چرا دارو کمیاب شد؟ – دیباروز

به گزارش دیباروز اقتصاددان او نوشت: «نصیر خسرو» روزگاری آخرین پناهگاه و پناهگاه داروهای کمیاب و خاص برای صعب العلاجان بود. غیرقابل تصور است که در زمان شیوع آنفولانزا برای تهیه برخی داروها مانند آنتی بیوتیک و سرم مجبور به همکاری با فروشندگان دارو شوید، اما اکنون باید برای همان اقلام داروخانه به داروخانه و شهر به شهر بروید.

این موضوع در مورد شربت آنتی بیوتیکی کودکان جدیتر است. داروسازان از سال 1388 و زمانی که 4200 تومان از روی سکه حذف شد، بحران را پیش بینی کردند اما هیچکس توجهی نکرد. از سوی دیگر بدهی سه ماهه سازمان تامین اجتماعی به داروخانه ها به مبلغ شش هزار میلیارد تومان آنها را به مرز ورشکستگی کشاند. تحقیقات میدانی اکونومیست نشان می دهد که بحران مواد مخدر محدود به یک شهر نیست و کشور در سایه آن قرار دارد. بحران در ماه فوریه تشدید می شود و در یک مسیر صعودی قرار دارد. آنفولانزا گسترش یافت و به مرحله هشدار رسید. همزمانی با فصل مدارس و سرما باعث شد افراد بیشتری دستگیر شوند و نیاز به درمان و دارو داشته باشند.

در این مورد، کمبود دارو حتی بیشتر می شود. شهنام عرشی گفت: شیوع آنفولانزا در ایران و نیمکره شمالی یک ماه پیش اتفاق افتاد، معمولاً بیماری هایی مانند سرماخوردگی و آنفولانزا به دلیل ازدحام زیاد دانش آموزان در یک محیط در مدارس شیوع پیدا می کند و پس از آن احتمال ابتلا وجود دارد. رئیس مرکز مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت بزرگسالان از طریق فرزندان خود به این بیماری مبتلا می شوند.

ابراهیم رئیسی رئیس جمهور ظهر امروز در جلسه دولت با اشاره به گزارشات دریافتی مبنی بر کمبود برخی مواد پزشکی، مسئولان ذیربط را موظف کرد با تهیه سریع لوازم پزشکی مذکور و رفع نیازهای مردم، پیگیری های دقیقی را انجام دهند. علت شکست احتمالی و با هر شخص یا گروهی که در این زمینه کمبودی دارد باید به نحو مقتضی با آن برخورد کند.

عدم وجود آنتی بیوتیک و توزیع قطرات

اگر نسخه ای دارید که حاوی شربت آنتی بیوتیکی مانند آموکسی سیلین، سفیکسین، آزیترومایسین، مترونیدازول، شربت ضد تب برای کودکان مانند استامینوفن، ایبوپروفن، شیاف استامینوفن برای کودکان، آموکسیکلاو، شربت آنتی بیوتیکی کودکان، آمپول های تزریقی سرفازولین مانند کفش های آهنی بپوشید و نگاه کنید درباره داروخانه داروخانه دارد اما می توانید آن را در داروخانه های منتخب وزارت بهداشت پیدا کنید. به عنوان پدری از اقدسیه تهران، نسخه خود را در ملارد پیچید، یا آقایی که از بروجرد به دنبال آنتی بیوتیک به تهران آمده بود. داروهایی که زمانی ساده به نظر می رسید و بدون نسخه قابل تهیه بودند، اکنون محدود و کمیاب هستند.

دکتر امیر امریان در فردیس کرج علاوه بر لیست فوق، شربت ایبوپروفن را نیز اضافه می کند. او تاکید می کند که این اقلام را نمی توان در آن منطقه یافت، یعنی حتی شهرهای اطراف. جوابی که هر روز به 300 تا 400 نفر می دهد و دست همه را خالی می گذارد. وی با بیان اینکه طی هفته گذشته این داروها به هیچ وجه پیدا نشد، گفت: قبلاً این مواد با قطار توزیع می شد اما به دلیل افزایش تقاضا با مشکل مواجه هستیم.

بر اساس پژوهش «گلوبال اکونومیست» در شهرهای دیگر نیز وضعیت به همین منوال است. به طور مشخص استان های اصفهان، اهواز، اراک و خرم آباد و مناطق جنوبی ایران. به گفته وی مشکل اصلی کمبود آنتی بیوتیک است که طی هفته آینده با روند فعلی بحرانی می شود.

