمل می کنند. مسیرها و محراب ها با این گل ها تزئین می شوند تا ارواح بتوانند راه خود را بیابند. این گل به دلیل اهمیت نمادینش، به گل مردگان نیز شهرت دارد.

علاوه بر گل همیشه بهار، از گل های دیگری نیز در تزئینات استفاده می شود. گل نفس کودک سفید، به معنای خلوص و معصومیت، اغلب برای تزئین محراب کودکان به کار می رود. همچنین، گل مخملی قرمز روشن نیز برای افزودن رنگ و زیبایی به محراب ها و محیط اطراف مورد استفاده قرار می گیرد. این گل ها نه تنها به زیبایی مراسم می افزایند، بلکه هر کدام حامل پیام و معنای عمیقی در فرهنگ و سنت های این جشن هستند.

شیرینی جشن های مرکزی روز مردگان

شیرینی محبوب و نمادین جشن روز مردگان، پان دِ مورتو (Pan de Muerto) یا نان مردگان است. این نان شیرین سنتی مکزیکی، جایگاه ویژه ای در محراب های یادبود (آفْرِندا) دارد و اغلب خانواده ها در طول ماه اکتبر و نوامبر آن را تهیه و مصرف می کنند. ریشه های این شیرینی به فرهنگ باستانی آزتک ها بازمی گردد، جایی که انواع مختلف نان های سنتی در جشن ها و مراسم های آیینی استفاده می شد.

این نان معمولاً به صورت گرد پخته می شود و روی آن با نوارهایی از خمیر به شکل استخوان یا قطره اشک تزئین می شود که نمادی از مردگان است. سپس، روی آن شکر پاشیده می شود. برخی از انواع آن نیز با طعم پرتقال یا دانه های رازیانه تهیه می شوند. پان دِ مورتو نه تنها یک خوراکی خوشمزه است، بلکه یک عنصر مهم در مراسم پذیرایی از ارواح به شمار می رود و اعتقاد بر این است که ارواح از ماهیت و بوی آن تغذیه می کنند.

شهرهای برگزاری جشن روز مردگان مکزیک

جشن روز مردگان در سراسر مکزیک با شور و حرارت خاصی برگزار می شود، اما هر شهر و منطقه سبک و رسوم منحصر به فرد خود را برای این فستیوال باشکوه دارد. با وجود اینکه معنا و مفهوم اصلی جشن در همه جا یکسان است، تفاوت ها در جزئیات برگزاری، تزئینات و فعالیت ها، تجربه های متنوعی را برای بازدیدکنندگان به ارمغان می آورد. این تنوع باعث شده تا هر شهر، جذابیت های خاص خود را در ایام جشن روز مردگان به نمایش بگذارد.

شهر مکزیکوسیتی

مکزیکوسیتی، پایتخت مکزیک، میزبان یکی از بزرگترین و رنگارنگ ترین رژه های روز مردگان است که اولین بار در سال ۲۰۱۶ برگزار شد و به سرعت به یک رویداد جهانی تبدیل گشت. این رژه با الهام از صحنه ای در فیلم جیمز باند اسپکتر شکل گرفت و هر ساله گردشگران بی شماری را به خود جذب می کند. شرکت کنندگان با لباس های شاد و رنگارنگ، چهره های گریم شده به شکل کاترینا و اسکلت ها، و با همراهی اسکلت های غول پیکر متحرک، در خیابان ها به رقص و آواز می پردازند. مسیر رژه معمولاً از بنای یادبود استلا د لوز (Estela de luz) آغاز شده و تا میدان اصلی شهر، زوکالو (Zócalo)، ادامه می یابد.

