سوگواره ای برای امام‌علی؛ شهادت علی(ع)
دو قسمت قبلی علی (علیه السلام) و شیفا علی (ع) نوشته شده اند ، به طور خلاصه ، در مورد شهادت وی بحث شده است.
کتاب های A. ابن ابی الحدید در خطبه بعدی 216 (221) که در مورد مرگ و مرگ و غرور مردم در امور ناپایدار صحبت می کند: من در طول این پنجاه سال بیش از هزار بار این خطبه را خوانده ام و حتی اگر این خطبه را بیشتر خوانده ام بیش از هزار بار من بارها آن را از زبان دیگران شنیدم ، اما هر بار كه از آن استفاده می كردم و بدنم می لرزید ، یا به این دلیل كه من به سخنران ایمان داشتم یا به این دلیل كه او چنان كارآمد ، محكم و صادقانه صحبت می كرد كه روی انسان تأثیر می گذارد. سپس می نویسد ، آنچه گفت توصیف کشورش بود (شرح نهج البلاغه ، بیروت ، 1961 ، 11 ، 153 ، 154) ، یک دانشمند و مرگ علی (علیه السلام).
ب پس از چهار سال و نه ماه خلافت ، امام در سن 63 یا 64 سالگی درگذشت ، گویا در اندوهی در اندیشه و به دنبال عدالت و انسانیت بود (جورج جورداد ، صدای عدالت بشری ، “قم ، 2002 ، ج 1 ، ص 103) ،” غمگین “، اما او مرگ طبیعی را که برای بسیاری اتفاق افتاده ذکر نکرد ، بلکه شمشیر جهل مقدس ، متقاعد کردن مدعیان مذهبی ، حمایت از مخالفان عدالت ، و البته نقایص اصحاب ناشایست ، مواردی که تاریخ همیشه منبع آشفتگی روشنفکران و اصلاح طلبان است.
s گفته شده است که علی مانند عیسی بن مریم در میان امت است؛ چه گروهی چنان او را دوست داشتند که در دوستی او از بین رفتند و گروه تا آنجا دشمن بودند که در دشمنی او از بین رفتند (ابن عبد البر الاسباد ، بیروت ، 1992 ، ج 3 ، ص 1131) و این پیچیدگی در شخصیت او را فراتر از ادراک زمان و موضوع اختلافات فراوان قرار داد تا جایی که برخی او را خدا و خدا می دانستند. این گروه و كشتن او منشأ نزدیكی با خداست.
ت بنا به قول مشهوری ، امام پس از دو روز رنج ، در بیست و یکم ماه رمضان سال 40 هجری قمری درگذشت ، اما چشم جهان و تاریخ به او باز شد و با گذشت زمان نام او دو چندان شد و حافظه شکوفا شد آنچه او را از صفات شخصیتی زبانی زبان متمایز می کرد ، بیش از هر چیز دو ویژگی انسانی بود. انسانیت و عدالت.
1. از نظر امام ، کرامت انسانی چنان بود که هیچ کس عجیب به نظر نمی رسید ، زیرا انسانها یا برادران مذهبی در عالم خلقت یک چیز یا یک چیز هستند (رجوع کنید به آنا البلاغه ، نامه 53) ، وقتی دنیا چنین دیدگاهی نسبت به حقیقت نداشت.
2. عدالت به معنای برخورداری از حقوق انسانی و اجتماعی برای هر فردی است ، همانگونه که فرزندان وی قاتل او را نصیحت می کنند.
Th سه دوره زندگی امام – علی بررو در زمان پیامبر ، علی حمرا در زمان خلفا و علی در خلافت – برای اثبات حقیقت ، تحمل بقای دین و تلاش های انقلابی به جهاد و مبارزه پرداختند. برای رسیدن به عدالت (مرجع: شریعتی / علی / آثار 26 ، 1362 ، ص 79).
علی را نمی توان توصیف کرد ، باید احیا شود ، با ایمان پیوند داده شود و حقیقت را دنبال کند تا زمانی که مسلمان شود.
* عضو هیئت علمی م theسسه علوم و فرهنگ اسلامی ، ربیع 1400. a.vasei@isca.ac.ir