فاصله بین دندان ها بعد از ارتودنسی
با کمک ارتودنسی برای همیشه با فاصله بین دندان ها خداحافظی کنید
به نقل از متخصص ارتودنسی در شیراز؛ فاصله بین دندان ها ممکن است در افراد مختلفی دیده شود. از کودکان گرفته تا بزرگسالان مسن ممکن است میان دو یا چند عدد یا همه دندان های آن ها فواصل قابل توجهی وجود داشته باشد. این فاصله در کودکان معمولا با وارد شدن به دوره بلوغ و در آمدن دندان های دائمی از بین می رود اما در بزرگسالان بدون مداخله دندانپزشکی بسته نمی شود. در این مقاله به طور کامل درباره دیاستما یا وجود فاصله بین دندان ها و لزوم بستن آن با ارتودنسی یا روش های دیگر اطلاعاتی ارائه شده است.
دیاستما یا فاصله بین دندان ها چیست؟
دیاستما (diastema) به معنی وجود فاصله در میان دندان ها است. این فاصله ممکن است در بین همه دندان ها دیده شود اما اغلب در بین دو دندان جلویی در فک بالا یا پایین دیده می شوند. به طور دقیق و علمی تر هرگاه فاصله بین دو عدد دندان بیشتر از 0.5 میلی متر باشد می گوییم که دیاستما وجود دارد.
علل ایجاد دیاستما یا افزایش فواصل بین دندانی چیست؟
مهم ترین علل ایجاد دیاستما عبارتند از:
· عدم هماهنگی اندازه دندان ها و استخوان فک
تناسب سایز دندان ها با سایر استخوان فک یکی از ویژگی های صورت های نرمال و طبیعی است. اما گاهی اوقات ممکن است اندازه یک یا چند دندان با اندازه فک هماهنگ نباشد مثلا ممکن است کوچک باشد. در این صورت فاصله بین دندان ایجاد می شود. گاهی اوقات ممکن است فک خیلی بزرگتر باشد اما اندازه دندان ها طبیعی باشد. در این صورت نیز به دلیل اینکه دندان کافی وجود ندارد فواصل بین دندانی ایجاد می شود.
· فقدان دندان یا کوچک بودن اندازه آن
زمانی که سایز دندان بیش از اندازه کوچک باشد یا بر اثر هر علتی یک یا چند دندان در قوس فکی وجود نداشته باشد طبیعتا دیاستما ایجاد می شود. معمولا دندان های طرفی هر دو فک ممکن است بیشتر در معرض کشیده شدن یا از دست رفتن باشند و باعث ایجاد فاصله بین دندان های دیگر شوند.
· بزرگ بودن بیش از اندازه زائده فرنوم لبیال (labial frenum)
این زائده حد فاصل بین لثه و بخش مرکزی لب فوقانی است. می توانید با نگاه کردن در آینه و بالا بردن لب فوقانی خود آن را به خوبی مشاهده کنید. در برخی افراد این زائده بزرگتر از حد معمول است و بین دو دندان جلویی در فک بالایی، فاصله قابل توجهی ایجاد می کند.
· بیماری های بافت لثه
یکی از مهم ترین علل کج شدن دندان ها یا تغییر موقعیت آن ها بیماری های مخالف لثه است. در افرادی که بیماری لثه (شامل عفونت و پریودنتیت) دارند ممکن است اتصالات دندان با استخوان نگهدارنده آن کاهش یافته یا سست شود. در نتیجه دندان ها کج شده و بین آن ها فاصله ایجاد می شود. همچنین لق شدن دندان به واسطه بیماری لثه می تواند باعث ایجاد فاصله بین دندان ها شود.
· اشتباه در بلع مواد غذایی
برای بلعیدن غذا چندین عضله و بخش دهان دخالت دارند. به فعالیت این بخش ها که منجر به بلع غذا می شود رفلاکس بلع گفته می شود. در یک رفلاکس طبیعی زمان بلع زبان به سمت سقف دهان متمایل می شود اما در رفلاکس بلع نادرست، زبان به پشت دندان ها فشار وارد می کند و باعث ایجاد دیاستما و سایر مشکلات ارتودنسی مانند اپن بایت خواهد شد.
· عادت های نامناسب
برخی از عادات مربوط به غذا خوردن و یا حتی مواردی که مربوط به غذا خوردن نیستند می توانند باعث ایجاد فاصله بین دندان ها شوند. برای مثال مکیدن انگشت دست یا پا، مکیدن بیش از حد پستونک، دندان قروچه، وارد کردن فشار بیش از حد از طرف زبان روی دندان ها و … همگی در صورت ادامه دار شدن می توانند باعث بروز انواع مال اکلوژن و همچنین دیاستما شوند.