این رویداد عظیم و پرجنب وجوش، تجربه ای فراموش نشدنی از شادی و گرامیداشت زندگی است. در کنار رژه، میدان اصلی شهر و فضاهای عمومی با محراب های بزرگ، گل ها و نمادهای جشن تزئین می شوند. حضور در مکزیکوسیتی در این ایام، فرصتی بی نظیر برای غرق شدن در فضای جشن و مشاهده هنر و فرهنگ مکزیکی است که به زیبایی هر چه تمام تر به نمایش گذاشته می شود. این رژه به خوبی توانسته است روح سنتی جشن را با یک نمایش مدرن و باشکوه ترکیب کند.

شهر میکواکان

منطقه میکواکان (Michoacán) یکی از اصیل ترین و زیباترین نقاط برای تجربه جشن روز مردگان است، به ویژه در میان مردم بومی پورپچا (Purépecha) که سنت های خود را به دقت حفظ کرده اند. این منطقه به خاطر آداب و رسوم عمیق و پربار خود در این ایام شهرت دارد. یکی از جاذبه های اصلی در میکواکان، غذاهای خوش بو و لذیذی است که در خیابان ها و کوچه ها عرضه می شوند. مردم محلی با پخت غذاهای سنتی مانند فلفل پوبلانو پر شده با پنیر، کاپدائوس و نان شیرینی پان دِ مورتو، از ارواح پذیرایی می کنند و آن ها را با خانواده و دوستان خود به اشتراک می گذارند.

دریاچه پاتزکوآرو (Pátzcuaro) و جزیره خانیتسیو (Janitzio) در میکواکان، کانون اصلی برگزاری مراسم شب زنده داری در گورستان ها هستند. قایق های تزئین شده با شمع و گل، در شب دوم نوامبر به سمت جزیره حرکت می کنند و فضایی جادویی و روحانی ایجاد می شود. مردم شب را در کنار قبرها می گذرانند، دعا می خوانند و خاطرات عزیزانشان را با موسیقی و آواز زنده نگه می دارند. این منطقه تجربه ای عمیق تر و سنتی تر از جشن روز مردگان را ارائه می دهد که ریشه های باستانی آن به وضوح دیده می شود.

شهر گواناجواتو

اوایل ماه نوامبر، شهر تاریخی و زیبای گواناجواتو (Guanajuato) میزبان هزاران گردشگر می شود که برای تماشای محراب های یادبود خیره کننده و شرکت در جشن های محلی به این منطقه سفر می کنند. یکی از برجسته ترین جاذبه ها در گواناجواتو، محراب یادبود دانشگاه گواناجواتو است که توسط دانشجویان و با کمک مردم محلی برای بزرگداشت چهره های برجسته دانشگاهی و فرهنگی شهر ایجاد می شود. این محراب ها اغلب بسیار بزرگ، پر جزئیات و هنرمندانه هستند و نمادی از احترام به دانش و میراث فرهنگی به شمار می روند.

در شب، زمانی که هزاران شمع اطراف این محراب ها و در سراسر شهر روشن می شوند، منظره ای چشمگیر و فتوژنیک ایجاد می گردد که ارزش عکاسی بالایی دارد. خیابان های باریک و پر پیچ و خم گواناجواتو با تزئینات رنگارنگ، گل ها و نور شمع ها، فضایی دلنشین و مرموز به خود می گیرند. در این شهر، جشنواره های موسیقی و نمایش های خیابانی نیز برگزار می شود که به شور و هیجان جشن می افزایند و مردم را به پایکوبی و شادمانی دعوت می کنند.

شهر اواخاکا

شهر اواخاکا (Oaxaca) یکی دیگر از مراکز مهم و سنتی برای برگزاری جشن روز مردگان است که با آداب و رسوم غنی و پرمعنای خود شناخته می شود. خانواده ها در اواخاکا با ساختن محراب های پر جزئیات در خانه های خود و قرار دادن عکس های خانوادگی، جمجمه های تزئینی، غذا و نوشیدنی های مورد علاقه عزیزانشان، یاد آن ها را گرامی می دارند. این محراب ها به دقت با گل های همیشه بهار و دیگر نمادهای جشن تزئین می شوند تا فضایی دلپذیر برای ارواح فراهم شود.

