ناجی خاتم یا ارباب جهان؟

از بسیاری جهات ، شاید به اندازه “ناجی جهان بشر” برای تحویل ، سلام و یا خطاب به موعود ، تفسیرهای مکالمه و نوشتاری وجود نداشته باشد.

در این یادداشت ، من یک سؤال را مطرح می کنم که در مورد آنها توضیح بدهم:

از نظر تربیتی ، کدام تفسیر بر سخن گفتن از حضرت حجت (ع) ارجح است: ناجی بشریت یا معلم دنیا؟

باید بیانیه نهایی ، اساسی و اساسی را از ابتدا روشن کنم که این دو تفسیر به هیچ وجه با هم مخالف نیستند. ناجی بزرگ بشریت مطمئناً مربی و معلم او خواهد بود و مطمئناً استاد جهان هستی ناجی و اهدا کننده زندگی او خواهد بود. اما از آنجا که نوع و نحوه استفاده از تفسیرها ناگزیر بر چگونگی زندگی فرد و تنظیم روابط خود با جهان و درک او از نقش خود در آن تأثیر می گذارد ، خوب است که با دقت فکر کنید و اولویت ها را با دقت بیشتری انتخاب کنید.

در تفسیر “نجات دهنده_حوزه” نوعی رمز و راز و وابستگی به معجزات وجود دارد ، اما به نظر من آشکار است. او که ناجی است ، در جدی ترین لحظه از نامرئی بیرون می آید و کاری انجام می دهد ، و انسان را در کمترین زمان ممکن در دستان قدرتمند خود می گیرد و او را از گل ، فقر و جهل خود نجات می دهد و او را به بالاترین درجه می رساند. سطح انتقال و نشستن.
از این منظر ، قدرت معجزه‌آسای دست راست نقش نهایی را دارد ، که صفحه تاریخ را به روشی ایده‌آل و اسطوره‌ای تبدیل کرده و آن را به مقصد مورد نظر خود منتقل می‌کند. از این منظر ، بین واژگان و مفاهیم دینی ، مفاهیمی مانند آموزش تکاملی و علم نامرئی و معجزات به طور طبیعی واضح تر و واضح تر می شوند.

اما از طرف دیگر ، به روشی کم و بیش متفاوت ، می خواهم عبارت “master_of_the_world” را پیشنهاد کنم ، زیرا “اگر پایه معجزه بود ، این کار از روز اول انجام می شد” (مقدمه ، 2004: 50).

در این پیشنهاد ، جنبه پس انداز امام گمشده و احتمال معجزه کاملاً انکار نمی شود. اما به روشی کاملاً واضح ، استقلال انسان و تعلیم و تربیت او و تأثیر کاروان صحیح بر او و آزاد بودن وی برجسته و سرنوشت ساز می شود و عنصر وظیفه و مسئولیت انسانهای آموزش دیده و فرهیخته تولید می شود. .
از این منظر ، وسایل پنهان نه تنها عملکرد ذهن و بدن انسان را خاموش نمی کنند بلکه آنها را نیز آموزش داده و آموزش می دهند. به گفته نویسنده ، تلاش های یک جامعه تحصیل کرده با اراده و آموزش رایگان و پیش شرط ظهور “ناجی” و قاعده پذیرش مسئولیت های زمان خود است و این مسیر تحصیل را نمی توان در نظر گرفت. . ظهور وی با امید به معجزات و قدرت فوق بشری وی متوقف خواهد شد.

اگر زمان ظهور ، زمان تکمیل عقل است ، ابتدا باید «عقل» باشد و شناخته شود و ثانیاً ، کامل و بالغ و منفعل و منفعل نباشد و به چیز دیگری تبدیل و بسته نشود.

بنابراین ، من فکر می کنم حداقل از هر زمان ، علاوه بر تفسیر اول ، می توان از عبارت “استاد جهان” نیز استفاده کرد. معلمی که می تواند استعدادهای شاگردان خود را به فعل “با آموزش ، اراده و اقتدار” تبدیل کند.