دیباروز / اصفهان یک محقق در زمینه اندازه گیری آلودگی نوری و تعیین مناطق رصدی ، مناطق رصدی مناسب در ایران و جهان را مورد مطالعه قرار داده و اظهار داشت: کویر بهاباد ، روستای آشین و روستای محمدآباد کورهگز دارای سه نمونه از بهترین نقاط رصدی با تاریک ترین آسمان هستند.
سهراب علی دوستی عصر (چهارشنبه 4 ژانویه) در یک سمینار آموزشی نجوم با عنوان “مطالعه آلودگی نور در رصدخانه های ایران” که توسط مرکز نجوم ادیب در اصفهان برگزار شد ، اظهار داشت: آسمان شب در برخی مناطق پر از ستاره است و در برخی مناطق کم است. ستاره؛ دلیل این امر وجود آلودگی نوری در شهرها است زیرا باعث می شود ستاره های کم نور کمتر دیده شوند.
وی گفت: برای رصد بهتر آسمان ، باید مناطقی را در خارج از شهرها انتخاب کرد که از آلودگی نوری دور باشند. موثر است
به گفته این محقق و مدرس نجوم ، اگر از منابع نوری به صورت غیراستاندارد استفاده شود ، عاملی در پخش نور در آسمان شب و مانعی برای مشاهده بهتر ستاره ها و سایر اجرام آسمانی است.
وی افزود: متأسفانه منابع نوری در بیشتر نقاط شهر استاندارد نیستند و این پدیده در اصفهان نیز وجود دارد و بسته به نور چراغ ، 30 تا 70 درصد نور خیابان های شهر به آسمان می رود که تهدیدی برای از دست دادن مناطق تاریک است.
علی دوستی با اشاره به اینکه اصلاحات اخیر در این زمینه در کشور انجام شده است ، گفت: متأسفانه روند کار کند است و در ده سال گذشته شاهد کاهش لکه های سیاه در کشور بوده ایم. موضوع آلودگی نوری در دنیا حدود 50 سال است و در سایر نقاط جهان در حال بحث است و برخی از کشورها با اختصاص مناطقی برای رصد ، بحث درباره حفاظت از آسمان را مطرح کرده اند. علاوه بر این ، با استاندارد سازی روشنایی خیابان های شهر یا استفاده از سایه چراغ ، می توان تا حدودی از انتشار نور به آسمان جلوگیری کرد.
به گفته یکی از اعضای مرکز آموزش نجوم ادیب در اصفهان ، این یک لامپ استاندارد است که فقط در بخشی که می خواهد روشن شود می درخشد و در مورد راهروها ، نور باید به زمین بتابد.
“در مناطق شهری ، اگر 50٪ از نور هر لامپ به طور متوسط در آسمان بتابد ، پس زمینه تاریک آسمان سیاه نخواهد بود و شما ستاره های کم نور را نمی بینید.”
و ستاره شناس ادامه داد: آلودگی نوری آسمان را تهدید می کند زیرا با دور شدن از شهر برطرف نمی شود و معمولاً اثر آلودگی نوری کیلومترها بعد از شهر در شهرها باقی می ماند.
علی دوستی توضیح داد: یکی از ویژگی های تعیین میزان تاریکی در آسمان توجه به گنبد روشن است که در هر شهر بوجود می آید و با توجه به وسعت شهر ، گنبد شهرهای نورانی متفاوت خواهد بود. در اصفهان گنبد نورانی به وضوح و بزرگ دیده می شود و در یک مسیر مستقیم به 100 کیلومتر می رسد.
این محقق در زمینه اندازه گیری آلودگی نوری و شناسایی مناطق پایش گفت: در سال های اخیر شاهد گسترش آلودگی نوری در شهرها بوده ایم و همین امر باعث از بین رفتن مناطق پایش شده است. بیایید از خود دور شویم.
