نویسندگان بیکار ایرانی و شومن‌های پرکار
هر دو شروع به خندیدن و کنایه کردند و سرانجام آقای فایروز کریمی گفت: نویسندگان ایرانی بیکار هستند و ما بیکار نیستیم ، باید آنچه را که می نویسند بخوانیم. مجری برنامه خنده دار آقای رامبود یک جوان است.
اکنون ، تعدادی از نویسندگان محترم نامه های خود را به صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران نوشته اند که باید از چنین طبقه جدی کارگری برای چنین اهانت عذرخواهی کنند. البته دوستانی از نویسنده بودند که اصلاً چنین چیزی را مهم نمی دانند و یکی از آنها ، یکی از دوستان نزدیک من ، می نویسد: مهم این است که گونه های عزیزم یکی از مهمترین نکات را کسب کردند. اهداف فوتبال در زندگی ما. چه می توان گفت؟ آیا چیزی برای گفتن باقی مانده است؟
چه کسی و چه چیزی باید مورد انتقاد قرار گیرد؟ انتقاد زمانی شکل می گیرد که شخص یا موضوع موضوع شما باشد. حالا آیا تلویزیون این وسط مهم است یا سخنان فایروز کریمی یا حضور یخی رامبد جوان یا نادیده گرفتن خداداد عزیز من برای فرهنگ و ادب؟ در کشوری که توزیع فرهنگی کتاب به 300 نسخه رسیده است ، آنچه که نمایشگر ، بازیکن فوتبال و مشهور درباره نویسندگان می گوید چه اهمیتی دارد؟
فرض کنید ایستگاه تلویزیونی شما از این رفتار غیرعاقلانه عذرخواهی می کند. آنچه باید انجام شود؟ چه مشکلی با کتاب این کشور حل شده است؟ فکر می کنید سایر برنامه ها به نویسندگان توهین نمی کنند؟ این موسیقی مبتذل ، من ، این از سریال شنیده نشده است ، این مدلهای بی فایده و بلند پروازانه ، این کارشناسان برجسته و نمایشی ، و همه و همه توهین به کتاب ، آنچه می توانم بگویم توهین به اصل فرهنگ است از این سرزمین
فقط به پیام های تجاری خنده دار تلویزیون نگاه کنید تا عمق فاجعه را ببینید. کجا این تبلیغ را پر از افراد با شکم پر و بدون درد ، نشانه ای از فرهنگ می بینید؟ در این پیام های ادعایی تجاری غیر از تبلیغات برای تغذیه طمع این افراد ناتوان ، که به گفته خودشان ، از 85 میلیون نفر فقط 15 میلیون نفر قادر به خرید و خوردن برنج هستند ، چه چیز دیگری می بینید؟
خداداد عزیز و فیروزه ای خامه ای اذیت نمی شوند. طبق این حکم ، او در حال بیرون آمدن از همان کوزه ای است که در آن هیچ انتظاری از آنها نیست. خدا پدر و مادرشان را بیامرزد که در روزهای رنگ و تزویر ، فرهنگیان و رنگ آنها را ارج نمی نهند. آنها باید در کاری که انجام می دهند تبحر داشته باشند. آنها همچنین در زمینه های خود از بهترین ها هستند. مشکل سیستم ریاکارانه است که سعی دارد با دلقک به فرهنگ کمک کند. فرهنگ شما چیست؟ تکالیف خود را انجام دهید و بار خود را به دوش بکشید.
نویسندگان ایرانی چه چیزی را دوست دارید؟ نویسنده غریب ایرانی به صورت خصوصی می نویسد. و این به خاطر قلب دیوانه او و جمعیت اندکی است که هنوز هم در این روزگار درد دارند. شما مظاهر عدم درد با مردم درد چه می کنید؟ برو پول بیل بزن و به ریش ملت ایران و مردم ساده ای که تو را هنرمند می خوانند بخند ، اما با همه قدیسان خود در مورد کار مردمی که بخت از آنها رفته است کاری انجام نده و بی رحمانه ماندن و رنج آنها را تماشا کردی ، و آنها می دانند:
آنها قلبهای شکسته را در خوابگاه ما می خرند و بس
بازار خود فروش در آن طرف است