این جملات اضطراب آور را به مادران شاغل نگویید!

“تو تمام این سال ها کار کردی، حالا فرزندت باید اولویت شما باشد!” «عروس فلان خانه دارد، انشاالله خانه اش مثل دسته گل رز شود!» مادران شاغل نسبت به فرزندان خود بی مهری هستند! ; “واقعا، چگونه می خواهید چنین بچه کوچکی را به مهد کودک بفرستید؟” و…

این جملات ناراحت کننده را به مادران شاغل نگویید!

دیباروز پلاس: اینها جملاتی است که شاید یک مادر شاغل بارها از اطرافیانش شنیده باشد. او ممکن است این جملات را به ظاهر بی تفاوت بگذراند و با لبخند به همدردی اطرافیانش پاسخ دهد، اما اغلب مادر شاغل به دلیل اینکه مادر خوبی برای فرزندش نیست یا مادر ناکافی است، احساس اضطراب و ناراحتی می کند. !

وقتی به صحبت های مادران شاغل گوش می دهید، دلشان به درد می آید و بسیاری از آنها از استرس و اضطرابی که اطرافیان به آنها وارد می کنند، صحبت می کنند.

از وضعیت فعلی خود درس بگیرید!

سمیرا مادری 35 ساله و شاغل است و پسر کوچکش تازه وارد کلاس اول می شود: «من مادر شاغلی هستم که به دلیل نیازهای مالی و خانه نشینی من را بسیار افسرده می کند ترجیح می دهم کار کنم. وضعیت اجتماعی دارم، روحیه بهتری دارم و می توانم برای پسرم مادر باشم، البته فشار بیشتری به من وارد می شود، بعد از 8 ساعت کار، کار دومم یعنی خانه داری را شروع می کنم، از طرفی من باید مراقب درس های پسرم باشم اما به هر حال با این وضعیت کنار می آیم با این حال اطرافیانم باعث می شوند گاهی با اظهار نظرهای نامناسب نسبت به خودم احساس بدی پیدا کنم.

اغلب، مادر همسرم به من کمک می کند تا از پسرم مراقبت کنم، که می دانم کار سختی است. با این حال، هر بار که برای تحویل پسرم می روم، او چیز ناخوشایندی برای من می گوید که واقعاً آزار دهنده است. به عنوان مثال: “انشاءالله شما می توانید تمام کارهای خود را انجام دهید!” خانه اش مثل گله است! بچه هایش را خیلی خوب تربیت می کند! من واقعاً از این جملات رنج می‌برم، چون زندگی خوبی دارم و با تمام وجودم برای این زندگی می‌جنگم…»

همیشه در حال رفتن است!

ملیحه مادری 40 ساله و استاد دانشگاه است که علاوه بر شاگردانش باید از دو فرزند خردسالش نیز مراقبت کند: «معلم خوب در محل کار و همسر و مادر ایده آل بودن در عین حال استرس زا است. به اندازه کافی.معمولاً محیط کار مادر را در اولویت قرار نمی دهد و این برخلاف تبلیغات برای تولید مثل است. وقتی از سر کار برمی گردم باید مراقب بچه هایم باشم و همچنین بسیاری از کارهای خانه را انجام دهم. ساعت 5 صبح به محل کارم می روم و بعدازظهر که به خانه می‌آیم، کارهای خانه را انجام می‌دهم و تا ساعت 1 بامداد به درس‌های بچه‌ام رسیدگی می‌کنم و با این گفته، اطرافیانم به من احساس می‌کنند که مادر خوبی نیستم، زیرا کار می‌کنم!»

چرا باید علایقم را فراموش کنم؟

سحر 37 ساله هم مادر شاغلی است که این روزها دختر 4 ساله اش را بزرگ می کند: «مادران شاغل همیشه جملات آزاردهنده و البته تکراری را از اطرافیانشان می شنوند، مثلا تو این سال ها برای دلت کار می کردی اما حالا باید برای فرزندت زندگی کنی.» یا اینکه بچه های مادران شاغل کمبود محبت دارند! حتی خیلی وقت ها بعضی ها می گویند دوست داری چطور با بچه کوچیک بروی؟ چرا بعضی ها فکر می کنند که یک مادر شاغل باید خودش را فراموش کند و همه دغدغه های او را دارد؟ اگر بتواند بین زندگی خود و تربیت فرزندش تعادل ایجاد کند «این حرف ها را زمانی می شنوم که مادرم از فرزندم مراقبت می کند و فکر می کنم مادرانی که باید بچه هایشان را به مهد کودک ببرند، حرف های بدتری هم می شنوند.»