به گزارش دیباروز ، علی دوستی با بیان اینکه نباید در آسمان تاریک و کامل نوری باشد ، افزود: یافتن این آسمان دشوار است ، زیرا با دور شدن از یک شهر به شهر دیگری می رسیم و به شهر دیگری می رسیم. برای نظارت و رفع بهتر آلودگی نوری در اصفهان ، باید 250 کیلومتر را طی کنیم.
وی پارامترهای آسمان تاریک را توضیح داد و گفت: برای اندازه گیری تاریکی آسمان از چیزهای مختلفی استفاده می شود که یکی از آنها اندازه گیری ارتفاع آسمان است که توسط دستگاهی به نام SQM اندازه گیری می شود. در این مقیاس ، هرچه آسمان بالاتر باشد ، آسمان تاریک تر و شرایط رصدی بهتر است.
به گفته علی دوستی آسمان شهرهای ایران مانند تهران ، مشهد و اصفهان کمتر از 5 است. البته مقداری بین 5 تا 6 برای آموزش نجوم مناسب است. اندازه 6.5 برای مشاهده جایی که راه شیری و چندین اجرام آسمانی دیده می شود مناسب است. اندازه بیش از 6.5 بسیار نادر است و سفر به آن مناطق دشوار است. مقدار بیش از 7.5 ایده آل است که ما در ایران نداریم.
این محقق نجوم رصدخانه افزود: ناظران برای تعیین میزان تاریکی آسمان از اقدامات مختلفی استفاده می کنند که یکی از آنها مقیاس Portel است که برای اندازه گیری کیفیت آسمان استفاده می شود ، بر اساس حدود 8 پارامتر که بدترین نقطه به تاریک ترین و بهترین آسمان است. شماره 9 را به یک تقسیم می کند.
وی ادامه داد: “مجموع این پارامترها ترتیب آسمان تاریک را با توجه به مشخصات Portel تعیین می کند.” در ایران ، ما در تاریکی در مقیاس Portal رتبه اول را نداریم و نقاط سیاه در ایران از 2 به بعد است.
یک استاد نجوم مشاهدهگر خاطرنشان کرد: با مطالعه وضعیت آلودگی نوری در خاورمیانه در می یابیم که مناطق پاکستان ، افغانستان ، ترکمنستان و مرزهای عراق و سوریه دارای مناطق تاریک تری هستند. نور مناطق جنوب غربی و شمالی ایران را طغیان می کند. همچنین در مرکز زاگرس ، آسمان در رتبه چهارم قرار دارد و نقاط خیلی تاریکی را مشاهده نمی کنیم. کویر مرکزی ، کویر لوت و مکانهایی در جنوب شرقی ایران دارای آسمان تاریکی با ارزش بالا هستند.
به گفته علی دوست ، ما باید بپذیریم که به دلیل امنیت و زیرساخت های موجود آسمان خوبی در کشور داریم و یک سایت رصدی برای منجمان داخلی و خارجی وجود دارد.
وی در توضیح سایر نقاط مشاهده در جهان گفت: اروپای غربی و آمریکای شمالی ، و به ویژه نیمه شرقی ، غرق در نور است و مناطقی از نوادا از مناطق مناسب برای مشاهده محافظت می کند. آسمان در مناطقی از استرالیا بسیار تاریک است. شیلی و پرو مناطقی با رتبه بالا هستند ، در حالی که مناطقی از آسیا برای تبت و مغولستان مناسب است. اروپای شرقی معتدل است و حدود 40٪ قاره آفریقا آسمانهای بسیار تاریکی دارد.
این ستاره شناس در تشریح مناطق رصد تاریک در ایران گفت: تقریباً ایران شرقی و مرکزی را می توان یافت که شامل مناطقی از یزد ، اصفهان ، خراسان و سمنان باشد. قسمت هایی از کویر لوت یکی از تاریک ترین مناطق ایران است و در مطالعات “رگ ییلان” یکی از تاریک ترین نقاط است که البته دارای دو مشکل اصلی است ، گرد و غبار آن بسیار زیاد است ، به ویژه در تابستان که دما از 60 درجه بالاتر است. . در حالی که دسترسی و امنیت خوبی وجود ندارد.
