خرید آنلاین طلا و زیورآلات از گالری روبی

دلیل قرار دادن حلقه ازدواج در دست چپ

حلقه ازدواج نمادی از عشق و علاقه و تعهد زوجین به یکدیگر است که زوجین در روز ازدواج به دست یکدیگر می اندازند. نه تنها در ایران بلکه در جوامع مختلف حلقه نماد عشق و تعهد است و زن و مرد پس از ازدواج حلقه به دست می کنند. مرسوم است زوجین حلقه ازدواج را حلقه ازدواج را در انگشت چهارم دست چپ بیاندازند، فلسفه انداختن حلقه ازدواج در این دست چیست. با این بخش از طلافروشی حقانی همراه باشید تا حقایق جالبی را درباره حلقه ازدواج بدانید.

چرا مردان در گذشته حلقه به دست نمی کردند ؟

تا میانه قرن 20 بیشتر زنان بودند که حلقه در دست می کردند زیرا در گذشته زنان جزئی از املاک و دارایی های همسرشان محسوب می شدند، به همین خاطر حلقه به دست می کردند. مصریان اولین مردمی بودند که در تاریخ، حلقه ازدواج را به کار بردند و حلقه، از نظر آنان علامت ابدیت بود و حلقه به دست می کردند تا ازدواجشان پایدار و ابدی بماند.

پس از مصریان، مسیحیان شروع به دست کردن و استفاده انگشتر و حلقه در مراسم ازدواج خود کردند. در یونان باستان برای اولین بار(( ویدون )) یک حلقه را بعنوان مظهر وفاداری نسبت به شوهرش (( پسیسه )) همیشه با خود داشت. شاید برایتان جالب باشد که بدانید در گذشته فقط خانم ها بودند که حلقه به دست می کردند و بعد از جنگ جهانی دوم، بسیاری از مردان به دلیل جدایی های طولانی مدت از همسران خود شروع به استفاده از حلقه به عنوان نشانه ای از تاهل خود کردند که همیشه به یاد همسران خود باشند.

چرا حلقه ازدواج را در انگشت چهارم دست چپ می اندازند؟

وجود رگ عشق

یونانیان قدیم حلقه ازدواج را در انگشت چهارم دست چپ می انداختند زیرا عقیده داشتند از این انگشت رگ مخصوصی می گذرد و مستقیما به قلب وارد می شود. آن ها این رگ را رگ عشق نامگذاری کردند.

استفاه کمتر از دست چپ

برخی افراد معتقدند انداختن حلقه در انگشت چهارم دست چپ به این دلیل است که این انگشت را کمتر از سایر انگشتان دست خود مورد استفاده قرار می دهیم. حلقه برای این انگشت مناسب تر از سایر انگشتان دست است.

عقیده چینی ها در به دست کردن حلقه به انگشت دست چپ

چینی ها دیدگاه دیگری در این باره دارند. آنها می گویند کف دست ها را روبروی هم قرار دهید. بند دوم انگشت وسط را به هم بچسبانید و نوک چهار انگشت دیگر را نیز به هم متصل کنید.

انگشت شست نماد والدین بوده و آن را جدا کنید. جدا شدن این انگشت نشانه این است که والدین تا ابد کنارمان نیستند.

بعد از اتصال دوباره انگشت شست، انگشت اشاره را که نمایانگر خواهران و برادران هستند، جدا کنید. جدا این انگشت نشان دهنده این است که خواهران و برادرانمان روزی خانواده تشکیل می دهند و ما را ترک می کنند.

بعد از اتصال دوباره انگشت اشاره، انگشت کوچک را که نشان دهنده فرزندان است جدا کنید. جدا این انگشت نشان دهنده این است که فرزندان روزی مستقل خواهند شد.

بعد از اتصال دوباره انگشت کوچک، انگشت حلقه را جدا کنید، شما نمی توانید این انگشت را جدا کنید زیرا عشق زوجین به یکدیگر سبب می شود آنها تا آخر عمر به هم متصل باشند.

