هدف از بازآفرینی بافت فرسوده احیای بافت است، نه بلندمرتبه‌سازی

به گزارش دیباروز، عبدالله کارشناس موسسه اقتصاد مقاومتی در برنامه رادیویی گفتگو با محوریت «بازسازی بافت فرسوده»، بر لزوم تعریف دقیق تری از بافت فرسوده تاکید کرد. بازسازی بافت های فرسوده فرآیندی تدریجی است که نیازمند مشارکت مردم است. در دولت سیزدهم بنا داریم 4 میلیون مسکن بسازیم اما مشخص نیست چه سهمی فرسوده می شود.

«بازسازی بافت فرسوده» به «ساخت آپارتمان جدید» محدود نمی شود.

وی افزود: با توجه به اینکه تراکم جمعیت در بافت‌های فرسوده کشور بالاست و کیفیت زندگی در این مناطق نیاز به ارتقا دارد، نمی‌توان هدف اصلی را اضافه کردن ساکنان جدید دانست. ما باید به سمت نوسازی به روش هایی حرکت کنیم که کیفیت زندگی ساکنان فعلی را بهبود بخشد. نکته دیگر اینکه بلندمرتبه سازی در فرآیند احیای بافت های فرسوده باعث تراکم بالا و صافی ظریف می شود و مشکل معابر در این مناطق همچنان پابرجاست. بنابراین باید از افزایش بازسازی بافت های فرسوده خودداری شود. همچنین از ایجاد واحدهای مسکونی با متراژ کوچک که منجر به افزایش تراکم در این بافت ها می شود، باید خودداری شود. اگر ساختمان های بلندمرتبه ممنوع شود، کیفیت زندگی مردم افزایش می یابد. افرادی که در بافت های فرسوده زندگی می کنند نباید منطقه خود را ترک کنند، اما در بافت های فرسوده با تراکم بالا نباید تراکم فعلی با ارتقاء حفظ شود و باید شرایطی برای کاهش تراکم و بهبود کیفیت زندگی مردم فراهم شود.

کاهش معضل مسکن مشکل بافت های فرسوده را حل نمی کند

عبدالله عبدالله افزود: کمترین کاری که باید برای بافت های فرسوده انجام شود، تقویت منازل مسکونی در برابر زلزله و ماندن ساکنان بافت های فرسوده در همان مناطق است، اما در حال حاضر برنامه ای برای این کار وجود ندارد. در بازسازی بافت های فرسوده، هدف اصلی باید احیای محله باشد، نه فقط ساخت مسکن جدید با هزینه بالا و مجبور کردن ساکنان محلی برای ادامه زندگی.

وی افزود: در دهه 70 وزارت مسکن به طور گسترده سیاست کوچک سازی را در دستور کار قرار داد و مردم را از حیاط به آپارتمان سوق داد اما همچنان می بینیم که مشکل مسکن مردم حل نشده است و این نشان می دهد که صرف کوچک سازی مشکلی را حل نمی کند. مشکل، و ما باید به سمت راه حل ها برویم، دیگران هزینه و فروش مسکن را ارزان تر و مقرون به صرفه تر می کنند.

بافت های فرسوده باید به صورت «خانه به خانه» بازسازی شوند.

عبداللهی درباره راهکار جوانسازی بافت های فرسوده گفت: روش مناسب برای احیای بافت های فرسوده سیستمی مانند LRP است که خانه به جای خانه با پول به جای خانه قبلی تحویل داده می شود، اینطور نیست. در این روش، نوسازی بافت فرسوده نیاز به نقدینگی کمتری دارد؛ زیرا ساکنان هزینه مسکن جدید را پرداخت نمی‌کنند و نیازی به تسهیلات ندارند.

وی افزود: همچنین افزایش قیمت زمین و موج تورم از این طریق منجر به افزایش قیمت مسکن در بافت‌های فرسوده و کاهش قدرت خرید آنها نمی‌شود و در نتیجه کیفیت زندگی مردم را ارتقا می‌دهد. ساکنان.” احساس رضایت آنها فراهم می شود.»

بسیاری از شهرهای ایران قابلیت توسعه افقی را دارند

پرویز آقایی – مدیر کارگروه مسکن اندیشکده بایا – در این نشست گفت: ما پارچه پاره نداریم، فضای پاره شده داریم. برای احیای بافت های فرسوده باید شرایطی فراهم شود که از افزایش قیمت ها جلوگیری کند و ساکنان این مناطق مجبور نباشند برای ادامه زندگی به حاشیه شهر کوچ کنند. برای این منظور لازم است مسکن در حال ساخت در این مناطق برای ساکنان آن مقرون به صرفه باشد. اما در کشور ما معمولاً مسئولان بین نجات حاشیه نشینان و سود بانک ها در کنار بانک ها قرار می گیرند که این امر باعث افزایش قیمت مسکن شده است.

وی افزود: بسیاری از شهرهای ایران ظرفیت توسعه افقی را دارند و نباید از تامین زمین برای مسکن جلوگیری کرد و با ارتقاء کیفیت زندگی مردم را کاهش داد. اینکه بدون مطالعه باید از عرضه زمین و افزایش تراکم شهرها جلوگیری کرد و این امر باعث حاشیه نشینی و کاهش کیفیت زندگی مردم می شود قابل قبول نیست. مشکل فعلی بافت های فرسوده در کشور ریشه در برنامه ریزی های نادرست دولت دارد و نمی توان در این زمینه مردم را مقصر دانست. این در حالی است که دولت هیچ برنامه ای برای نوسازی بافت های فرسوده حاشیه شهرها به ویژه تهران ندارد و تنها ساختارهای داخلی شهر را مد نظر دارد.

السید ادامه داد: در کشورهای دنیا سازندگان مسکن به سمت ساخت مسکن ارزان قیمت می روند، اما در شهرهای ایران برنامه ای برای این موضوع وجود ندارد و مسکن بر اساس نیاز کشور ساخته نمی شود، همین وضعیت حاکم است. در بافت های فرسوده

بافت های فرسوده این کشور پتانسیل ساخت 1.3 میلیون خانه را دارد

مهندس خانی – معاون برنامه ریزی و توسعه شهری سازمان مرمت و احیای شهر تهران – با تاکید بر اهمیت بازآفرینی بافت های فرسوده در بهبود زندگی مردم و ساخت مسکن مرغوب گفت: برنامه مسکن کشور باید به سمت بازآفرینی و بازآفرینی باشد. بافت های فرسوده تا مسکن با هزینه کمتری تولید شود ظرفیت تولید مسکن در بافت فرسوده کشور بیش از یک میلیون و سیصد هزار واحد است اما باید در این مناطق مسکن سازی شود تا ساکنان این مناطق می توانند آنها را خریداری کنند.

وی افزود: برخی استانداردهای شهرسازی در تهران و سایر شهرهای کشور اجازه ساخت مسکن ارزان قیمت و متناسب با نیاز خانواده ها را نمی دهد و این موضوع در افزایش مشکلات حوزه مسکن در کشور به ویژه در مناطق فرسوده.” به نظر می رسد روند کنونی افزایش قیمت مسکن در کشور به نفع برخی افراد بوده و منافع عمومی مردم نادیده گرفته شده است.

انتهای پیام