شش هزار میلیارد بدهی تامین اجتماعی

قرار بود با طرح دارو تفاوت قیمت دارو را با ارز آزاد تامین اجتماعی جبران کند اما به معضل داروخانه تبدیل شد. شکایت می کند آقای قرار است کسری موجود در منطقه را جبران کند. او می گوید: کمبود دارو به شدت وجود دارد، اما در برخی داروخانه ها شدیدتر است و در بهمن و اسفند کارد به استخوان می رود.

به گفته دکتر م. بر اساس برنامه دروار، سازمان تامین اجتماعی باید ماهیانه ۲۱۰۰ میلیارد تومان به تمام داروخانه های کشور پرداخت کند اما سه ماه است که پرداخت نشده و اکنون میزان مطالبات به ۶۰۰۰ میلیارد تومان رسیده است. . الان 600 میلیون تومان از سازمان تامین اجتماعی بدهکار است که با توجه به تورم 50 درصدی اگر در سه ماه پرداخت شود حدود 200 میلیون می شود و 300 میلیون هم از حساب داروخانه حمایتی به مردم پرداخت شده است. برای افزایش قیمت دارو که با آزادسازی ارز اتفاق افتاد، قرار بود مطالبات داروخانه ها به سرعت و حداکثر ظرف مدت دو هفته پرداخت شود، اما عهدشکنی و تعهد باعث شد نقدینگی داروخانه ها را از بین ببرد و آنها را در آستانه ورشکستگی قرار دهد. او می گوید. بنابراین آنها نمی توانند دارو تهیه کنند.”

در حالی که مجریان طرح دروار از اجرای آن رضایت دارند، دکتر م: کسانی که این طرح را طراحی و اجرا کردند، سابقه کار ندارند، در حالی که کار تخصصی است، هر بار با تغییرات مدیریتی افراد جدیدی پیشقدم می شوند، در حالی که شایستگی نادیده گرفته می شود و روشن بینانی منصوب می شوند.

به گفته وی، سیاست مواد مخدر بسیار اشتباه بود. با وجود آزادسازی نرخ ارز، شرکت های تامین کننده مواد اولیه مسدود شدند و درخواست آنها برای تغییر قیمت مواد اولیه نادیده گرفته شد. در حالی که قیمت مواد اولیه هفت برابر شد. دکتر «م» می گوید در این مورد برای تولید هزینه نمی کند: «فرض کنید در شرایطی که قیمت واقعی دو سر من 100 هزار تومان است، به دلیل ممانعت دولت، تولید به صرفه نخواهد بود؛ در حالی که ظرفیت تولید وجود دارد. ”

وی به هشدارهای مکرر سندیکای تولیدکنندگان مواد اولیه اشاره می کند و می گوید: آنها چندین بار نسبت به تغییر قیمت ها هشدار داده اند و ادامه شرایط فعلی را دلیل فروپاشی خود دانسته اند اما به هشدارها توجهی نشده است.

طرح داروخانه به درستی اجرا نمی شود و تامین اجتماعی پرداخت نمی کند، داروخانه ها تا کی می توانند بمانند و کار کنند.

ریشه بحران در سال 2018

کمبود دارو از زمان شیوع کرونا در اواخر سال 2018 آغاز شد، اما در آن زمان ممکن بود به دلیل شیوع بیماری همه گیر طبیعی به نظر می رسید، اما این کمبود به دور از یک بحران بزرگ بود. دکتر نادر رحیمی در نزدیکی خراسان داروخانه دارد. کمبود لیست قبلی را تکرار می کند و بر کمبود شدید سرم، آنتی بیوتیک ها و به ویژه شربت برای کودکان تاکید می کند. او می گوید: کمبود آنتی بیوتیک از ابتدای سال مشهود بوده است. و وضعیتی است که در سال‌های گذشته به شدت شاهد آن نبوده‌ایم.» به گفته دکتر رحیمی، مدیران تولید از اواخر سال 1398 اعلام و هشدار دادند که با حذف 4200 تومان و شناور شدن قیمت آن‌ها، قیمت‌ها افزایش می‌یابد. کمبود دارو، اما به این موضوع توجهی نکردند.

