به گفته شفر، کارشناسان در مقایسه ای در این مطالعه گزارش دادند که سال های اضافی زندگی از دست رفته در سال 2020 بیش از پنج برابر تعداد سال های از دست رفته زندگی در این کشورها به دلیل آنفلوانزای فصلی در سال 2015 بوده است.
دکتر نذیرالاسلام از دانشگاه آکسفورد و همکارانش تغییرات امید به زندگی و سال های از دست رفته (YLL) را در سال 2020 در رابطه با همه گیری کووید-19 در 37 کشور یا منطقه با درآمد متوسط و بالا در جهان گزارش کردند. داده های کاملاً قابل اعتماد و برآوردهای مرگ و میر.
طبق مطالعات قبلی در تمام 37 کشور، امید به زندگی در هنگام تولد برای مردان و زنان بین سالهای 2005 تا 2019 افزایش یافته است.
با این حال، در سال 2020، امید به زندگی برای مردان و زنان در 31 کشور مورد مطالعه کاهش یافت. البته استثناهایی هم وجود داشت، از جمله نیوزلند، تایوان و نروژ که امید به زندگی در آنها افزایش یافت و در دانمارک، ایسلند و کره جنوبی تغییری در امید به زندگی ثبت نشد.
بر اساس این تحلیل آماری، بیشترین کاهش امید به زندگی (امید به زندگی) در کشورهای مورد مطالعه در روسیه (-2.33 برای مردان و 2.14 در زنان) و ایالات متحده (-27.27 در مردان) بوده است. و 1.61 در زنان)، بلغارستان (-1.96 و -1.37)، لیتوانی (-1.83 و -1.21)، شیلی (-1.64 در مردان) و اسپانیا (1.11). – در زنان).
سالهای اضافی زندگی از دست رفته در افراد زیر 65 سال نیز نسبتا کم است، به جز در روسیه، بلغارستان، لیتوانی و ایالات متحده که در آن افراد بیش از 2000 سال از زندگی خود را از دست داده اند. این در هر 100000 نفر بوده است.
سالهای از دست رفته زندگی به کاهش تعداد سالهای زندگی برای افرادی اطلاق می‌شود که در طی یک بیماری همه‌گیر به دلایل مختلف قربانی مرگ زودرس می‌شوند و شاید اگر بیماری همه‌گیر و مشکلات و محدودیت‌های مربوط به آن وجود نداشت، این افراد همچنان در میان ما بودند.