سرانه کارکنان خودروسازان ایرانی ۳ برابر دنیا!

در سال‌های اخیر با افزایش قیمت‌ها در صنعت خودرو، خرید خودرو برای اکثر دهک‌های درآمدی بسیار سخت و برای چند قشر رویایی شده است. این افزایش قیمت در حالی صورت می‌گیرد که خودروسازان می‌گویند از قیمت‌های تحمیلی دولت متضرر شده‌اند و از سوی دیگر مردم هم در معرض کیفیت خودروها و هم قیمت قرار دارند.

سهم سرانه خودروسازان ایرانی 3 برابر جهان است!

به گزارش دیباروز، روزنامه فرحختگان نوشت: مشخص است که عوامل زیادی در ایجاد شرایط کنونی، اعمال تحریم های ظالمانه آمریکا علیه کشورمان، جهش نرخ ارز و تورم بالا و… که این شرایط را ایجاد می کند، نقش داشته است. ” اصل بود اما مشکل دیگر خودروسازان دولتی، حجم بالای نیروی کار آنهاست. بر اساس صورت‌های مالی، طی سال گذشته بیش از 99 هزار نفر در بخش تولید خودرو (شامل تولید خودروهای سبک و سنگین) در سایپا و در خودروسازی در ایران – خودرو مشغول به کار شدند و حقوق دریافت کردند. این تعداد کارگر مزدبگیر چقدر کارآمد است، اما همانطور که مقامات دولتی فاش کردند; 25000 کارگر مازاد در این دو خودروساز وجود دارد که بیشتر آنها از نیروهای سیاسی اختصاص یافته هستند. چندین گزارش نشان می دهد که 12 تا 15 درصد از هزینه های تولید خودروسازان به دستمزد نیروی کار مرتبط است. این 3 برابر میانگین جهانی است. در این گزارش به منظور درک نسبت تعداد کارکنان دو خودروساز بزرگ کشور به حجم تولید و عملکرد آنها، سرانه تولید خودرو به ازای هر کارمند این دو خودروساز را با جهان مقایسه می کنیم. غول های خودرو نتایج بسیار چشمگیر بود در حالی که در صنعت خودرو در کشور 9 تا 10 دستگاه به ازای هر کارمند تولید می شود و در بهترین شرایط 14 دستگاه (قبل از تحریم و کرونا) یعنی از 47 به 66 دستگاه در شرق آسیا و حدود 30 دستگاه در جهان است. در این صورت دو راه برای کاهش هزینه های سربار تولید وجود دارد: اول کاهش تعداد کارگران و کارکنان دو خودروساز و ایجاد تعادل بین آنها که تجربه سال های اخیر نشان می دهد که با مقاومت جدی کارکنان و سیاستمداران این امر عملا غیرممکن است. . موضوع دوم افزایش تولید این خودروسازان است که می تواند تولید را کاهش دهد و هزینه های سربار را کاهش دهد که در شرایط فعلی دغدغه اصلی خودروسازان نیست. افزایش صادرات نیز به این نکته اشاره دارد که به نظر می رسد خودروسازان ایرانی در سال های اخیر تجربه خوبی از صادرات و سرمایه گذاری در خارج از کشور نداشته باشند.

8.5 هزار میلیارد تومان هزینه سربار در سال 99

کنترل هزینه و کاهش هزینه را می توان مقوله ای متاثر از دو عامل در نظر گرفت. می توان آن را در سطح کلان بررسی کرد که به اداره دولت، ساختارهای آن و سایر عوامل مربوط می شود. اما دیگری مربوط به مدیریت کسب و کار و عملکرد صاحبان مشاغل است. بسیاری از مدیران تمایل واقعی و عملی به کنترل و مدیریت هزینه ها دارند، برخی نمی دانند چگونه شروع به کار کنند و برخی ممکن است خودشان به اندازه کافی از هزینه ها اطلاع نداشته باشند تا بتوانند آنها را مدیریت کنند.