به خاطر بچه هایتان حلقه را به انگشت بیندازید

دکتر اندرو هارل روانشناس اجتماعی از دانشگاه آلبرتای کانادا، می گوید :افرادی که حلقه ازدواجشان را به دست نمی کنند در مقایسه با کسانی که آن را همیشه به دست می کنند، فراموشکارترین والدین برای فرزندانشان می باشند.

از حلقه به شکل مار تا حلقه به شکل رینگ

در حفاریها حلقه های قدیمی که بدست آمده اشکال مختلفی دارد. روی برخی از این حلقه ها اشکالی مانند کلید، چشم نصب شده و بعضی دیگر به شکل مار هستند که انتهای سر و دمش بهم متصل می باشند. مهمترین و معمولترین نوع حلقه ای که بدست آمده، حلقه هایی است که روی آن مهرهایی وجود دارد. باستان شناسان عقیده دارند که برای اولین بار، حلقه هایی که رویش مهر کنده بودند در جهان معمول شده است که با آنان اسناد مهم را مهر و امضا میکردند.

اولین حلقه های مورد استفاده مردم عادی در روم از آهن ساخته میشد اما جنس حلقه اشراف زادهها طلا بود. در دوران امپراتوری روم در ساختمان حلقه تجمل اعمال شد و و صنعتگران حلقه هایی از فلزات گرانبها و عاج ساختند. در آن زمان حلقه های جداگانه ای برای فصل تابستان و زمستان حلقه های جداگانه ای ساخته میشد. امروزه حلقه های ازدواج در انواع طرح ها و مدل ها و در جنس های مختلف وجود دارند. متداول ترین حلقه های ازدواج رینگ های ساده ای هستند که زوجین به دست یکدیگر می کنند و تاریخ ازدواجشان را درون حلقه ثبت می کنند.

تاریخچه حلقه ازدواج و مفهوم آن در کشورهای مختلف

جایگاه حلقه ازدواج از زمان های گذشته و در جوامع مختلف تغییرات زیادی کرده است. رسم و رسوم جالبی برای حلقه ازدواج در کشورهای مختلف وجود دارد.

جایگاه حلقه نامزدی در جوامع مختلف

حلقه نامزدی نمادی از ازدواج محسوب می شود و از نشانه های تعهد زوجین به یکدیگر است. قدمت حلقه ازدواج به زمان های خیلی دور باز می گردد. در مراسم عقد عروس و داماد حلقه را به صورت نمادین بر دست هم می کنند.

حلقه ازدواج، نشانه عشق دو نفر به یکدیگر است و این که در کدام دست پوشیده شود، اهمیت چندانی ندارد اما در بسیاری از کشورها و فرهنگ ها مرسوم است که حلقه ازدواج را بر دست چپ می اندازند اما فلسفه انداختن حلقه ازدواج در دست چپ چیست؟ با ادامه این مقاله همراه باشید تا با تاریخچه حلقه نامزدی و انداختن آن در دست چپ آشنا شوید.

قدمت حلقه نامزدی

در دوره حضرت موسی حلقهء ازدواج وجود نداشته، اما در دوره های بعد رواج یافته است. انتخاب عروس در میان یهودیان به وسیلهء بزرگ ترها بوده و بعد از پیمان زناشویی آنها هدایایی به عروس می دادند که این هدایا منشا هدیه دادن حلقهء ازدواج هستند. حلقه بخشی از جهیزیه یا شیربهای عروس به شمار می آمده و در بین هدایا وجود داشت.

طبق نظریه ای دیگر تبادل حلقهء ازدواج از مصر باستان و مربوط به 4800 سال پیش است. مصریان باستان نزدیک به 5 هزار سال قبل، در جشن ازدواج خود از حلقه استفاده می کردند. قبل از رواج سکه، مصریان باستان، سکه ای با یک سوراخ که در مرکزش بود و مانند یک حلقه آن را در انگشتان قرار می دادند.جالب است بدانید در آن ایام تنها زنان حلقه ازدواج در دست می کردند.

