اسراییل و اشتباه تاکتیکی – دیباروز

این روزنامه قدیمی‌ترین روزنامه اسرائیلی است و به گفته دیا بریتانیکا، قدیمی‌ترین روزنامه اسرائیلی است و اکثر خوانندگان آن باسواد هستند. این سرمقاله از بسیاری جهات مهم است.

درست یک روز قبل از انتشار این مطلب در روزنامه «هاآرتص»، فعالیت تمام 4300 جایگاه سوخت در ایران به طور همزمان مختل شد و تحویل سوخت در جایگاه ها متوقف شد. علت این حادثه که مشکلات عدیده ای را برای مردم ایران به همراه داشت، مدتی در هاله ای از ابهام قرار داشت تا اینکه خبرگزاری آنلاین دیباروز که معمولا قبل از دیگران شناخته شده است، از احتمال حمله سایبری صحبت کرد. در نهایت دبیر شورای عالی فضای مجازی ایران در نهایت در یک مصاحبه تلویزیونی گفت که حمله سایبری به پمپ بنزین ها ممکن است توسط یک کشور خارجی انجام شده باشد اما هنوز برای اعلام جزئیات زود است. خبرگزاری آنلاین دیباروز باز هم اولین خبرگزاریی بود که اخیرا مقاله ای را در هاآرتص منتشر کرد.

تاریخچه حملات سایبری اسرائیل به ایران

اسرائیل قبلاً در چندین حمله سایبری به ایران دست داشته است.

نیروگاه اتمی بوشهر: شاید اولین مورد حمله سایبری اسرائیل به ایران، پرونده استاکس نت و نیروگاه اتمی بوشهر باشد. استاکسنت برنامه مخربی بود که توسط دولت های آمریکا و اسرائیل ایجاد شد و در سال 2010 به تاسیسات هسته ای ایران به ویژه نیروگاه بوشهر حمله کرد. یاهو نیوز بعداً ادعا کرد که هدف از به اصطلاح “بازی های المپیک” نابودی برنامه هسته ای ایران نبوده است. ، اما برای خرید زمان و به نتیجه رساندن دیپلماسی به او ضربه بزنید. ادوارد اسنودن، کارمند سابق سیا که تعدادی از اسناد مربوط به فعالیت های اطلاعاتی آمریکا را فاش کرد، در مصاحبه با اشپیگل گفت که این بدافزار با همکاری آژانس امنیت ملی آمریکا و اسرائیل ایجاد شده است.

زیرساخت های ارتباطی: در سال ۱۳۹۷، حمید فتاحی، معاون وزیر ارتباطات و رئیس شرکت ارتباطات زیرساخت در توئیتی از «حمله های پراکنده» به برخی زیرساخت های ارتباطی خبر داد و مدعی شد که منشأ این حملات اسرائیل بوده است. به گفته غلامرضا جلالی، رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور، این حملات سایبری در «چند لشکر» با استفاده از نسل جدید ویروس استاکسونت انجام شده است.

تأسیسات نظامی پارچین: در 4 مرداد 1378 انفجاری در تأسیسات نظامی پارچین رخ داد. روز بعد، زوئی یزکلی، تحلیلگر سیاسی کانال 13 تلویزیون اسرائیل، گفت که انفجار شب گذشته در پارچین تهران به نظر می رسد “نتیجه یک حمله سایبری” باشد.

– تاسیسات هسته ای نطنز: 21 فروردین ماه سال جاری حادثه ای در تاسیسات هسته ای نطنز رخ داد. کانال دولتی کان اسرائیل روز یکشنبه 12 آوریل گزارش داد که “حادثه” در تاسیسات هسته ای نطنز کار اسرائیل و ناشی از “حمله سایبری جدید به ایران” بوده است.