بر این اساس، در یک فضای رقابتی، شرکت با ارائه محصولات باکیفیت و قیمت پایین، پیشی گرفتن از رقبا برنده می شود. هزینه یکی از مهمترین جنبه های رقابت است. ایجاد تعادل بین این مولفه با سایر ابعاد رقابت یعنی کیفیت و زمان، مستلزم اقدامات مدیریتی بر روی آن است. مدیریت هزینه یکی از مهمترین این موارد است. هدف از سیستم مدیریت هزینه کمک به حداکثر رساندن سود و ارزش فعلی و آتی شرکت است. دستیابی به این هدف ایجاد یک سیستم مدیریت هزینه مرتبط است که منجر به بقای جهانی و توسعه مستمر می شود. متغیرهای هزینه زمانی، محدودیت‌های فنی، رضایت مشتری و غیره بر آنچه مدیریت می‌خواهد انجام دهد تأثیر می‌گذارد، استراتژی تولید باید نسبتاً از این ناسازگاری‌ها و نیاز به انتخاب بین معیارهای رقابتی مانند سرعت، کارایی کیفیت، هزینه و غیره آگاه باشد. طیفی از اشکال یکی از مهمترین موارد در هر بخش صنعتی از جمله صنعت خودرو، هزینه های سربار تولید است. این هزینه ها هزینه هایی هستند که مستقیماً در ساخت کالا و تولید محصول دخیل هستند و بدون آن کالا نمی توان تولید کرد. در شرکت های خودروسازی، این هزینه ها شامل حقوق کارکنان، هزینه های استهلاک، هزینه های انرژی (آب، برق، گاز و سوخت)، هزینه های مواد مصرفی (به استثنای مواد اولیه و نهاده های تولید) و هزینه های حمل و نقل می شود.

صورت های مالی دو خودروساز بزرگ کشور نشان می دهد که طی یک سال گذشته هزینه های اداری و عمومی گروه سایپا بالغ بر 3600 میلیارد تومان بوده و این رقم برای ایران خودرو نزدیک به 4918 میلیارد تومان بوده است. یعنی این دو خودروساز تنها 8.5 میلیارد تومان بابت حقوق، هزینه های اداری، انرژی و… پرداخت کردند. همچنین طبق آمار کدال در سال 98 این مبلغ بیش از 5750 میلیارد تومان و در سال 97 بیش از 4300 میلیارد تومان بوده است. این بدان معناست که هزینه های سربار این دو خودروساز طی دو سال دو برابر شده است.

100 هزار کارمند در سایپا و ایران خودرو

اینکه کدام بخش از کارکنان مازاد در دو شرکت خودروسازی بحث سختی است. قبل از پرداختن به آن باید اشاره کنیم که طبق آمار در سال گذشته 55 هزار و 577 نفر در گروه ایران خودرو و 43 هزار و 516 نفر در گروه سایپا مشغول به کار بودند. به عبارت دیگر دو خودروساز بزرگ کشور در مجموع 99100 نفر پرسنل دارند. بسیاری از کارشناسان کشور وجود نیروی مازاد در صنعت خودرو در کشور را یکی از دلایل گرانی تولید در این شرکت ها می دانند. اما این موضوع در اظهارنظرهای مختلف از سوی مقامات دولتی و مدیران عامل شرکت ها نیز مطرح شد. به عنوان مثال در زمان محسن الجهرودی، مدیرعامل سابق خودروسازی سایپا، این خودروساز اعلام کرد که سایپا حدود 11 هزار کارگر مازاد دارد. یادداشت های الجهرودی به سال 97 بازمی گردد، سالی که تحریم ها بار دیگر از خطوط تولید خودروسازان بازدید کردند، اما با توجه به ساختار دولتی آنها، نه تنها کارمندانی را استخدام یا ابقا کردیم، بلکه شاهد ایجاد فرصت های شغلی در این شرکت ها نیز بودیم. .

علی رضا سلیمی، یکی از اعضای هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی در روزهای اخیر در گفت و گوی تلویزیونی با بیان اینکه صنعت خودرو کشور ۲۵ هزار مازاد دارد که از سوی دولت ها، مجلس و افراد صاحب نفوذ به این صنعت تحمیل شده است، گفت: . او تعجب می کند که چرا خودروسازان زیر بار نیروهای تحمیلی رفتند؟ به گفته یکی از اعضای هیأت رئیسه، 25000 کارگر بیکار خودرو در کشور وجود دارد که سالانه هزینه هنگفتی را به دو خودروساز بزرگ کشور تحمیل می کند و مستقیماً بر قیمت تمام شده تولید تأثیر می گذارد. این امر علاوه بر آسیب رساندن به خودروسازان، باعث گرانی خودروها برای مصرف کنندگان نیز می شود. اگر میانگین حقوق هر شاغل در صنعت خودرو در کشور را حداقل پنج میلیون تومان فرض کنیم، وجود ۲۵ هزار نیروی مازاد، حداقل ۱۲۵ میلیارد تومان در ماه و ۱۵۰۰ میلیارد تومان سالانه هزینه های اضافی را متوجه صنعت خواهد کرد. بنابراین بخشی از زیان انباشته هنگفت خودروسازان در این سال ها ناشی از وجود برق مازاد و اعمال سیاست های قیمت گذاری اجباری است که معمولا مدیران خودرو را به دلیل دولتی بودن مجبور می کند در مقابل درآمد خود مقاومت نکنند.

