مردم دنیا چگونه چای می‌خورند؟

دیباروز پلاس: تاریخچه گیاه چای به 5000 سال پیش برمی گردد، اما سهم آن در سلامت، فرهنگ و توسعه اجتماعی و اقتصادی باقی مانده است. امروزه چای در 35 کشور جهان کشت می شود و زندگی میلیون ها کشاورز به ویژه کشاورزان کوچک به این صنعت وابسته است. این گیاه معروف اولین بار در چین یافت شد و برای خواص درمانی و رنگ آمیزی آن مورد استفاده قرار گرفت. چای راه درازی را طی کرده است تا به دومین نوشیدنی محبوب در جهان تبدیل شود.

چین، چای، عذرخواهی!

فرهنگ چای در چین با کشورهای اروپایی مانند انگلستان و سایر کشورهای آسیایی مانند ژاپن، کره و ویتنام در تهیه، طعم و زمان مصرف متفاوت است. طبق سنت چینی، افراد نسل جوان باید با آوردن یک فنجان چای احترام خود را به افراد قدیمی و بزرگتر نشان دهند. دعوت از افراد مسن به چای در رستوران ها یک فعالیت سنتی تعطیلات است. در گذشته افراد طبقه پایین جامعه برای طبقه بالای جامعه چای تهیه می کردند. امروزه با آزادسازی روزافزون جامعه چین، این قانون و مفهوم کمتر و کمتر شده است.

در فرهنگ چینی، چای ممکن است به عنوان بخشی از عذرخواهی رسمی سرو شود. به عنوان مثال، کودکان آزار دیده ممکن است به عنوان نشانه پشیمانی و تسلیم به والدین خود چای بدهند.

روش های مختلفی برای دم کردن چای چینی برای مناسبت های مختلف وجود دارد. به عنوان مثال، چای سبز لطیف تر از چای غلات کامل یا چای سیاه است، بنابراین چای سبز را باید با آب سرد دم کنید. رسمی ترین راه برای دم کردن چای اضافه کردن برگ های چای به قوری پر از آب داغ است. این روش معمولا در منازل و رستوران ها انجام می شود. روش دیگر برای سرو چای استفاده از یک کاسه شیشه ای کوچک به نام جیوان است.

فنجان چای ژاپن و موهای من!

مراسم چای خوری یا چای که یکی از آیین های سنتی بومی و عنصر فرهنگی مهم ژاپن است، در زبان ژاپنی «چانویو»، «چادو» یا «سادو» نامیده می شود. در مراسم چای به تهیه کننده چای «میزبان» یا «استاد چای» می گویند. میزبان مهمانان را به محل برگزاری مراسم دعوت می کند که به آن «چایخانه» می گویند که معمولاً قصری درون باغ است. کف اتاق چای مانند خانه های سنتی ژاپنی از “تاتامی” ساخته شده است. در روز مهمانی، مهمانان ابتدا در باغ یا اتاق انتظار می نشینند و منتظر اعلام میزبان هستند.

پس از تمیز شدن چایخانه و آماده شدن تزئینات آن، «استاد چای» مهمانان را به داخل دعوت می کند. پس از نشستن مهمانان، نوبت به استاد چای می رسد که میزبان با حرکات و تمرین شاعرانه خود شروع به پذیرایی از مهمانان می کند. میزبان آب را می جوشاند و پودر چای سبز به نام «ماچا» را در دیگ آب جوش حل می کند و برای این کار از برس چوبی بامبو به نام «چسان» استفاده می کند. وقتی چای آماده شد، آن را در فنجانی بین مهمانان رد می کنند و همه کمی می نوشند. یک دسر کوچک معمولا با چای سرو می شود.

ماسالای هندی لطفا!

حتما اسم چای ماسالا را شنیده اید. مخلوطی از چای سیاه غلیظ هندی که با شیر و چند ادویه مانند دارچین، جوز هندی و زنجبیل سرو می شود، اما کل فرهنگ چای هندی به «ماسالا» خلاصه نمی شود. چای در هند تجارت خوبی است و به چایوالا در گوشه و کنار خیابان منتهی شده است. چایوالا فردی است که در خیابان ها یا مغازه های کوچک کنار جاده ای شبه قاره هند چای تهیه می کند، می فروشد یا سرو می کند.

