پایان دولت ترامپ آغاز فصل جدیدی در حوزه سیاسی این ابرقدرت است که به هر حال جامعه جهانی را تحت تأثیر قرار می دهد. آنچه در خارج از ایالات متحده چشمگیر است ، آینده توافق نامه ها و معاهدات بین المللی ، به ویژه برجام است.
جامعه بین الملل خروج یک جانبه ترامپ از شورای امنیت سازمان ملل متحد را به عنوان یک حرکت بی ثبات کننده علیه صلح جهانی همراه با خروج کشورش از سایر توافق نامه های بین المللی و همچنین سیاست خارجی آن تفسیر کرده است. اکنون ، گوپدن و تیم منتخب وی امیدهایی را به وجود آورده اند که دیپلماسی نخبه بار دیگر عقلانیت لازم را در نحوه تعامل و بازسازی روابط خارجی آمریکا بازگرداند.
ساده است که فرض کنیم تیم بایدن در دوره سیاست خارجی ترامپ در کوتاه مدت حرکت کند و همه چیز را به صفر برساند. به ویژه از نظر ساکنان جدید کاخ سفید ، گذر از دوران ترامپ به معنای تکرار کامل گذشته نیست ، بلکه تعریف مجدد شکل و ماهیت روابط واشنگتن است که قبلاً با متحدان اروپایی ، همسایگان منطقه ای و شرکای آسیایی و آفریقایی خود برقرار کرده است. دارای سطوح اقتصادی ، سیاسی و نظامی بود. در همان زمان ، متحدان آمریكا ، به ویژه اروپایی ها ، با تجربه دولت ترامپ جایگاه خود را در دولت ترامپ بدست خواهند آورد و تفسیر قدرت مسلط را به الگویی متفاوت از سالهای پس از اواسط دهه 1940 به دولت 2016 تغییر خواهند داد. متحد سرسخت آمریكا در حال حاضر بر روی یك مدل تمركز كرده است. اعمال نیرو با هم “به جای” اعمال نیرو “و در این زمینه ، تمایل آنها برای مطابقت با سیاست های واشنگتن مشخص می شود. در واقع ، یکی از دلایل عدم تسلیم دولت ترامپ در برابر سیاست “فشار حداکثری” تهران ، مخالفت متحدان اروپایی و سایر اعضای جامعه جهانی با رویکرد یکجانبه کاخ سفید بود.
جوبدین اکنون قول داده است که با اجتناب از یک جانبه گرایی ، متحدان ایالات متحده را در تصمیم گیری و مهندسی کاخ سفید مشارکت دهد. اگرچه در برنامه 100 روزه اول دولت بایدن ، بازگشت فوری معاهدات و توافق نامه های بین المللی ، از جمله توافق پاریس و توافقنامه NAFTA ، و بررسی آنچه ترامپ با ناتو انجام داده است ، بایدن و سایر اعضای تیم وی تأکید کردند که این بازگشت به معنای تکرار است نه همانطور که قبل از 2016 بود.
مروری بر ماهیت و ماهیت روابط خارجی ایالات متحده در فصل جدید ممکن است شامل تغییراتی در نحوه بیان دولت ترامپ باشد ، اما به نظر می رسد اعضای اروپایی و سایر اعضای جامعه جهانی هنوز نگران سیاست های واشنگتن هستند. از همه مهمتر ، بایدن با نگاهی به پایگاه اجتماعی و سیاسی ترامپ که بیش از 70 میلیون رأی آمریکایی را به خود اختصاص داده است ، از جلوگیری از تعامل بین المللی به گونه ای که وی را به سازش با رقیب خود متهم کند ، خودداری خواهد کرد. کردها عملکرد بایدن در 100 روز نخست ریاست جمهوری آینده دولت وی را رقم خواهد زد. این نظر ممکن است تفاوت چندانی با شعار “اول آمریکا” ترامپ نداشته باشد. این روش تعامل دولت بایدن با تمام احزاب خارج از ایالات متحده را پیچیده یا پیچیده خواهد کرد.