مشکل امروز تئاتر ایران ضعف در نمایشنامه است – خبرگزاری آنلاین | اخبار ایران و جهان

حمید رضا نعیمی داور سومین جشنواره منطقه ای تئاتر این ماه است »وترکردستانی در حاشیه این رویداد هنری در او گفت گفتن وی به خبرنگار آنلاین گفت: بسیار خوشحالم که تئاتر کردستان همچنان زنده است و هنرمندان کردستانی علایق فرهنگی خود را حفظ کرده اند. و آنها از تمام مشکلاتی که در انتظارشان است ناامید نیستند.

وی وظیفه تشکل های فرهنگی و مسئولانی مانند حوزه هنری را بسترسازی برای فعالیت های هنری عنوان کرد و افزود: مایل میدانم چه کار سختی بود تهیه این بسترها، اما مدیران و مدیران آمدند و آنها سخت کار می کنند و اگر قبول مسئولیت آسان باشد، هرکسی می تواند مسئول باشد.

النعیمی ادامه داد: در کنار تلاش مسئولان، تئاتر از افرادی که زحمت می کشند و زحمت می کشند می خواهد که از شکست و تمام مشکلات موجود نترسند. و کرخود به درستی انجام دهد.

این مدرس هنرهای نمایشی گفت: جشنواره تئاتروتراز جشنواره نمایشنامه نویسی که سال ها پیش این افتخار را به دست آورد مادر حضور در بخش تئاتر و اجرا قدم ارزشمندی است اما امیدوارم بخش نمایش با توجه به اهمیتی که دارد همچنان جدی گرفته شود.

وی در خصوص این جشنواره و سایر جشنواره های هنری تئاتر گفت: طبق معمول مشکل اصلی نمایش های ارائه شده حوزه متن است.

النعیمی افزود: ما بازیگران با استعدادی در حوزه هنرهای نمایشی در استان و کشور داریم، کارگردانان و طراحان بسیار خلاقی داریم، اما در زمینه فیلمنامه مشکلات زیادی داریم و این جمله بسیار تکراری و تکراری است. تکراری است که هر جا می رویم در عرصه سینما و تئاتر می گوییم «مشکل نمایشی داریم و مشکل فیلمنامه».

النعیمی ادامه داد: متأسفانه به دلیل تعریف خطوط غیر استاندارد و بعضاً غیر کارشناسی، محدودیت هایی برای کتاب قائل شد. مادر که نتوانست مادر از نمایشنامه نویسان مجرب ما استفاده کنید.

این نمایشنامه نویسنده وی خاطرنشان کرد: منظور از نویسنده، فردی است که دیدگاه دارد، نویسنده است و اتفاقاً موضوعی را از منظر خود می بیند که می تواند یک شکست اجتماعی، روانی، سیاسی یا اقتصادی و سپس با شکست خودش باشد. ارائه، ادبیات و فرمی که در دسترسی ما و ما به دنیای اجرا از طریق دنیای متن تاثیر دارد.

وی تاکید کرد: «باید به نویسندگان بال کامل داده شود و اجازه داده شود که با خیالی آسوده بنویسند و باید با احتیاط از تعیین چارچوب هایی که نویسنده می تواند و نمی خواهد بنویسد خودداری کنیم.»

وی اجرای متون تکراری در بسیاری از جشنواره ها را ناشی از همین موضوع دانست و گفت: اگرچه نمایشنامه ها و نمایشنامه ها نوشته هایی هستند که باید مدام تکرار شوند اما ماهیت نمایش همین است.

النعیمی افزود: فیلمنامه یک بار نوشته می شود اما نمایشنامه یک بار نوشته می شود و صد بار می توان آن را اجرا کرد، اما اگر در قالب قوانین و معیارهای مشخص به کتاب آزادی بدهیم، شاهد آثار جدیدی با روز خواهیم بود. مسائل .

وی با توصیف اقلیم کردستان پر از داستان ها و مضامین محلی و تاریخی، گفت: زمانی که ما بین داستان ها، تاریخ، شخصیت ها و مشاهیر ملی خود، تئاتری با پتانسیل های غنی خود را به خاطر چیزهای جدید نمی سازیم. من می دانم، فکر می کنم این هنر است.» تئاتر، نسل جدید و آینده تحت آزار و اذیت قرار می گیرند. مادر.

رجوع به موضوع شود کلبری او به‌عنوان یک موضوع ملی که توجه هنرمندان را به خود جلب کرده است، می‌گوید: «به غیر از این که مثل زخمی در دل و جان ماست، ده‌ها چیز دیگر برای نوشتن وجود دارد، مانند طلاق، بیکاری، دعواهای خانوادگی. و خیلی بیشتر.” مسائل دیگر اکنون در جامعه کردی ما یک مشکل است و باید در مورد آنها صحبت کنیم.

النعیمی ادامه داد: هیچ جایی در قانون وجود ندارد که نمایشنامه سیاسی ننویسیم و اقدام سیاسی نکنیم و این یک اشتباه است اما یک سری معیارها را تعیین کرده است. و با توجه به این معیارها می توان اقدام سیاسی کرد. حالا اگه بازی کنی مکبث یا نمایشنامه شکسپیر سه: ارائه نمایشنامه سیاسی را بازی کنید همه شما بنابراین سیاست زدگی و کار بر روی یک نمایشنامه سیاسی با معیارهای مشخص اشکالی ندارد.

