ایده‌هایی برای گفت‌وگوی رییس قضا
به زندانیان آرامش بدهید و بگذارید آزادانه و آشکار صحبت کنند. از مبلغ مربوط به حوزه قضایی استفاده کنید و بقیه را به سایر مقامات ایالتی گزارش دهید. حداقل فایده اش این است که متوجه می شوید بسیاری از زندانی های امروز نه دلیلی برای دشمن هستند و نه فریب استکبار را می خورند. آنها درد می کنند و گاهی اوقات درمان خوبی برای درد مملکت دارند. اگر کسی ایده اجرایی خوب یا پیشنهادی ارائه کند که حداقل به بهبود سیستم قضایی کمک کند، مجازات او را کاهش دهد یا او را آزاد کند.
به گزارش دیباروز، در یادداشتی در روزنامه اعتماد به نفس محمد زکری نوشت: آقای حجت الاسلام والمسلمین محسنی اجیعی رئیس محترم دادگستری آمادگی خود را برای تحقیق در حوزه تحت امر خود و شنیدن انتقادات مردم اعلام کرده و تاکنون بسیار امیدوارکننده و غیرعادی بوده است. یک مقام عالی قضایی برای ابراز تمایل به صحبت با مردم و شنیدن انتقادات و نظرات آنها و همچنین نشان داده اند که اگر چیزی می گویند تا جایی که می توانند به حرف خود می مانند تا حساب کنید. پس از مطرح شدن این پیشنهاد، واکنش های مختلفی در فضای مجازی از تکذیب تا طرفداری و گاه نمایش به آن ارائه شد که در این یادداشت با بهره گیری از برخی پیشنهادات کاربران در فضای مجازی، قصد ارائه آن را دارم. آنها چند چیز هستند که امیدوارم در شروع و ادامه گفتگو مفید باشد.
به نظر من بهتر است زیاد دور نرویم و از زندان اوین یا یکی از زندان های تحت نظارت قوه قضائیه شروع کنیم، چون اتفاقاً تعداد بازداشتی های حوادث اخیر در آنجا زندانی شده اند. امروز همه گروه های سیاسی و فکری در زندان هستند: از سیاستمداران گرفته تا نویسندگان، روزنامه نگاران، شاعران، هنرمندان، دانشجویان، اساتید دانشگاه، معلمان، روحانیون، متخصصان و کارگران. چون به دلیل ملاحظات امنیتی امکان حضور در کف خیابان را ندارید، بهترین مکان زندان است. ترجیحا بدون دوربین و با حداقل همراهان ممکن. به زندانیان آرامش بدهید و بگذارید آزادانه و آشکار صحبت کنند. از مبلغ مربوط به حوزه قضایی استفاده کنید و بقیه را به سایر مقامات ایالتی گزارش دهید. حداقل فایده اش این است که متوجه می شوید بسیاری از زندانی های امروز نه دلیلی برای دشمن هستند و نه فریب استکبار را می خورند. آنها درد می کنند و گاهی اوقات درمان خوبی برای درد مملکت دارند. اگر کسی ایده اجرایی خوب یا پیشنهادی ارائه کند که حداقل به بهبود سیستم قضایی کمک کند، مجازات او را کاهش دهد یا او را آزاد کند.