· از دست دادن یا ریزش دندان های شیری
در اغلب موارد مشکل فاصله بین دندان ها در کودکان عادی تلقی می شود. زیرا دندان شیری می ریزد و دندان دائمی نیز به آرامی سر از لثه بیرون آورده و جایگزین دندان شیری می شود. تا رشد کامل دندان دائمی ممکن است شاهد فاصله بین دندان ها باشیم.
سایر علائم دیاستما
علامت و شاخصه اصلی دیاستما همان گپ و شیار بین دندان ها است. اما اگر دیاستما با بیماری لثه همراه باشد علائم زیر را نیز ممکن است تجربه کنید.
- قرمز شدن لثه
- ورم و التهاب لثه
- خونریزی لثه
- عقب رفتن لثه ها یا به اصطلاح تحلیل لثه
- بوی بد دهان
- لق شدن دندان ها
ارتودنسی دندان فاصله دار چیست؟
روش درمانی ارتودنسی دندان فاصله‌دار با تنظیم دندان‌ها به گونه‌ای انجام می‌شود که فواصل بین آن‌ها به حداقل برسند یا برطرف شوند. ارتودنسی بهترین روش برای بستن فاصله بین دندان‌ها (دیاستما) است. فاصله بین دندان‌ها اغلب ۲ به ۲ ایجاد می‌شوند که با بستن آن‌ها به شکل ارتودنسی، فضای خالی دندان‌ها به انتهای فک انتقال پیدا می‌کند.
در این روش روی دندان‌های فک بالا و پایین براکت‌های فلزی مخصوص قرار می‌دهند تا به نزدیک شدن دندان‌ها و بسته شدن فاصله بین آن‌ها کمک کند. در اغلب موارد دکتر دندانپزشک متخصص ارتودنسی دندان فاصله دار را به کمک سیم‌کشی، پلاک نگهدارنده یا ریتینر انجام میدهد.
کاربرد ارتودنسی برای دندان‌های فاصله‌دار
اکثر افراد ارتودنسی را یک روش درمانی یا زیبایی‌بخش برای دندان‌هایی که روی یکدیگر قرار گرفته‌اند، می‌دانند. در حالی که تصور عموم مردم اشتباه است و باید ارتودنسی را یکی از بهترین روش‌ها برای درمان فاصله بین دندان‌ها و بستن این فضا در نظر گرفت. در اغلب موارد ارتودنتیست برای از بین بردن فاصله بین دندان‌ها، به عنوان اولین انتخاب به سراغ ارتودنسی می‌رود. زیرا علاوه بر عملکرد بسیار مفید برای درمان دیاستما، بعد از اتمام دوره درمان، دندان مصنوعی یا ماده‌ای درون دهان شما باقی نمی‌ماند که در طول زمان دچار تغییر شکل یا رنگ شود و مشکلات دیگری ایجاد کند.
ارتودنسی دندان فاصله دار چقدر طول میکشد؟
طول درمان ارتودنسی دندان فاصله دار به وضعیت ابتدایی دندان‌ها، میزان فاصله بین آن‌ها و نوع دستگاه ارتودنسی بستگی دارد. معمولا این شیوه درمان بین ۶ ماه تا ۲ سال طول میکشد. از طرفی مدت زمان درمان تا حد زیادی به تعهد و پایبندی بیمار در خصوص مراقبت‌های مورد نیاز برای ارتودنسی دندان فاصله دار بستگی دارد. شما باید برای دست‌یابی به نتایج بهتر در کمترین زمان، به توصیه‌های ارتودنتیست پس از آغاز مراحل درمان گوش دهید و از محافظ‌های دندانی مورد نیاز برای حفظ تنظیم دندان‌های خود استفاده کنید.
با این حال ارتودنتیست با هر روش ارتودنسی که انتخاب کرده می‌تواند در طول ماه برای هر دندان فقط حدود یک میلی‌متر تغییر موقعیت ایجاد کند. از همین‌رو مدت زمان ارتودنسی برای دندان‌های فاصله‌دار معمولا طولانی می‌شود. درواقع تغییر موقعیت دندان‌ها با روش ارتودنسی برای دندان‌های فاصله‌دار نباید بیشتر از یک میلی‌متر در ماه باشد، زیرا می‌تواند باعث بروز مشکلاتی در ریشه دندان و تحلیل رفتن لثه شود.