در طول شب های جشن، مردم اواخاکا در گورستان ها یا نزدیک محراب های عمومی جمع می شوند. این شب نشینی ها با آواز خواندن، نواختن موسیقی و گفتگو درباره خاطرات رفتگان همراه است. گورستان ها به محلی برای جشن و یادبود تبدیل می شوند، جایی که نور شمع ها و بوی گل ها فضا را پر می کند. همچنین، در اواخاکا رژه های محلی و کارناوال هایی با لباس های خاص و نقاشی صورت برگزار می شود که به جشن شور و هیجان می بخشد و بازدیدکنندگان را به شرکت در این آیین های سنتی دعوت می کند.

شهر سایولیتا مکزیک

سایولیتا (Sayulita)، شهری ساحلی و آرام در مکزیک است که در ایام جشن روز مردگان به مکانی پرشور و هیجان انگیز تبدیل می شود. در این مدت، سراسر شهر با رنگ های خیره کننده و نمادهای خاص این روز تزئین می شود. بوی دلنشین گل های همیشه بهار در کنار نسیم دریا و صدای موسیقی محلی، فضایی بی نظیر و منحصربه فرد ایجاد می کند. اگر به دنبال تجربه ای خانوادگی و لذت بخش از جشن روز مردگان هستید، سایولیتا می تواند مقصدی عالی برای شما باشد.

جشن ها در سایولیتا بیشتر در اطراف میدان اصلی شهر متمرکز هستند، جایی که بچه ها با چهره های نقاشی شده به شکل اسکلت های مکزیکی (الهام گرفته از هالووین مکزیکی) به شادی می پردازند. این شهر، نمایی واقعی از چگونگی برگزاری جشن توسط مردم محلی را به نمایش می گذارد. بازدید از ساحل لوس موئرتوس (Los Muertos) نیز در این ایام توصیه می شود، چرا که قبرستان کوچکی در نزدیکی آن قرار دارد که در روز مردگان با شمع و گل آراسته می شود و فضایی معنوی و آرامش بخش را به وجود می آورد.

شهر کوزومل

شهر کوزومل (Cozumel)، یک جزیره زیبا در کارائیب مکزیک، تجربه ای متفاوت و آرام تر از جشن روز مردگان را ارائه می دهد. این شهر ساحلی که به خاطر زیبایی های طبیعی، غذاهای دریایی لذیذ و فضای آرام خود شناخته می شود، مکانی عالی برای کسانی است که به دنبال فرار از شلوغی شهرهای بزرگ در ایام جشن هستند. در کوزومل، جشن روز مردگان با تمرکز بیشتری بر جنبه های خانوادگی و یادبود آرام برگزار می شود.

مردم محلی در کوزومل، با حفظ سنت های خود، جشن را با برپایی محراب های خانگی ساده تر اما پرمعنا و استفاده از نمادهایی مانند جمجمه های تزئینی و گل های همیشه بهار برگزار می کنند. سرو غذاهای سنتی و سالم در این روز از جمله رسوم رایج است. در کوزومل، هیجانات شهری کمتر دیده می شود و فضایی دوستانه و آرام برای خانواده ها فراهم است تا بتوانند از رنگ ها، طعم ها و بوهای این روز خاص در کنار یکدیگر لذت ببرند و یاد عزیزانشان را با آرامش گرامی بدارند.

پلایا دل کارمن

پلایا دل کارمن (Playa del Carmen)، یکی دیگر از شهرهای ساحلی جذاب مکزیک، جشن روز مردگان را به شیوه ای پویا و دیدنی برگزار می کند. این شهر که ترکیبی از اصالت مکزیکی و راحتی مدرن را ارائه می دهد، مقصدی محبوب برای مسافرانی است که به دنبال تجربه ای متفاوت هستند. در پلایا دل کارمن، یکی از جذاب ترین رویدادها، رژه عظیم مردم در خیابان پنجم (Fifth Avenue) است. این رژه، منظره ای هیجان انگیز و فوق العاده جذاب از چراغ ها، رنگ ها و تزئینات جشن روز مردگان را به نمایش می گذارد.