– تأسیسات بندر شهید رجایی: در 20 اردیبهشت ماه سال جاری حمله قبلی به تأسیسات آبی و جاده ای بندر شهید رجایی انجام شد. واشنگتن پست روز دوشنبه 29 اردیبهشت به نقل از یک مقام دولت آمریکا که نامش فاش نشده و مقامات “دولت خارجی” که نامشان فاش نشده گزارش داده است که حمله سایبری اخیر به تاسیسات آبی و جاده ای بندر شهید رجایی در استان هرمزگان احتمالا توسط اسرائیل انجام شده است.

البته ممکن است حملات قبلی اسرائیل به کشورمان محدود به این موارد نبوده باشد.

شباهت دو اتفاق و یک نکته عجیب

در هجدهم تیرماه سال جاری، یک نقص جهانی در سیستم‌های رایانه‌ای شرکت راه‌آهن رخ داد که باعث تاخیر یا حتی لغو فعالیت صدها قطار و حتی ورودی‌ها و خروجی‌ها، مراکز خرید بلیت، حمل و نقل الکترونیکی و حمل و نقل الکترونیکی شد. . وب سایت شرکت خدمات مسافری و راه آهن. خبرگزاری آنلاین دیباروز در همان روز با انتشار تصویر بنری از حرکت راه آهن ایران خبر از نقص جهانی در سیستم ریلی شرکت راه آهن داد که به هرج و مرج بی سابقه ای در ایستگاه های قطار سراسر کشور منجر شد. در تابلوی اطلاعات قطار پیام “قطارها به دلیل حملات سایبری” نمایش داده شد. این نامه یک شماره تلفن هم داشت.

اما نکته عجیب در مورد حمله سایبری هفته گذشته این است که در حمله سایبری اخیر به پمپ بنزین ها نیز همین عدد در پیامی روی صفحه نمایش داده شد.

این شباهت نکته خوبی داشت. تحقیقات شرکت امنیت سایبری آمریکایی-اسرائیلی چک پوینت در خصوص حمله چهار ماه پیش نشان داد که عامل خرابی گسترده در سیستم کامپیوتری راه آهن ایران، حمله سایبری گروه هکری به نام ایندیرا بوده است. حمله اسرائیل کار یک گروه هکری مشکوک نبود.

پس اندکی دقت در این شباهت نکته مهمی را بیان می کند. : اسرائیل مدعی شد که آخرین حمله ساخته خود او بوده است در حالی که متن پیام در آخرین حمله شباهت غیرقابل انکاری با متن پیام در حمله قبلی دارد و منطقا اسرائیلی که ادعا می کند آخرین حمله را انجام داده است نمی تواند. این شباهت را با ادعای تصادفی بودن آن توجیه کنید. این نشان می دهد که هر دو حمله کار اسرائیل بوده است و در مورد قبلی اسرائیل به دروغ مسئولیت آن را برعهده گرفت و یا اینکه هیچ یک از این دو حمله کار اسرائیل نبوده و این بار اسرائیل به دروغ ادعا کرده که ساخته خود بوده است. به طور خاص، رویکرد هر دو حمله آسیب رساندن به پلت فرم خدمات عمومی است، و هیچ یک به هدف نظامی نپرداخته اند، موضوعی که هاآرتص اخیراً به آن اذعان کرده است.

دشمنی دولت اسرائیل با مردم ایران؟

جامعه شناسان می گویند: افکار عمومی جوامع در یک موقعیت ممکن است به انتقام در مقابل دشمن، به دلیلی که ماهیت نظامی ندارد، قانع شود یا دشمن را در رفتار تلافی جویانه، نسبت به مردم عادی و زندگی روزمره آنها توجیه کند. باورش دردناکه قدیمی ها اشاره می کنند که وقتی دولت بعث عراق در نبرد تقابلی مستاصل بود و با کمک کشورهای بزرگ موشک های اسکاد بی کورکورانه هدف قرار گرفت، عده ای به تدریج شعار «پاسخ موشکی» سر دادند. آنها نشان دادند که در برخی موارد ممکن است انتظار انتقام از آنها وجود داشته باشد. اما شکی نیست که کشوری که در حالت خصومت در صدمه زدن به مردم پیش قدم باشد، منفورتر از گذشته خواهد شد.