هزینه نیروی انسانی برای خودروسازان 3 برابر هزینه های دنیاست

بدیهی است که یکی از راه های کاهش هزینه های سربار، ایجاد تعادل بین نیروی کار در شرکت های خودروسازی است. روش دیگر افزایش تولید است که به نوبه خود باعث کاهش هزینه های سربار به میزان تولید شده و در نتیجه کاهش هزینه های تولید می شود. اما وجود نیروی کار مازاد در شرکت‌های خودروسازی چالشی است که این شرکت‌ها برای سال‌ها با آن روبرو بوده‌اند. با تغییرات مدیریتی در این شرکت ها، نیروی کار به شکل عجیبی در حال رشد است. جالب است بدانید که در اکثر شرکت های خودروسازی دنیا، کاهش تولید با کاهش نیروی کار همراه است، اما توجه داشته باشید که در سال های اخیر با وجود کاهش 40 درصدی تولید خودروسازان، این موضوع تنها نیست. که فقط یک کارمند وجود ندارد. کاهش یافت، اما کارکنان آنها نیز افزایش یافتند. به عنوان مثال، در حالی که تعداد کارکنان در ایران، خودرو و سایپا سالانه در حال افزایش است، جیلی و گریت وال موتورز با کاهش تقاضای جهانی برای خودرو و اپیدمی کرونا، تعداد کارکنان خود را به میزان قابل توجهی در دو سال گذشته کاهش داده‌اند. بر این اساس، تعداد کارکنان جیلی از 43000 نفر در سال 2019 به 38000 نفر در سال 2020 و تعداد کارکنان گریت وال موتورز از 71617 نفر در سال 2016 به 59760 نفر در سال 2020 افزایش یافت.

با توجه به هزینه های نیروی انسانی در شرکت های خودروسازی کشور، اکثر بررسی ها و نظرات حاکی از آن است که این میزان در مجموع هزینه های شرکت ها حدود 12 تا 15 درصد است. سعید مدنی مدیرعامل سابق گروه خودروسازی سایپا با اشاره به آمار سهم نیروی کار در هزینه های خودرو می گوید: در حال حاضر حدود 5 تا 20 درصد هزینه های خودرو مربوط به اشتغال است و همچنین طبق آمار منتشر شده در گزارش تحقیق و تفحص از مجلس دهم صنعت خودرو، بیش از 12 درصد قیمت تمام شده خودرو مربوط به حقوق و دستمزد است.» «این رقم حدود سه برابر استانداردهای جهانی تخمین زده می شود. فرآیند جذب نیرو در ماه‌های منتهی به انتخابات و استخدام افراد غیرحرفه‌ای، صرفاً با دخالت مقامات دولتی، مشکلات زیادی را در این صنعت ایجاد کرد.

تعداد کارکنان ایران، خودرو و سایپا 5 برابر کره ای ها، ژاپنی ها و ژاپنی ها است.

با توجه به آنچه گفته شد، به نظر می رسد نیروی کار مازاد که بخش بزرگی از دستمزدها را تشکیل می دهد، چالش بزرگی است که صنعت خودرو در کشور با آن مواجه است. اما برای بررسی صحت و سقم این موضوع، یک مطالعه آماری مقایسه ای بین خودروسازان ایرانی و ۲۶ شرکت بزرگ بین المللی انجام دادیم. آمار این بخش از گردآوری و تجمیع این شرکت ها از سازمان بین المللی خودروسازان (OICA) است و با توجه به کاهش تولید در دوره کرونا، میانگین تولید شرکت ها قبل از کرونا و طی سال های 2017 تا 2019 محاسبه شد. . همچنین تعداد کارکنان این گروه های خودرویی از موسسه معتبر آماری استاتیستا و صورت های مالی تلفیقی شرکت های خودروسازی به دست آمده است. برای خودروسازان ایرانی با توجه به شیوع کرونا و اعمال تحریم های آمریکا، وضعیت تولید و اشتغال خودروسازان قبل از تحریم و سال گذشته محاسبه شد.

