تماشای خشونتی که اثرات آن در آینده نمایان می شود

تماشای برنامه های تلویزیونی خشن در سنین پایین از نظر علمی با عملکرد ضعیف در دبیرستان مرتبط است.

به گزارش Transparent، محققان دانشگاه مونترال (مونترال) محتوای نمایش داده شده نزدیک به 2000 کودک 3.5 تا 4.5 ساله را تجزیه و تحلیل کردند.

وقتی بچه ها 12 ساله شدند، محققان از آنها و معلمانشان خواستند که عملکردشان در مدرسه را ارزیابی کنند.

سپس مشخص شد که پسران و دخترانی که در اوایل کودکی در معرض محتوای خشونت آمیز قرار می گرفتند، احتمال بیشتری داشت که بعداً “افزایش ناراحتی عاطفی” را تجربه کنند.

دکتر لیندا پاگانی (لیندا پاگانی)، نویسنده اصلی مقاله توضیح داد: “آنها همچنین در پایان کلاس ششم در تعامل کلاس درس، پیشرفت تحصیلی و انگیزه تحصیلی کاهش می یابند.”

وی افزود: اکنون برای نوجوانان گذار به دوره راهنمایی مرحله مهمی در رشد نوجوانی آنهاست و احساس غمگینی، اضطراب و آسیب پذیری از نظر تحصیلی وضعیت آنها را پیچیده تر می کند.

تاکنون مشخص نشده است که قرار گرفتن در معرض محتوای خشونت آمیز در دوران کودکی چه از نظر تحصیلی و چه از نظر روانی بر کودکان تأثیر می گذارد.

دکتر گفت. پاگانی: شناسایی عوامل قابل تعدیل اولیه که بر سلامت آینده کودک تأثیر می‌گذارند، از اهداف مهم برنامه‌های سلامت فردی و اجتماعی است. سازگاری روانشناختی و تحریک تحصیلی مؤلفه های ضروری یک گذار موفق به دوره نوجوانی است.

این تیم تحقیقاتی در مطالعه خود که این هفته در مجله رشد و رفتار کودکان منتشر شد، تصمیم گرفتند اثرات طولانی مدت قرار گرفتن در معرض محتوای خشونت آمیز در سنین پیش دبستانی را بر رشد طبیعی ارزیابی کنند.

والدین پسران و دختران شرکت کننده در این مطالعه انواع برنامه های تلویزیونی را که فرزندانشان تماشا می کردند گزارش کردند. سپس هنگامی که 12 ساله شدند، کودکان و معلمان پیشرفت روانی و تحصیلی و انگیزه و مشارکت آنها در فعالیت های کلاس را ارزیابی کردند.

محققان داده‌ها را برای تعیین ارتباط معنی‌دار بین مشکلات در کلاس‌ها و محتوای خشونت‌آمیز که در دوره پیش‌دبستانی در معرض آن قرار می‌گرفتند، تجزیه و تحلیل کردند.

آنها همچنین سعی کرده اند تأثیرات و تعصبات از پیش موجود را که ممکن است بر این جنبه های زندگی کودکان نیز تأثیر گذاشته باشد، حذف کنند.

در نهایت، مشاهده تصاویر خشونت آمیز در طول سال های قبل از ورود به دبستان با خطر روانی اجتماعی و پریشانی تحصیلی در اوایل نوجوانی مرتبط بود.

برای دختران، ارتباط با افزایش استرس عاطفی، کاهش مشارکت در کلاس و کاهش انگیزه تحصیلی در سن 12 سالگی مشاهده شد.

برای پسران، مشاهده محتوای خشونت آمیز با افزایش ناراحتی عاطفی، بی توجهی، حواس پرتی و انزوای اجتماعی همراه بود.

محققان همچنین به کاهش تعامل و مشارکت با محیط کلاس، پیشرفت تحصیلی و انگیزه تحصیلی در پسران تا سن 12 سالگی اشاره کردند.

دکتر پاگانی می گوید کودکان پیش دبستانی تمایل دارند با شخصیت های تلویزیونی و نمایشی همذات پنداری کنند و هر چیزی را که می بینند واقعی می بینند. آنها به ویژه در برابر نمایش طنز قهرمانان و تبهکارانی که از خشونت به عنوان وسیله ای موجه برای حل مشکلات استفاده می کنند آسیب پذیر هستند.

وی افزود: قرار گرفتن مکرر در معرض سکانس‌های اکشن پرسرعت، ترشح آدرنالین و جلوه‌های ویژه جذاب می‌تواند باورها، نگرش‌ها و تصوراتی را که خشونت در تعاملات اجتماعی دارد تغییر دهد و یادگیری نادرست مهارت‌های اجتماعی اولیه می‌تواند سازگاری در مدرسه را دشوار کند. “

جسیکا برنارد، یکی از نویسندگان این مقاله، می‌گوید، درست مانند مشاهده خشونت در زندگی واقعی، قرار گرفتن مکرر در معرض یک دنیای خصمانه و خشونت‌آمیز که توسط موجودات عجیب و غریب نشان داده می‌شود، می‌تواند باعث ترس و استرس شود. همچنین باعث می شود این کودکان جامعه را خطرناک و ترسناک ببینند و این می تواند منجر به واکنش بیش از حد در موقعیت های مبهم اجتماعی شود.

وی افزود: در سال‌های منتهی به دبستان، هر چه کودکان بیشتر در معرض واکنش‌های پرخاشگرانه در صفحه نمایش قرار بگیرند، ممکن است این رفتار را طبیعی‌تر بدانند.

پاگانی گفت که قرار گرفتن در موقعیت‌های اجتماعی مناسب‌تر می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا مهارت‌های اجتماعی اولیه را توسعه دهند که بعداً به آنها خدمت می‌کند و در نهایت نقش مهمی در موفقیت شخصی و اقتصادی آن‌ها ایفا می‌کند.

محققان امیدوارند که متخصصان اطفال، والدین و جوامع به این اطلاعات توجه کرده و آنها را در نظر بگیرند.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان