این کهکشان که “NGC 4303” نام دارد و اغلب با نام “مسیه 61” شناخته می شود، یک کهکشان مارپیچی است که در فاصله 50 میلیون سال نوری از زمین در “خوشه سنبله” واقع شده است. NGC 4303 یکی از بزرگ‌ترین کهکشان‌های خوشه سنبله است که شامل گروهی چشمگیر از کهکشان‌های همسایه است.
رصدخانه جنوبی اروپا توضیح داد: این خوشه حاوی تعداد زیادی ستاره است که متولد شده و توسط ستاره شناسان به عنوان آزمایشگاهی برای درک بهتر پدیده های شگفت انگیز تشکیل ستاره ها مورد استفاده قرار گرفته اند.
NGC 4393 نمونه ای از یک کهکشان ستارگانی است که در آن تعداد زیادی ستاره تشکیل شده است. رصدخانه جنوبی اروپا در بیانیه ای اعلام کرد که با مطالعه این نوع کهکشان، ستاره شناسان می توانند نحوه شکل گیری ستاره ها در سراسر جهان را بهتر درک کنند.
وی با این جمله ادامه می دهد: ستارگان از فروپاشی ابرهای گاز سرد تشکیل می شوند. تابش پر انرژی ستارگان تازه متولد شده گاز اطراف را گرم و یونیزه می کند.
این تصویر که در شیلی با تلسکوپ بسیار بزرگ گرفته شده است، ابرهای دایره ای خیره کننده ای از پلاسمای یونیزه را نشان می دهد که ساختاری شبیه به یک «گرداب طلایی» را تشکیل می دهند. بر اساس بیانیه رصدخانه جنوبی اروپا، ابرهای چرخان مانند خرده نان عمل می کنند که مسیر طی شده توسط ستاره های در حال رشد را نشان می دهد.
برای دریافت این تصویر، اخترشناسان از طیف‌سنج چند واحدی (MUSE) استفاده کردند که بر روی تلسکوپ بسیار بزرگ برای رصد NGC 4303 در طول موج‌های مختلف نور نصب شده است. آنها با ترکیب مشاهدات خود یک گرداب طلایی خیره کننده پر از ابرهای گازی آبی، سبز و قرمز را کشف کردند که به ترتیب نشان دهنده ابرهای یونیزه شده از اکسیژن، هیدروژن و گوگرد است.
این مشاهدات جدید به عنوان بخشی از پروژه PHANGS انجام شد که به دنبال شناسایی کهکشان های نزدیک در تمام طول موج های الکترومغناطیسی است.
46