تحت تعقیب نویسندگان و نمایشنامه نویسان ایرانی

وی با ابراز امیدواری نسبت به فعالیت همه اقشار هنرمندان، افزود: به نظر من به طور کلی به حقوق نویسندگان ایرانی اجحاف می کنیم و این فقط مختص نویسندگان کرد نیست، ما در کشور با این مشکل مواجه هستیم.

این نمایشنامه نویس و کارگردان ادامه داد: اکنون در تهران پیگیر پرونده هستیم چرا این همه مجوز برای نمایش های خارجی صادر می شود؟

وی گفت: متأسفانه دوستان مسئول و هیئت نظارت بسیار تمایلی به تماشای نمایش های ایرانی ندارند. رحمت امتناع یعنی نمایشنامه ای با نویسنده ایرانی از بین می رود و به راحتی اجازه اجرای نمایشی تند و شفاف را می دهند اما با نویسنده و مترجم خارجی و به همین دلیل است که نمایشنامه نویسان کشور ما در عرصه نویسندگی پیشرفت لازم را ندارند.

النعیمی از حوزه هنری کردستان خواست تا بانک تئاتر در دبیرخانه جشنواره راه اندازی کند و همزمان خرید کتاب های منتشر شده در حوزه تئاتر و نمایشنامه های نوشته شده و اصلاح شده در حوزه تئاتر و حتی جمع آوری نمایشنامه های منتشر نشده را آغاز کند. توسط نویسندگان و سپس پس از آن. اجازه نویسنده این منابع را در اختیار مدیران و متقاضیان جشنواره قرار دهید.

وی درباره حضور جوانان در عرصه کارگردانی نیز گفت: بالاخره باید از یک جایی شروع کرد و این ترس فروکش می کند و شک ندارم جوانانی که جرات ورود به جشنواره را دارند، نباید توقع برنده شدن داشته باشند. آنها از دریافت جایزه ناراحت هستند.» همچنین اگر جایزه گرفتند نباید مغرور شوند و فکر کنند همه چیز تمام شده است.

وی جشنواره ها را فرصتی برای گردهمایی نمایشی و کسب علم و تجربه عنوان کرد و ادامه داد: جایزه فقط بعد از گذشت یک روز از جشنواره در ذهن ماست و بعد از جایزه دیگر هیچکس به آن فکر نمی کند چرا که در کشور ما.” جوایز بی ارزش هستند.» در حالی که در کشورهای دیگر اینطور نیست. برنده جایزه اسکار شهرت بیشتری پیدا کرده و بازار کار ایجاد شده است. اما در اینجا جوایز آنقدر بی ارزش هستند که وقتی بالاترین جایزه را دریافت کنید، آنها را دریافت خواهید کرد. هیچ تاثیری در زندگی هنرمند ندارد و متأسفانه تضمینی برای کار هنرمند یا شغل هنرمند نیست.

تئاتر یعنی سخت کوشی و مبارزه برای صلح

وی با توجه به اینکه کار در تئاتر به معنای سخت کوشی است، گفت: اگر جوانان فرصت حضور در این عرصه را دارند باید قدر آن را بدانند، زیرا هیچ جای دنیا نیست که شما به سادگی با کسب این فرصت این کار را داشته باشید. مدرک تحصیلی و ورود به عرصه تئاتر ابتدا باید عضویت خود را در صنف مربوطه ثبت کرده و خود را ثابت کنید و سپس بر اساس حمایت این صنف به صورت مرحله ای وارد عرصه تئاتر شوید.

وی ادامه داد: متأسفانه الان در کشور ما حساب و کتابی وجود ندارد، هرکسی می تواند نویسنده شود، هرکسی می تواند کارگردان شود، هرکسی می تواند بازیگر شود و هر مدرسه ای به خودش اجازه می دهد دانشجو بپذیرد و شاگرد تربیت کند، بدون اینکه مشخص کند. استاد و توضیحات دوره «و خیلی مسائل دیگر، بنابراین جوانان باید از این فرصت نهایت استفاده را ببرند.

النعیمی افزود: در زمان ما در دهه هفتاد تنها جایی که می توانستیم تئاتر کار کنیم جشنواره ها بود. در تهران سالنی وجود نداشت و تئاتر ماه نمایشی را نمایش می داد. تئاتر سنگال نمایش داده نشد. تالار وحدت به طور کامل تعطیل است و عملاً دست به کار شده ایم، اما اکنون جوانان بیشترین شانس را برای کسب تجربه و دانش دارند.

داور جشنوارهوتروی خطاب به مسئولان اقلیم کردستان گفت: هنرمندان کردستانی از هنرمندانی رنج می برند که در راه اعتلای فرهنگ و هنر جان خود را فدا می کنند لذا از مسئولان این استان می خواهم که زمینه کار و فعالیت بیشتر هنرمندان این دیار را فراهم کنند. “

النعیمی هنرمندان را سفیران فرهنگی مسئولان و دولت دانست و گفت: اگر می‌خواهیم مردم از نظر فرهنگی رشد کنند، هنر باید در همه بخش‌ها فعال باشد و برگزاری چنین رویدادهایی یک جایزه است.