مرجع دوم فضای مجازی است. جناب عالی در توییتر و اینستاگرام صفحاتی دارید که هر دو به لطف دوستان ایمنی اکنون فیلتر شده اند، اما صفحات شما (که ممکن است در دست مدیر باشد) مانند سایر مقامات دولتی فعال هستند و سایر کاربران زیر پست های شما کامنت می گذارند. یا توییت ها برخی از مطالب ممکن است تند و تند و یا حاوی کلمات مبتذل باشد، اما بسیاری از نخبگان و کارشناسان اگر بدانند که شخصی (مخصوصاً یک رئیس قدرت) گاهی وقت می گذارد و نظرات آنها را می خواند، مطمئناً نکات و نظرات مفیدی را در اختیار شما قرار می دهند. اگر خودتان وقت ندارید (این کاری است که من به شما پیشنهاد می کنم هنگام بازدید از این صفحات انجام دهید)، از مدیر صفحات خود بخواهید تا گزارشی واضح و شفاف در مورد انتقادات و ایده هایی که در پایین پست های صفحه شما گذاشته می شود به شما ارائه دهد. از ظرفیت باشگاه غافل نشوید. کارکرد اصلی باشگاه گفت و گو است و در جریان انتخابات توانایی خوبی در ارتباط مسئولان کشوری با نخبگان و رده های مختلف مردم از خود نشان داد. خوبی این است که می توانید بیایید و مستقیماً با مردم صحبت کنید و بدون هیچ گونه نگرانی امنیتی به آنها گوش دهید.
دسته سوم رسانه ها به ویژه خبرنگاران قوه قضائیه هستند که تا حدودی با مسائل قوه آشنایی دارند و صدای مردم و مخاطبان آن ها هستند. البته زمانی که سخنگوی قوه قضائیه بودید، ارتباط مستمر با خبرنگاران داشتید و نشست های خبری خود را مرتب برگزار می کردید. اکنون در پوشش رئیس بخش، منتظر فرصتی برای گفت وگو باشید، نه پرسش و پاسخ. ضمن دعوت از خبرنگارانی که در این مدت به دلیل انجام وظایف حرفه ای خود دستگیر و زندانی شده اند و به خواسته ها و مشاهدات آنها گوش فرا دهند.
دسته چهارم که شاید از همه اینها مهمتر باشد، همتایان شما قضات هستند که از قضات و مقامات قضایی صادق، تحصیلکرده و مستقل هستند و تعدادشان هم کم نیست. آنها در این ساختار کار می کنند، در خط مقدم ارتباط با مردم هستند و در صورت فرصت، مسائل و مشکلات قدرت را همراه با راه حل، با مهربانی به شما منعکس می کنند. بسیاری از اینها در لابلای بوروکراسی اداری و قضایی گم می شوند و چون به دانش، تجربه و شرافتشان احترام نمی گذارند، انگیزه اصلاحات را از دست می دهند.
دو گروه دیگر از ذینفعان و همکاران شما در دادگاه ها وکلا و کارشناسان رسمی هستند. از آنجایی که این دو گروه هیچ ارتباط سازمانی با دولت ندارند و با زبان و نظام حقوقی آشنا هستند، بهتر می توانند مشکلات سیستم قضایی را در تمامی ابعاد به شما منتقل کنند. به این دانشجویان، اساتید، فعالان تجاری، کارآفرینان و بسیاری موارد دیگر اضافه کنید. اکنون که علم دیالوگ را مطرح کرده اید، افراد زیادی هستند که باید صدای آنها را بشنوید، اما ذکر سه نکته در پایان مهم است: به مخاطب اطمینان دهید که حتی اگر آشکارا از شما یا سایر مقامات انتقاد کند. کشور برای آنها مشکلی نخواهد داشت. اگر کسی بعد از صحبت با شما مشکلی داشته باشد، آب از دست رفته را نمی توان به جو بازگرداند. دوم، گزینشی صحبت نکنید و مخاطب را فقط از درون خود انتخاب نکنید. یک قسمت تصادفی و عمداً بخشی را انتخاب کنید که می دانید زبانش قرمز است، نمی ترسد و صریح صحبت می کند. در بین خودی ها کسانی را دعوت کنید که کمترین دسترسی را به شما دارند. در نهایت، بهتر است از شنیده های خود و تصمیمات و اقداماتی که برای حل مشکلات انجام داده اید، به همه مردم و رسانه ها گزارش دهید. بگذارید مردم بفهمند که حرف هایشان شنیده می شود و به انتقادات و نظراتشان توجه می شود. من مطمئن هستم که از این روش ضرر نخواهید کرد.
انتهای پیام