باچان و کشاورزان – دیباروز

به گزارش دیباروز، اعتماد او نوشت: «باچان خود در ایالت شمالی متولد شد و هنوز هم متعلق به مردم آنجاست. البته او سال ها در بمبئی زندگی می کرد و این تصمیم از انگیزه هایی فراتر از ارتباط با زادگاهش گرفته شد. کشاورزان در آن ایالت و برخی ایالت های دیگر در هند سال ها – شاید نزدیک به یک دهه – با مشکلاتی مانند کمبود بارندگی، خشکسالی، کاهش آب های زیرزمینی، بدتر شدن کیفیت و کمیت محصولات خود و تاخیر در نوسازی کشاورزی مواجه بوده اند. صنعت وضعیت را بدتر کرد. تقریباً همه آنها مجبور بودند از بانک هند که یک بانک دولتی است وام بگیرند، اما به دلیل همان مشکلاتی که شما گفتید، امکان بازپرداخت وام به صورت اقساطی برای آنها وجود نداشت. نه تنها با پرداخت وام ها، بلکه بیشتر کشاورزان هندی – از جمله کشاورزان اوتار پرادش – برای تامین نیازهای اولیه و معیشت خود با مشکل مواجه شدند و در فقر و فلاکت افتادند.

آمیتا باچان 40 میلیون روپیه از بدهی خود را پذیرفت و همه آنها را با هم پرداخت کرد. او گفت: «می خواستم به اوتار پرادش بروم و نامه بانکی را خودم به آنها تحویل دهم، اما شرایط سفر را ندارم. بنابراین، او در سال 2009، 70 نفر از این افراد را به نمایندگی از گروه انتخاب کرد، برای آنها بلیت قطار خرید و آنها را به بمبئی دعوت کرد تا اسناد مالی برای بازپرداخت وام را به صورت حضوری ارائه کنند. این اولین تصمیم در نوع خود برای باچان نبود. او چند ماه پیش پذیرفت و بدهی 350 کشاورز بمبئی را پرداخت کرد.

در همین حال سیانون در تحلیلی خبری نوشت نیمی از جمعیت هند در بخش کشاورزی شاغل هستند اما سهم آن در تولید ناخالص داخلی این کشور حداکثر بین 15 تا 20 درصد است. از اوایل دهه 2010، ناآرامی ها در سراسر هند شروع شده است که همه ریشه در فقر ناشی از بحران کشاورزی دارد. حجم و کیفیت پایین محصولات کشاورزی در کنار هزینه های بالای این بخش و ناتوانی – یا به عبارتی «بی توجهی» دولت هند در حمایت از کشاورزان، مشکلات زیادی را برای کارگران این بخش ایجاد کرده است. در واقع بسیاری از کشاورزان در خاک سیاه ساکن شدند و زندگی آنها تباه شد. تصویر این فاجعه زمانی واضح تر می شود که بدانیم طبق آمار دولت هند، تنها در سال 2013، 11772 کشاورز خودکشی کردند.

در عین حال، باچان گفت: “من سعی می کنم سهم خود را در این بحران ملی ایفا کنم و امیدوارم دیگران بفهمند کشاورزان ما در حال حاضر چه می کنند و با چه مشکلاتی روبرو هستند و حتی برای برآورده کردن نیازهای اولیه خود تلاش کرده اند. من فکر می کنم هر کسی می تواند کشاورزان را از این کار راحت کند.» با این حال، پس از اعلام کمک های باچان به کشاورزان در اوتار پرادش، بحثی در توییتر در مورد همراهی یا محکومیت او آغاز شد. برخی این اقدام باچان را ریاکاری شناخته شده ثروتمندان دانستند، در حالی که برخی دیگر آن را ریاکاری ثروتمندان دانستند. این به عنوان بخشی از برنامه دولت هند برای مهار نارضایتی و ناآرامی بود. یکی نوشت: «به سیاست خوش آمدید!» زیرا از نظر باچان، او یک شخصیت میهن پرست بود – با این کار او فشار را بر سیستمی کاهش می داد که از طریق بی پروایی و فساد، راه را برای بدبختی کشاورزان هموار کرده بود (به ویژه پیشنهاد باچان برای خرید بلیت برای 70 نفر و دعوت از آنها به (بمبئی) یک کمپین تبلیغاتی به نفع دولت و ریاکاری خصوصی افراد مشهور به راه انداخت.) اما دیگران نیز از “بزرگ” دفاع کردند. .» در پاسخ به این کامنت البته یکی به خود باچان نوشت: «تبریک آقای باچان! به توئیت ها و کامنت های منفی توجه نکنید… اینها افراد بیمار با ذهنی بیمار هستند.

انتهای پیام