یک زن خانه دار هم شغل تمام وقت دارد

طیبه مادری 30 ساله است که وقتی فرزندش به کلاس اول رفت تصمیم گرفت برای خانه داری کار در خارج از کشور را رها کند: «از 19 سالگی کار می کردم و همیشه درآمد داشتم و به کارم ادامه دادم تا اینکه پسرم 6 ساله بود و فشار زیادی روی من بود، اما از یک منظر ترجیح شخصی من این است که تمام وقتم را صرف خانواده ام کنم و خانه دار شوم. خانه داری نیز یک شغل تمام وقت است و ممکن است روزی نیم ساعت هم وقت دراز کشیدن نداشته باشم. خانه داری شغلی است که مرخصی و حقوق ندارد و مزیت کار در خارج از کشور به همان حق و حقوق زن است، درست است که ترجیح من است. الان خانه داری است، اما من فکر می کنم که یک زن به اندازه کافی توانایی انجام کارهای خانه و کارهای بیرونی را دارد. “شاید تنها چیزی که از شوهرش و اطرافیانش می خواهد این باشد که بفهمد و احساسات مادرانه اش را زیر سوال نبرد.”

چگونه یک مادر شاغل دچار فرسایش روانی می شود؟

گهریسنا انزانی (روانشناس) که پیش از این با دیباروز گفت‌وگو کرده بود، معتقد است: «برخی از تحقیقات نشان می‌دهد که دختران مادران شاغل از رضایت تحصیلی بالاتر، اعتماد به نفس، پیشرفت تحصیلی، سازش، تعهد نسبت به خود، پیروی از خواسته‌های خود و موفق‌تر هستند. زنان خانه دار.» از دختران، بنابراین به نظر می رسد که کار مادر در خارج از خانه تأثیر ایده آلی بر دختران دارد. البته مطالعات متناقض دیگری نیز وجود دارد که نشان می دهد فرزندان مادران شاغل بیشتر می خوابند، نگران و نافرمانی می کنند. ترس و اضطراب در دختران بیشتر و اختلالات روانی اجتماعی و رفتاری در پسران بیشتر است، اما هر چه مادر تحصیلات بیشتری داشته باشد و تعامل بهتری با همسرش داشته باشد، مهارت‌های زندگی را بیشتر می‌شناسد و حضور خوبی در خانه ای که می تواند از همه این آشفتگی ها جلوگیری کند.»

این روانشناس با بیان اینکه کار گاهی اوقات باعث ایجاد استرس می شود و والدین می توانند این فشار را به فرزندان خود منتقل کنند، گفت: مادر شاغل مسئولیت زیادی دارد بنابراین باید بین کار و خانه تعادل ایجاد کند در غیر این صورت دچار فرسایش روانی می شود. و اختلالات رفتاری و اضطراب در فرزندان او نیز رخ خواهد داد. مادر نقش برجسته ای در امنیت و شادی کودک دارد، بنابراین مادری که با کار می تواند احساس بهتری داشته باشد نیز می تواند با برنامه ریزی صحیح احساس آرامش را به همسر و فرزند خود منتقل کند. .

انزانی در عین حال می گوید: مادران باید در خانه فضای گرمی ایجاد کنند و برای فرزندان خود اهداف کوچکی از جمله تماشای فیلم با هم، بازی و آشپزی با هم و… را در خانه و مادر شاغل در نظر بگیرند. ابتدا باید به عنوان یک مادر به نیازهای خود رسیدگی کند.» تا بتواند با همسر و فرزندش رابطه کامل برقرار کند، زیرا مادر شاد و هدفمند در اداره خانه موفق ترین است.

انتهای نامه

دکمه بازگشت به بالا