آنها بخشی جدایی ناپذیر از فرهنگ شبه قاره هند هستند. از آنجایی که «ماسالا» چای و والا به معنای شخصی است که کار را انجام می دهد، «چای والا» یک چای فروش دوره گرد است.

مراکش و چای کاملا مردانه!

در مراکش، طرز تهیه و نوشیدن چای سبز با غذا شامل یک سری آداب و رسوم سنتی به نام «ایشا» است. چای نعناع مراکشی اکنون در تمامی کشورهای آفریقای جنوبی جایگاه ویژه ای دارد و گردشگران عرب به آن علاقه خاصی دارند. در این کشور چای در تمام ساعات روز در دسترس است. چای در مراکش معمولاً فقط توسط مردان تهیه می شود.

گاهی مراکشی ها از مهمانان خود با چای در خانه پذیرایی می کنند که البته این توهین به آنهاست. در مراکش برای تهیه چای ابتدا آن را با آب جوش دم می کنند تا تلخی چای از بین برود. سپس چای را قبل از اینکه کاملاً خشک شود در آب جوش ریخته و بگذارید تا خوب دم بکشد. در نهایت مقداری شکر و نعناع تازه به آن اضافه می شود و چای مراکشی آماده است.

“چای نعناع مراکشی” یا چای مراکشی به طور سنتی سه بار سرو می شود و هر فنجان چای طعم منحصر به فردی دارد. یک ضرب المثل معروف در مورد این چای وجود دارد: فنجان اول سبک زندگی است، فنجان دوم مانند عشق قوی است و فنجان سوم مانند مرگ تلخ است. تخت ها نشانه مهمان نوازی است و به مهمانان عرضه می شود.

چای روسیه و سماور!

چای یکی از نوشیدنی های محبوب روس ها است. مردم روسیه از این نوشیدنی داغ در موقعیت های مختلف استفاده می کنند و چای در واقع بخشی از فرهنگ آنهاست. سرو چای در روسیه شبیه ایران است و سماور معمولا در خانه هر خانواده روسی یافت می شود.

اولین سماور در سال 1820 در روسیه ساخته شد.کلمه سماور در زبان روسی به معنای خود به خودی است. در ابتدا از سماور برای تهیه قهوه و سپس برای دم کردن چای استفاده می شد. اولین سماورهای ساخته شده بسیار ساده بودند، اما بعداً بسته به نحوه استفاده مردم، در اشکال و اندازه های مختلف تولید شدند. بیشتر سماورهای کوچک در منازل و ادارات مورد استفاده قرار می گرفتند و برخی در اندازه های بزرگتر برای استفاده در مکان های عمومی ساخته می شدند. جنس سماور عموماً از مس، نیکل، آهن یا نقره است.

در روسیه چای سیاه و شیرین می نوشند. چای سیاه معمولا با شکر شیرین می شود. در روسیه نیز از مربا یا مارمالاد برای شیرین کردن چای سیاه استفاده می کنند و آن را در یک فنجان چای حل می کنند.

چای انگلیسی؛ شب خوبی!

قهوه خانه های لندن برای اولین بار چای را به مردم انگلیس معرفی کردند. یکی از تاجران معروف چای به نام توماس گاروی که یک کافی شاپ در خیابان اکسچنج لندن داشت، نقش مهمی در این زمینه داشت. او از سال 1657 چای خشک را برای مشتریان دم کرده و سرو می کند. سه سال بعد، آگهی فروش چای به مردم را راه اندازی کرد که در آن آمده بود: “بدن خود را احیا کنید و از پیری خود جلوگیری کنید!”

اما مهمانی «چای بعد از ظهر» برای اولین بار توسط شخصی به نام «آنا» هفتمین بانوی دوک بدفورد برگزار شد. در اوایل قرن نوزدهم، او ایده نوشیدن چای را با خانواده بین شام، ناهار و بعد از ظهر مطرح کرد. این رسم به زودی در میان طبقه کارگر رایج شد زیرا آنها بعد از ناهار غذا نمی خوردند و در نهایت به یک فرهنگ رایج در سراسر بریتانیا تبدیل شد.

انتهای نامه