تا آنجا که می دانیم، زیرساخت های خدمات عمومی که ارتباط مستقیمی با امنیت و آرامش همه مردم دارد، هرگز هدف حملات سایبری ایران در اسرائیل و حتی آمریکا قرار نگرفته است. البته ایران در مقیاس جهانی نیز در مورد اینترنت حرف های زیادی برای گفتن دارد و دو سال پیش وزارت امنیت داخلی آمریکا در بیانیه ای نسبت به حمله سایبری ایران هشدار داد و گفت: «ایران یک برنامه سایبری قدرتمند دارد که می تواند تهدیدی برای ایالات متحده است.» در این بیانیه آمده است: «ایران حداقل می‌تواند برخی از زیرساخت‌های حیاتی ایالات متحده را برای مدت محدودی از کار بیندازد.» بنابراین، رفتار اسرائیل نه تنها فعالانه است، نه حتی می‌تواند تلافی‌جویانه باشد. ابتکار عمل برای آسیب رساندن به امنیت و آرامش مردم ایران.

مسئله مشکلات ناشی از تهاجم به زیرساخت های عمومی را نمی توان موضوع مشکلات ناشی از تحریم های همجنس گرایان دانست و در هر دو حالت می توان نارضایتی عمومی را ابزاری با همان اثر اعمال فشار دانست. روی سیستم ممکن است برخی تحریم ها و مشکلات خود را به تصمیمات سیاسی نسبت دهند و آن را به انتخاب خود یا انتخاب سیاستمداران بسپارند، اما چه کسی می تواند ادعا کند که مردم برای انتقام با مردم دشمنی و دشمنی دارند؟ آیا سیستم را در نظر نمی گیرید؟

مردم ایران پیش از این در جنگ هشت ساله نشان داده اند که در مقاومت در برابر تهاجم به میهن خود متحد بوده و متحدتر شده اند. بنابراین این یک اشتباه تاکتیکی عجیب است که انتظار داشته باشیم اگر امنیت عمومی مردم مورد هدف دولت دشمن قرار گیرد، مردم به دلیل نارضایتی از نظام جنبش این کار را انجام دهند. این ادعا در تضاد کامل با پیام های دوستانه ای است که دولت اسرائیل گاهی سعی می کند به مردم ایران ارسال کند.

آب گل آلود و اینترنت ملی!

من همیشه تاکید کرده ام که به جای نام مستعار اینترنت ملی (جداسازی اینترنت جهانی از مردم) از عبارت شبکه ملی اطلاعات (ایجاد شبکه مستقلی که اطلاعات سازمان ها، ارگان های دولتی و خدمات مستقل از اینترنت در آن نگهداری می شود). وزیر اسبق فناوری اطلاعات نیز بر همین تمایز تاکید کرد و بر اساس آن به دروغ دروغ گفت. اما زمان حمله سایبری اخیر در کنار زمان بندی موضوع اینترنت در کشورمان نیز نکته مهمی است. این روزها طرحی با عنوان حمایت از حقوق کاربران فضای مجازی در مجلس تدوین شده است که اکنون در مرحله آزمایش برای تصمیم گیری نهایی است. افکار عمومی با حساسیت این طرح را دنبال می‌کند و اگر برخلاف وعده‌های مسئولان، دسترسی مردم به اینترنت عمداً ضعیف یا محدود شود، مخالفان زیادی از جمله آقای آقاثرانی، نماینده مردم تهران در تهران دارد.

سازگاری زمانی این حمله سایبری با شرایطی که ممکن است برخی افراد در قالب طرح شبکه ملی اطلاعات به جستجوی اینترنت ملی بپردازند، در کنار سایر احتمالات، امکان استفاده از این شبکه الکترونیکی را برای موافقان محدودیت افزایش می دهد. حمله به عنوان یک ضرورت، علاوه بر تهاجم مستقیم به امنیت و آرامش مردم، قطعاً در از بین بردن مخالفت آنها با محدودیت ها بی تأثیر نیست.

1717