اشاره کرد که حدود 10 تا 12 لکه بسیار تاریک در ایران وجود دارد ، وی گفت ، “آسمان تاریک ، همراه با امنیت و زیرساخت های مناسب ، مناطقی از” کویر بهاباد “را با ارزش و یکی از بهترین مناطق رصدی در ایران ساخته است. البته ، ما از ستاره شناسان می خواهیم لامپ های اطراف این منطقه را بهبود بخشند و از گسترش آنها جلوگیری کنند.” آلودگی نوری در این منطقه.
دوستی تأکید کرد: مناطقی از صحرای بهاباد با رتبه 3 یکی از بهترین مناطق قابل مشاهده و آسانی در آسمان است ، البته در برخی از قسمتهای آن رتبه دوم نیز وجود دارد. کویر بهاباد یکی از مناطق تاریک ایران است که باید آن را حفظ کرد.
و این محقق در زمینه اندازه گیری آلودگی نوری و شناسایی مناطق پایش افزود: در بخشی از صحرای بهاباد مقدار 7.5 بدست آمد اما امروزه وجود ندارد.
وی با اشاره به گسترش آلودگی نوری گفت: در گذشته شرایط پایش در مناطقی از کویر شاهرود و دامغان خوب بود اما اکنون آلودگی شدید شدیدی دارند و نقاط رصد خوبی در اطراف شاهرود و دامغان نداریم اما آسمان در منطقه توران هنوز تاریک است.
این محقق ستاره شناس افزود: روستای آشین در حوالی انارک ، 250 کیلومتری اصفهان ، دارای نقاط تاریکی است و در جایگاه سوم قرار دارد. این روستا گاهی گرد و خاکی است و در صورت عدم گرد و غبار ، حجم آن در پاییز و زمستان به 6.5 و 6.6 می رسد.
وی همچنین علی دوستی را در جنوب شرقی ایران در مناطقی از سیستان بلوچستان که زیرساخت های نور کم و مکان هایی با آسمان تاریک است معرفی کرد و گفت: پاشاگرد و بخشی از شهر ایرانشهر تنها مناطق تاریک سیستان هستند اما به دلیل مرطوب بودن آن از دریا در تابستان کیفیت آسمان خوب نیست و افزایش می یابد رشد و گسترش آلودگی نوری.
او توضیح داد: روستای کورا گاز در خور نیز اکنون منطقه خوبی بود که از آلودگی نوری رنج می برد ، اما هنوز هم یکی از مراکز رصد مناسب در ایران است.
این محقق در توضیح مناطق رصدی کوهستانی در ایران توضیح داد: از آنجا که بیشتر جمعیت در این مناطق ساکن هستند ، یافتن آسمان تاریک دشوار است ، اما به دلیل اینکه گرد و غبار نیست ، آسمان صاف است ، اما اگرچه خیلی تاریک نیست ، اما آسمان خوب است. آنها باید توجه کنند. در این مناطق روستای “سارا آقا سید” که دارای مقاومت 6.5 درجه است ، پشتکوه فریدونشهر با قدرت 6.1 تا 6.5 مناسب است.
یک معلم نجوم مشاهدهگر اظهار داشت: در ایران ، مناطق بکر و تاریک بسیار کمی داریم و با گسترش آلودگی نوری ، این مناطق نیز در حال از بین رفتن هستند. مناطق رصدخانه بیش از آنچه فکر می کنیم در معرض خطر هستند و اگر اقدامی جدی انجام ندهیم ، این مناطق را نیز از دست خواهیم داد. ما برای محافظت از آسمان ایران به عزم جدی تری نیاز داریم.
انتهای پیام