الگوهای متفاوت در فوتسال جهان/ از رقابت در برزیل تا انحصار جام در پرتغال

به گزارش دیباروز در فاصله پنج هفته تا پایان لیگ برتر فوتسال ایران گیتی پسند با ۵۳ امتیاز صدرنشین است و تیم های کراپ گهرزمین و مس سونگون با ۴۵ امتیاز در تعقیب او هستند. به این بهانه لیگ ایران را با چهار لیگ دیگر مقایسه خواهیم کرد تا بررسی کنیم در پنج فصل اخیر چند تیم قهرمان شده اند.

برزیل: الگویی برای رقابت سالم

لیگ برزیل با تنوع قهرمانان خود طی پنج سال اخیر نمایشی از رقابت سالم و عادلانه بوده است. قهرمانی تیم های مختلف گواه بر کیفیت بالای تیم ها و وجود استعدادها در این کشور است. برزیل نه تنها صادرکننده بازیکنان تراز اول به سایر لیگ های جهان است بلکه نشان داده که می تواند الگویی برای مدیریت حرفه ای و توسعه پایدار فوتسال باشد.  

تنوع قهرمانان علاوه بر افزایش جذابیت لیگ بستری برای کشف استعدادهای جدید و پیشرفت فوتسال برزیل فراهم کرده است.  

پرتغال: قدرت بلامنازع اسپورتینگ

لیگ پرتغال نقطه مقابل برزیل است. در چهار فصل گذشته «اسپورتینگ» هر بار تاج قهرمانی را بر سر گذاشته و یکه تاز بی چون وچرای این رقابت ها بوده است. فصل ۲۰۱۹-۲۰۲۰ به دلیل شیوع کرونا رقابت ها نیمه تمام ماند اما اسپورتینگ از سال ۲۰۲۱ به بعد برتری مطلق خود را حفظ کرده است.

این سلطه انحصاری اگرچه نمایانگر قدرت یک باشگاه در مدیریت و سازماندهی است اما می تواند رقابت پذیری لیگ و جذابیت آن را برای هواداران و سرمایه گذاران کاهش دهد.

اسپانیا: سنت شکنی کارتاخنا

لیگ اسپانیا با قهرمانی سه سال متوالی بارسلونا (۲۰۲۱-۲۰۲۳) به نظر می رسید که به سمت یک لیگ تک قطبی پیش می رود اما تیم Jimbee Cartagena با قهرمانی در فصل ۲۰۲۳-۲۰۲۴ سلطه بارسلونا را شکست و نشان داد که لیگ اسپانیا هنوز پویایی و غافلگیری خود را حفظ کرده است.

رقابت میان قدرت های سنتی و ظهور تیم های جدید نه تنها کیفیت لیگ را ارتقا می دهد بلکه موجب افزایش هیجان برای هواداران می شود.  

روسیه: میدان نبرد دو غول

در لیگ روسیه رقابت به طور عمده میان دو تیم بزرگ Gazprom-Ugra و MFK KPRF جریان داشته است. این دو تیم طی پنج سال اخیر چهار بار قهرمان شده اند و فقط تیم Sinara توانسته در فصل ۲۰۲۰-۲۰۲۱ به این چرخه وارد شود.  

هرچند این رقابت میان دو تیم بزرگ جذابیت خاص خود را دارد اما غیبت سایر تیم ها در جمع مدعیان می تواند به کاهش رقابت پذیری کلی لیگ منجر شود.

ایران: دو قطبی گیتی پسند و مس سونگون

فوتسال ایران در سال های اخیر میان دو تیم مس سونگون و گیتی پسند تقسیم شده است. این دو تیم طی پنج فصل اخیر بارها قهرمان شده اند؛ مس سونگون در سه فصل و گیتی پسند در دو فصل. این دوقطبی بودن اگرچه نشان دهنده قدرت بالای این دو باشگاه است اما از طرفی ضعف سایر تیم ها را نیز به نمایش می گذارد.

برای افزایش جذابیت لیگ نیاز به حمایت بیشتر از تیم های میانی و پایین جدول وجود دارد تا رقابت در سطح لیگ گسترده تر شود و تیم ملی نیز از این توسعه بهره مند شود.

انحصار یا رقابت؟

در بررسی لیگ های برتر فوتسال جهان دو الگوی کاملاً متفاوت به چشم می خورد:  

۱. الگوی برزیلی: با تنوع قهرمانان و رقابت پذیری بالا. این لیگ به رشد استعدادها و هیجان مسابقات کمک کرده است.  

۲. الگوی پرتغالی: سلطه اسپورتینگ اگرچه قدرت باشگاه را به نمایش می گذارد اما می تواند به کاهش جذابیت لیگ منجر شود.

مسیر پیشرفت چیست؟

برای افزایش جذابیت لیگ های فوتسال و توسعه این ورزش باید به سه نکته کلیدی توجه کرد:

سرمایه گذاری در تیم های ضعیف تر؛ رقابت پذیری لیگ با تقویت تیم های متوسط و ضعیف افزایش می یابد.

توسعه استعدادهای بومی؛ آکادمی های فوتبال و فوتسال می توانند نقش مهمی در معرفی استعدادهای جدید ایفا کنند.

الگوگیری از لیگ های موفق؛ می توان با الگوبرداری از برزیل رقابت پذیری لیگ ایران تقویت شود.

انتهای پیام