طبق آمار، سایپا در سال 2017، 666 هزار دستگاه خودرو تولید کرد و قبل از تحریم های جدید آمریکا که شامل 43 هزار و 516 کارمند برای هر کارمند سایپا می شد، در آن سال 15 دستگاه خودرو تولید شد. اما طی یک سال گذشته تعداد خودروهای تولیدی گروه سایپا اعم از خودروهای سبک و سنگین 420 هزار و 460 دستگاه بوده که با احتساب 43 هزار و 516 نفر پرسنل، تنها برای هر کارمند سایپا در سال گذشته 10 دستگاه خودرو تولید شده است. اما در گروه خودرو ایران خودرو طی سال 1396 تعداد تولیدات این خودروساز اعم از خودروهای سبک و سنگین در تمامی شرکت های تابعه حدود 713 هزار و 47 دستگاه بوده است. در آن سال به ازای 55 هزار و 577 کارمند، 13 دستگاه خودرو به ازای هر کارمند این خودروساز تولید شد، اما طی یک سال گذشته با تولید 505 هزار و 138 دستگاه خودرو، این خودروساز به ازای هر کارمند تنها 9 دستگاه خودرو تولید کرد.

اما بررسی تولید و اشتغال در 26 خودروساز بزرگ جهان نشان می دهد که هیوندای با تولید 66 خودرو به ازای هر کارمند بهترین عملکرد را در بین خودروسازان جهانی دارد. این تعداد در گروه پایک به ازای هر کارمند 58 دستگاه، در گروه سوزوکی 49 دستگاه، در گروه هوندا 48 دستگاه، در گروه جیلی 45 دستگاه، در گروه نیسان 44 دستگاه، در گروه جنرال موتورز 42 دستگاه و در گروه جنرال موتورز 40 دستگاه است. واحدهای گروه جنرال موتورز. ماژول ها در گروه چانگان. 36 دستگاه در گروه چری، 34 دستگاه در گروه فورد، 32 دستگاه در گروه مزدا، 30 دستگاه در گروه سوبارو و گروه ماهیندرا، 29 دستگاه در گروه تویوتا، 24 دستگاه در گروه فیات، 23 دستگاه در رنو. گروه، 21 دستگاه در گروه بیمو، و 21 دستگاه در پژو سیتروئن، گریت والو موتورز و ایسوزو همگی دارای 17 دستگاه، گروه فولکس واگن 16 دستگاه و گروه میتسوبیشی 15 هستند. در گروه دانگ فنگ، تاتاموتورز و دایملر، این تعداد 12 و 9 است. ماشین آلات، به ترتیب. با این اوصاف، تعداد کارکنان ایران، خودرو و گروه سایپا با احتساب سرانه تولید خودرو در سال گذشته، پنج برابر تعداد خودروسازان شرق آسیا و سه برابر میانگین جهانی بوده است. سال گذشته به ازای هر شاغل در صنعت خودرو، 47 دستگاه خودرو در شرق آسیا و 30 دستگاه خودرو در سراسر جهان تولید شد. با توجه به ارقام جدول، خودروسازان شرق آسیا نسبت به خودروسازان غربی و آمریکایی مقاومت بیشتری دارند و می توان گفت سرانه تولید کارکنان در ایران، خودرو و سایپا با برخی از شرکت های بزرگ جهانی برابری می کند، اما ما باید. توجه داشته باشید که در گروه دایملر: 12 دستگاه در گروه تاتاموتورز، 12 دستگاه در گروه دانگ فنگ، 14 دستگاه در گروه موتور روانی، 15 دستگاه در گروه میتسوبیشی و 16 دستگاه در گروه فولکس واگن. تعداد خودروهای تولید شده توسط این شرکت ها به ترتیب 2.5 میلیون دستگاه در سال در دایملر است. 933000 دستگاه در گروه تاتاموتورز، 1.4 میلیون دستگاه در گروه دانگ فنگ، 2.9 میلیون دستگاه در گروه روانی، 1.2 میلیون دستگاه در گروه میتسوبیشی و 10.3 میلیون دستگاه در گروه فولکس واگن وجود دارد.

به عبارت دیگر آنچه مشخص است این است که یکی از راه های کاهش هزینه های سربار تعادل نیروی کار این بنگاه ها و راه دیگر افزایش تولید است تا هزینه های سربار بر مقدار تولید شده تقسیم شود و در نتیجه هزینه های تولید کاهش یابد. هیچ کدام از اینها در خودروسازان ایرانی اتفاق نیفتاده است.

سهم سرانه خودروسازان ایرانی 3 برابر جهان است!

انتهای پیام

دکمه بازگشت به بالا