علمی و پزشکی

درباره پروتئین «سنبله» ویروس کرونا چه می‌دانیم؟

به گفته شفاف ، یکی از اصلی ترین ویژگی های بیولوژیکی ویروس کرونا و بسیاری از ویروس های دیگر وجود “پروتئین سنبله” در ساختار این ویروس ها است که به آن امکان نفوذ به سلول های میزبان و ایجاد عفونت در بدن قربانی را می دهد.

ویروس کرونا از سه پروتئین اصلی تشکیل شده است: پروتئین غشایی (M) ، پروتئین پاکت (E) و پروتئین سنبله (S). در مقایسه با پروتئین های “M” (غشا) و “E” (پاکت) ، که عمدتا در ساختار داخلی ویروس یافت می شوند ، پروتئین “S” (سنبله) در سطح بیرونی ویروس قرار دارد.

پروتئین S توده یا سنبله ای است که از سطح ویروس بیرون می آید. این پروتئین نقش کلیدی در نفوذ ویروس کرونا به سلول های میزبان و بروز عفونت دارد.

بدون پروتئین سنبله ، ویروس کرونا و برخی ویروس های دیگر نمی توانند به سلولهای میزبان احتمالی مانند انسان و حیوان متصل شوند و بدن قربانی را آلوده نمی کنند.

از سوی دیگر ، پروتئین بالای کروناویروس همچنین با “آنتی بادی های خنثی کننده” در بدن مقابله می کند. این آنتی بادی های محافظ به طور طبیعی توسط سیستم ایمنی هورمونی بدن انسان تولید می شوند. این آنتی بادی ها به سطح ویروس می چسبند و از ورود آن به سلول میزبان جلوگیری می کنند.

به همین دلایل ، پروتئین سنبله یکی از اهداف ایده آل برای تحقیقات ضد ویروسی و صنعت واکسن است. حساسیت پروتئین سنبله به خنثی سازی آنتی بادی ها باعث شده است که چندین محقق اقدام به ایجاد عواملی کنند که مانع اتصال پروتئین S به سلول های میزبان می شود.

تحقیقات نشان داده است که ترکیبی از چندین آنتی بادی خنثی کننده قوی می تواند ویروس کرونا را به طور مثرتری هدف قرار داده و ایمنی آن را در برابر خنثی سازی کاهش دهد. بنابراین ، یکی از مهمترین شاخه های تحقیق برای مبارزه با ویروس کرونا ، جستجوی نقاط قوت و ضعف پروتئین سنبله است.

انتهای پیام /

دکمه بازگشت به بالا