مردم در هزینه های استقلال و پرسپولیس شریک می شوند، اما در مدیریت‌شان نه!

استقلال پرسپولیس بیش از هر زمان دیگری به تسلیم نزدیک شده است. اما این انتقال با چیزی که همه در ذهن دارند متفاوت است. خصوصی سازی یعنی واگذاری کامل سهام دو باشگاه استقلال و پرسپولیس، روندی که مانع از تصمیم گیری دولت در مورد این دو باشگاه می شود.

اما آنچه برای این دو باشگاه در نظر گرفته شده، واگذاری بخشی از سهام و تداوم مالکیت دولتی در استقلال و پرسپولیس است. با عرضه 10 تا 20 درصدی سهام استقلال و پرسپولیس که قرار است به زودی انجام شود، دولت همچنان مالک 80 درصد سهام این دو باشگاه خواهد بود و همه تصمیمات کوچک و بزرگ در مورد دو سهم پرطرفدار در تهران. باشگاه ها ادامه خواهند داشت.

صرف نظر از ارزش سهام هر باشگاه و نحوه قیمت گذاری آنها که منجر به اختلاف قیمت چند صد میلیارد تومانی شد، نکته مهم این است که دولت همچنان نمی خواست تمام مالکیت استقلال و پرسپولیس را از دست بدهد و همچنان از آن برخوردار باشد. قدرت کامل. من در این دو باشگاه حفظ خواهم کرد.

سال‌ها همیشه گفته می‌شود استقلال و پرسپولیس باید به بخش خصوصی واگذار شود و دولت از مدیریت آن دست بردارد، اما با مدلی که دولت برای ارائه به دو باشگاه در نظر دارد، واگذاری انجام شده و وجود دارد. درست نیست، دولت در اداره این دو باشگاه گم نشده است.

منابع مالی حاصل از واگذاری 10 تا 20 درصد سهام دو باشگاه توسط خود دو باشگاه برای حل مجدد بخشی از مشکلات مالی آنها هزینه می شود و مدیران دولتی می توانند به مدیریت غیراقتصادی خود ادامه دهند. استقلال و پرسپولیس با اعتماد به نفس بیشتری.

مدل واگذاری استقلال و پرسپولیس شباهت زیادی به مدل واگذاری سایپا و ایران خودرو دارد. دولت اکثر سهام خود را در دو شرکت خودروسازی فروخته است، اما با توجه به سهام مالکیتی که در این دو شرکت دارد، تمامی تصمیمات مدیریتی با تایید دولت گرفته می شود.

استقلال و پرسپولیس اگر 100 درصد سهام خود را واگذار نمی کردند به همین سرنوشت دچار می شدند. شرکت هایی که ظاهراً خصوصی شده اند اما مدیرانشان توسط دولت منصوب می شوند و زیان هایشان روز به روز بیشتر می شود.

یعنی دولت می خواهد 10 تا 20 درصد از هزینه های باشگاه های استقلال و پرسپولیس را با مردم تقسیم کند اما در مورد مسائل مدیریتی آنها به صورت فردی تصمیم گیری می کند.