کاهش کلسترول با داروی جدید

به گفته ScienceDaily، بعد از استاتین ها، دسته بعدی داروهایی که کلسترول را کنترل می کنند، مهارکننده های نوع 9 (PCSK9) پروتئین های کاهش دهنده کلسترول هستند. این عوامل در کمک به بدن برای حذف کلسترول اضافی از خون بسیار موثر هستند، اما بر خلاف استاتین ها که به عنوان داروهای خوراکی در دسترس هستند، مهارکننده های PCSK9 را فقط می توان با تزریق تزریق کرد که مانعی برای استفاده از آنها است.

اکنون، تحقیقات جدید محققان بیمارستان‌های دانشگاهی (UH) و دانشکده پزشکی دانشگاه Case Western Reserve دارویی را توصیف می‌کند که از یک مولکول کوچک ساخته شده است که سطح PCSK9 را کاهش می‌دهد و کلسترول را تا 70 درصد در مدل‌های حیوانی کاهش می‌دهد. این نتایج به یک استراتژی ناشناخته قبلی برای کنترل کلسترول اشاره می کند و همچنین ممکن است بر درمان سرطان تأثیر بگذارد.

جاناتان استاملر، MD، پروفسور برجسته نوآوری های قلبی عروقی و استاد پزشکی و بیوشیمی در دانشکده پزشکی کیس وسترن رزرو می گوید: کاهش کلسترول یکی از مهم ترین روش های درمانی ما برای افزایش طول عمر و محافظت از افراد در برابر بیماری های قلبی است. همچنان عامل اصلی مرگ و میر در جهان غرب است.

استاملر گفت که تا کنون، استاتین ها فقط کلسترول را کاهش می دهند، اما این دسته ای از داروها است که فکر می کنیم روش جدیدی برای کاهش کلسترول است. رویکردی جدید برای هدف قرار دادن PCSK9.

نتایج تحقیق

مرکز تنظیم کلسترول، گیرنده لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) است که در سطح سلول های کبد یافت می شود و کلسترول را از خون حذف می کند و در نتیجه سطح سرمی را کاهش می دهد. PCSK9 تعداد گیرنده های LDL در جریان خون را با سیگنال دادن به تخریب کنترل می کند. بنابراین، عواملی که PCSK9 را مهار می کنند، تعداد گیرنده های LDL را افزایش داده و کلسترول را حذف می کنند.

اکسید نیتریک مولکولی است که با باز کردن عروق خونی از حملات قلبی جلوگیری می کند. در این مطالعه جدید، استاملر و همکارانش نشان دادند که اکسید نیتریک همچنین می تواند PCSK9 را هدف قرار داده و آن را مهار کند. بنابراین باعث کاهش کلسترول می شود. آنها یک داروی مولکولی کوچک را شناسایی کردند که غیرفعال سازی PCSK9 توسط اکسید نیتریک را افزایش می دهد. موش های تحت درمان با این دارو 70 درصد کاهش کلسترول LDL را نشان می دهند.

فراتر از کلسترول تا سرطان

علاوه بر تأثیر بر متابولیسم کلسترول، این یافته ها ممکن است پیامدهایی برای بیماران سرطانی داشته باشد، زیرا شواهد در حال ظهور نشان می دهد که هدف قرار دادن PCSK9 می تواند اثربخشی تعدیل کننده ایمنی درمان های سرطان را بهبود بخشد.

به گفته استاملر، نه تنها PCSK9 گیرنده های LDL را برای تخریب هدف قرار می دهد، بلکه باعث تخریب MHC1 (کمپلکس اصلی سازگاری بافتی، مولکول های پروتئین روی غشای سلول های مختلف بدن) روی لنفوسیت ها می شود که برای شناسایی سلول های سرطانی استفاده می شود.

PCSK9 به طور موثری از شناسایی سلول های تومور توسط لنفوسیت ها جلوگیری می کند. بنابراین اگر PCSK9 را مهار کنید، می توانید کنترل سرطان را در بدن افزایش دهید. ممکن است روزی فرصتی پیش بیاید که از این داروهای جدید برای این نیاز استفاده کنیم.

نتایج این تحقیق در مجله Cell Reports منتشر شده است.

انتهای نامه