شرکت کنندگان در رژه با لباس های عجیب و غریب و گریم های هنرمندانه، فضایی شبیه به صحنه های فیلم انیمیشن کوکو (Coco) پیکسار را ایجاد می کنند. این شهر به خوبی نشان می دهد که چگونه می توان جشن روز مردگان را با عناصر مدرن و خلاقانه ترکیب کرد، در عین حال که به ریشه های فرهنگی آن وفادار ماند. پلایا دل کارمن فرصتی عالی برای مشاهده جشن های عمومی پرشور و درک عمیق تر از چگونگی استقبال مردم مکزیک از ارواح عزیزانشان است.

تفاوت و شباهت جشن روز مردگان مکزیک و هالووین

جشن روز مردگان مکزیک و هالووین، اگرچه هر دو در اواخر اکتبر و اوایل نوامبر برگزار می شوند و با مضامین مرگ و ارواح مرتبط هستند، اما تفاوت های اساسی در ریشه ها، اهداف و فلسفه برگزاری دارند. هر دو جشن از فرهنگ های باستانی سرچشمه گرفته و بعدها با اعتقادات مسیحیت در هم آمیخته اند. شباهت دیگر آن ها در باور مشترک به بازگشت ارواح به دنیای زندگان در یک روز از سال است.

با این حال، تفاوت اصلی در نگرش به ارواح نهفته است. در هالووین، ارواح معمولاً به عنوان موجوداتی شرور و نحس تصور می شوند که باید از آن ها دوری کرد یا با تغییر قیافه از آسیبشان مصون ماند. به همین دلیل، کودکان لباس های ترسناک می پوشند و به قاشق زنی می پردازند. در مقابل، جشن روز مردگان در مکزیک، با آغوش باز و شادی از ارواح بستگان و عزیزان استقبال می کند. این جشن، فرصتی برای دیدار مجدد با کسانی است که دیگر در قید حیات نیستند، و با موسیقی، رقص و غذا همراه است.

ویژگی	جشن روز مردگان مکزیک	هالووین
تاریخچه	ریشه در تمدن های بومی آمریکای لاتین (آزتک، مایا)	ریشه در جشن باستانی سلتیک (سامهاین)
هدف اصلی	گرامیداشت و یادبود شاد از عزیزان درگذشته، پذیرایی از ارواح بازگشته	دفع ارواح شیطانی، جشن برداشت محصول و پایان تابستان
نگرش به ارواح	ارواح بستگان مورد استقبال و احترام هستند	ارواح معمولاً ترسناک و شیطانی در نظر گرفته می شوند
نمادها	آفْرِندا (محراب)، کالاورا (جمجمه شکری)، لا کاترینا، گل همیشه بهار، نان مردگان	کدو تنبل حکاکی شده، لباس های ترسناک، ارواح، جادوگران، عنکبوت
فعالیت ها	برپایی محراب، بازدید از گورستان، شب زنده داری، رژه، نقاشی صورت، پخت غذاهای سنتی	قاشق زنی (trick-or-treat)، پوشیدن لباس مبدل، مهمانی، تماشای فیلم های ترسناک

امروزه، با جهانی شدن فرهنگ ها، برخی از عناصر هالووین نیز به جشن روز مردگان در مکزیک راه یافته اند، مانند پوشیدن لباس های فانتزی و رقابت برای جالب ترین لباس ها در مدارس. با این حال، فلسفه اصلی و روح جشن روز مردگان که بر پایه یادبود شاد و استقبال از ارواح است، همچنان حفظ شده و آن را از هالووین متمایز می سازد.