وی می گوید: از اواخر سال 1388 تا ابتدای سال 1400 هشدار داده شد که تغییر قیمت سال ها پیش به دلیل تورم سالانه اعمال می شود، اما از سال 1400 به دلیل عدم هماهنگی یا رعایت نکردن شرکت ها، فاصله زمانی تغییر قیمت با یک افت تفاوت کاهش یافته است.

این تغییرات ظریف باعث شده است که هر ورق کپسول آموکسی سیلین که در سال 1400 معادل 6500 تومان بود، امسال به 22000 تومان افزایش یابد که جهشی معادل بیش از 300 درصد است. به گفته دکتر رحیمی، این افزایش از زمان شناور شدن نرخ ارز انتظار می رفت. تقاضای تولیدکنندگان این بود که دولت نرخ را متناسب با نرخ تورم تعیین کند تا بخش تولید با آن مطابقت داشته باشد، که نشد.

وی مشکل دیگر را صادرات دانست و می گوید: ارزی که از صادرات به دست می آید در اختیار بانک مرکزی است و این موضوع باعث کمبود نقدینگی تولیدکنندگان می شود.

او می گوید در حالی که پس از اجباری شدن نسخه الکترونیکی، قرار بود سفارش داروخانه ها به سرعت پرداخت شود، اما چهار ماه است که سازمان تامین اجتماعی این بدهی را پرداخت نکرده است. مشکلی که تهیه دارو را دشوار می کند. شرایط سخت مالی باعث تغییراتی در داروخانه ها شد که برخی از آنها با اخراج شروع شد، اما برخی ترجیح دادند این شغل را ترک کنند یا به این شغل فکر کنند. ورشکستگی داروخانه ها را تحت فشار قرار داده است، به خصوص داروخانه هایی که در 4-5 سال گذشته شروع شده اند. او می‌گوید: قبلاً انتقال مجوز یا تغییر موسس داروخانه و یافتن آن در جای خوب مشکل بود و شاید در یک سال 10 فروشنده پیدا می‌شد، اما الان 100 فروشنده است؛ به‌گونه‌ای که این تصمیمی است که برخی داروخانه ها قبل از ورشکستگی گرفته اند.

بازار در دست دلالان و دلالان است

فقط داروسازان می توانند با شرکت ها یا بازدیدکنندگان آنها مذاکره و خرید کنند. دکتر حمید سبزیوند داروخانه ای در دزفول دارد و کمبود دارو را یک فاجعه توصیف می کند. در اهواز و آبادان نیز وضعیت به همین منوال است. لیست داروهایی که کمبود آنها آشکار است شامل آمپول تزریقی استامینوفن-کتورولاک، کلرفنامین و سرم های مختلف است. داروهای مورد نیاز روزانه وی می گوید: کمبود دارو فرصت سوء استفاده از داروخانه ها را برای شرکت ها فراهم کرده است، نمایندگی پزشکی هر منطقه از قانونی شدن داروها و شرکت هایی که باید دارو از آنها خریداری شود، اعلام کرد و علاوه بر دو بسته سرم – هر جعبه حاوی آن است. 15 تا 20 عدد سرم – شرکت ها داروخانه ها را مجبور به خرید دارو می کنند که نه تقاضا برای آن وجود دارد و نه نیازی وجود دارد، این شرایط تحمیلی 30 تا 50 میلیون به دست داروخانه ها تمام می شود، این در حالی است که حداقل 200 درخواست برای آن وجود دارد. سرم یا آمپول هر روز.

به گفته وی، از ابتدای شیوع کرونا وضعیت پزشکی مساعد نبوده، اما اکنون به مرحله بحرانی رسیده است. کار چندان سختی نیست و کارگزاران بازی سخت تری را برای داروسازان طراحی کرده اند. در این بین برخی افراد سودجو داروهای کمیاب مانند کتورولاک یا کلرفنامین را مستقیماً از شرکت ها خریداری می کنند و گاهی با 200 درصد بیشتر از قیمت شرکت به داروخانه ها می فروشند. داروخانه ها گاهی مجبور به خرید می شوند زیرا تحت فشار بیمارستان یا مرکز درمانی هستند. و بیماران این افراد داروساز نیستند.»

به گفته وی، داروخانه ها با هر خرید مجبور به خرید برخی از داروها می شوند و باید توجه داشت که تا زمانی که چک ارائه نشود، نمی توانند داروی جدید خریداری کنند. وی افزود: مسئله ای که آنها را با آن مواجه کرده کمبود نقدینگی است و آنها را در آستانه ورشکستگی قرار داده است.

انتهای پیام