حکایت دیگری وجود دارد که انسان های اولیه ریسمانی بافته شده از علف، نی یا چرم را بر دست و پای نامزد خود می بستند تا فرار نکنند و زمانی که مطمئن شدند آن دختر با وی می ماند ریسمان پاها را باز می کردند و فقط ریسمان دور دستها را باقی می گذاشتند و پس از اطمینان به تعهد و ماندگاری نامزد خود ریسمان را به دور انگشت او می بستند.

تاریخچه حلقه ازدواج در ایران

حلقه در ایران از زمان ایران باستان و هخامنشیان وجود داشته است و بر طبق تحقیقات همسر پادشاه ایلام حلقه به دست می کرد. خانواده و زندگی زناشویی در زمان ایران باستان امری مقدس بود و زنان ارزش بالایی داشتند. از آن زمان تا کنون حلقه ازدواج نشانه ای از وفاداری و تعهد است.

استفاده مردان از حلقه ازدواج

تا میانه قرن 20 بیشتر زنان بودند که حلقه در دست می کردند زیرا در آن روزها زنان جزیی از املاک و دارایی های همسر بودند. زمانی که زنی حلقه ای در دست داشت نشان این موضوع بود که شوهر دارد و نسبت به شوهر خود وفادار است. بعد از جنگ جهانی دوم، بسیاری از مردان که مدت زیادی از همسر خود دور بودند، نیز شروع به استفاده از حلقه به عنوان نشانه ای از تاهل خود کردند تا همواره به یاد همسران خود باشند.

جنس و شکل حلقه ازدواج

• در دوره های قبل از حلقه ازدواج از جنس آهن و برنج و مس وجود داشت و استفاده می شد که نماد دوام و پایداری پیمان ازدواج و به نشانهء تعهد برای عروس فرستاده می شد.
• در یونان مدرن دو حلقه طلایی برای داماد و نقره برای عروس مورد استفاده قرار می گیرد و به نشانهء یگانگی و برابری مبادله می شود. طلا بودن حلقه مردان نشان دهندهء برتری موقعیت آن ها ست.
• ایتالیایی ها در قرن های 15 و 16 از حلقه های ازدواج نقره با مینای سیاه استفاده می کردند.
• در قرون وسطی اروپاییان قرون وسطی از حلقه های ازدواج الماس استفاده می کردند و قدرت آن را حافظ پیمان ازدواج می دانستند.
• دهقانان ایرلندی بدون حلقه ای از جنس طلا ازدواج را مشروع نمی دانستند.
• در ایسلند حلقه کم تر ضروری به نظر می رسید و هدایای نامزدی و ازدواج به صورت نقدی دریافت می شد. حلقه هایی که در این کشور وجود داشت حلقهء انگشت نام داشت و از استخوان، سنگ، کهربای سیاه، طلا و نقره ساخته می شد و گاهی آنقدر پهن بود که دست از آن عبور نمی کرد. داماد چهار انگشت و کف دست خود را در مراسم نامزدی از این حلقه عبور می داد و دست عروس را خود می گرفت.
• برای ساخت حلقه ها معمولا از سه نوع فلز ( اعم از طلای زرد و طلای سفید و پلاتین ) استفاده می شود. طلای زرد 14 و 18 عیار از گذشته ها سنتی ترین فلز برای ساخت حلقه ها به شمار می رود.
• در کلیسای انگلستان حلقه برای ازدواج ضروری بود، اما جنس و سایز آن اهمیتی نداشت.
• در دوره های قبل شکل حلقه ازدواج ساده نبوده و اشکال مختلفی مانند کلید برای نشان دادن اقتدار خانگی زن روی آن حک می شد.