علمی و پزشکی

معجزه خواب کافی و تاثیر آن بر حافظه

اینکه مردم چگونه آموخته های خود را به خاطر می آورند و به یاد می آورند برای دانشمندان یک معماست. برای پاسخ به این معما، آنها اخیراً مطالعه ای انجام دادند که به عمق مغز انسان نگاه می کند، جایی که یادگیری قبلی در طول خواب دوباره فعال می شود و بنابراین در حافظه باقی می ماند.

دانشمندان علوم اعصاب از دانشگاه نورث وسترن و پزشکان مرکز صرع دانشگاه شیکاگو فعالیت الکتریکی مغز پنج بیمار در این مرکز را در پاسخ به صداهای پخش شده توسط تیم تحقیقاتی به عنوان بخشی از یک تمرین آموزشی بررسی کردند.

تحقیقات قبلی پردازش حافظه را در طول خواب با استفاده از نوار مغزی (الکتروانسفالوگرافی) ضبط شده با الکترودهای روی سر بررسی کرده است. اما این مطالعه قصد داشت فعالیت الکتریکی داخل مغز را ثبت کند و به همین دلیل پروب های الکترودی در مغز این بیماران کاشته شد.

این مطالعه نشان داد که خواب خوب شبانه تأثیر قابل توجهی داشت و شرکت کنندگان به طور قابل توجهی عملکرد خود را در آزمون یادآوری صبح روز بعد بهبود دادند.

بر اساس بیانیه مطبوعاتی منتشر شده توسط این موسسه، نقشه برداری فعالیت مغز به محققان این امکان را داده است تا با ارائه داده های بصری که مناطقی از مغز را که در فرآیند ذخیره سازی حافظه در طول شب درگیر هستند، گام بزرگی در درک نحوه عملکرد حافظه بردارند. .

کن بیلر، مدیر برنامه علوم اعصاب شناختی در دانشگاه نورث وسترن و نویسنده اصلی این مطالعه، در بیانیه ای گفت: «ما در حال بررسی این هستیم که چگونه مردم چیزهایی را که یاد گرفته اند به خاطر می آورند و آنها را فراموش نمی کنند. دیدگاه ما این است که خواب به این توانایی کمک می کند.

در این مطالعه، محققان پاسخ های الکتروفیزیولوژیکی به 10 تا 20 صدا را ثبت کردند. در حالی که هر بیمار در همان اتاق بیمارستان می خوابید، صداها به طور مکرر اما بی صدا پخش می شد تا بیمار را بیدار نکند.

بیشتر این صداها با اشیاء و مکان آنها مرتبط بود که شرکت کنندگان قبل از خواب روی رایانه لپ تاپ خود می دیدند و می شنیدند.

پس از به خواب رفتن، محققان به بهبود قابل توجهی در یادآوری فضایی پی بردند و دریافتند که بیماران با تکرار نتایج مطالعات قبلی با استفاده از ضبط EEG پوست سر، می‌توانند مکان‌های به خاطر سپرده‌شده را روی صفحه لپ‌تاپ با دقت بیشتری مکان‌یابی کنند.

با پخش صداها در هنگام خواب به افزایش فعالیت نوسانی کمک کنید

این مطالعه نشان داد که وجود فعالیت الکتروفیزیولوژیک در هیپوکامپ و قشر داخلی مجاور آن در ظاهر صداها در طول خواب بازتابی از فعال شدن مجدد و تقویت حافظه‌های فضایی مربوطه است.

بالر گفت: فرض سنتی این بوده است که چنین صداهایی در هنگام خواب شنیده نمی شود. اما در واقع، این صداها به ما اجازه می‌دهند نشان دهیم که ساختارهای مغز مانند هیپوکامپ زمانی که خاطرات دوباره فعال می‌شوند، واکنش نشان می‌دهند و به ما کمک می‌کنند تا دانشی را که در بیداری به دست می‌آوریم حفظ کنیم.

داده‌های الکترودهای کاشته‌شده در مغز بیماران نشان داد که صداهایی که در طول خواب پخش می‌شوند به افزایش فعالیت نوسانی از جمله افزایش باندهای EEG تتا، سیگما و گاما کمک می‌کنند. این شواهد الکتروفیزیولوژیک به محققان کمک کرد تا به این نتیجه برسند که تقویت حافظه مبتنی بر خواب در این مناطق مغز رخ می دهد.

بالر گفت: «گاهی اوقات یادآوری و فراموشی تصادفی به نظر می رسد. ما می توانیم جزئیات نامربوط را به خاطر بسپاریم در حالی که فراموش می کنیم آنچه را که بیشتر می خواهیم به خاطر بسپاریم. پاسخ به این معمای دیرینه، که در این مطالعه برجسته شده است، این است که خاطرات در طول خواب دوباره مرور می شوند، در حالی که نمی دانیم زمانی که از خواب بیدار می شویم، رخ داده اند.

این مطالعه در Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

دکمه بازگشت به بالا