هدف کلی از برگزاری جشن روز مردگان مکزیک

هدف کلی از برگزاری جشن روز مردگان در مکزیک، فراتر از یک مراسم یادبود ساده است. این جشن در وهله اول، به منظور گرامیداشت یاد و خاطره عزیزان از دست رفته و حفظ ارتباط معنوی با آن ها برگزار می شود. مردم مکزیک معتقدند که مرگ پایان نیست، بلکه بخشی از چرخه زندگی است و ارواح در این روز خاص به دیدار خانواده هایشان بازمی گردند. بنابراین، این جشن فرصتی برای تجدید دیدار و ابراز عشق و احترام به گذشتگان است.

یکی از مهم ترین اهداف فلسفی این جشن، درک این حقیقت است که زندگی زودگذر است و باید از لحظه لحظه آن لذت برد و قدر یکدیگر را دانست. این مراسم به مردم کمک می کند تا با مفهوم مرگ آشتی کنند، آن را به عنوان بخشی طبیعی از هستی بپذیرند و به جای غم و اندوه دائمی، با شادی و یادبود، به زندگی ادامه دهند.

جشن روز مردگان، از نظر فرهنگی و حتی اخلاقی، اهمیت بسیار زیادی دارد. این رویداد، هویت فرهنگی مکزیک را تقویت می کند و به نسل های جدید می آموزد که به ریشه ها و سنت های خود احترام بگذارند. همچنین، این جشن با یادآوری فانی بودن زندگی، مردم را به تأمل در اعمال و رفتار خود تشویق می کند و به نوعی، باعث تغییرات مثبت در اخلاق و نگاه آن ها به دنیا می شود. این جشن نمادی از پذیرش مرگ، جشن گرفتن زندگی و حفظ پیوندهای خانوادگی و فرهنگی است.

در روز مردگان چه چیزی جشن گرفته می شود؟

در روز مردگان، یاد و خاطره عزیزان از دست رفته و فوت شده جشن گرفته می شود. این جشن فرصتی است برای خانواده ها تا با برپایی محراب ها و انجام مراسم آیینی، به استقبال ارواح گذشتگان خود بروند و زندگی و میراث آن ها را گرامی بدارند.

چرا به این روز، روز مردگان گفته می شود؟

این روز به دلیل اعتقاد به بازگشت ارواح مردگان به دنیای زندگان برای دیدار با خانواده هایشان، روز مردگان نامیده می شود. ریشه های آن به دوران تمدن های باستانی آزتک بازمی گردد که الهه مرگ را می پرستیدند و امروزه برای درک مرگ و قدردانی از زندگی و عزیزان از دست رفته برگزار می گردد.

آیا هر کسی می تواند روز مردگان را جشن بگیرد؟

بله، اگرچه این جشن در درجه اول یک سنت مکزیکی است، اما افراد مختلفی از سراسر جهان و فرهنگ های متفاوت، می توانند با انجام آیین های مرتبط یا بازدید از مکزیک در این ایام، این روز را جشن بگیرند و با مفهوم آن ارتباط برقرار کنند.

جشن روز مردگان چه زمانی است؟

مراسم اصلی جشن روز مردگان در تاریخ ۲ نوامبر برگزار می شود، که اعتقاد بر این است که در این روز تمام ارواح مردگان به دنیای زندگان بازمی گردند. با این حال، جشن ها معمولاً از ۲۸ اکتبر آغاز شده و تا اوایل ماه نوامبر ادامه می یابند و هر روز به نوع خاصی از مرگ اختصاص دارد.

چه کسانی روز مردگان را جشن می گیرند؟

این جشن به طور عمده توسط مردم مکزیک و سایر کشورهای آمریکای لاتین برگزار می شود. همچنین، بسیاری از کشورهای کاتولیک در سراسر جهان نیز به شیوه هایی مشابه، یاد رفتگان و اجداد خود را زنده نگه می دارند. این جشن به یک رویداد جهانی تبدیل شده و بسیاری از گردشگران نیز در آن شرکت می کنند.