هر هنرمندی میراث خود را با وصیت دادن به آثار مختلف خود به نسل های آینده منتقل می کند. جعفر باطغر ، استاد معاصر نقاشی و طراحی ایران ، مانند دیگر هنرمندان خداحافظی از چوبه دار ، آثاری از خود به جا گذاشت که می توانیم به مناسبت سالگرد درگذشت وی به آنها اشاره کنیم.
به گزارش دیباروز ، جعفر بوثقار ، متولد اسفند 1391 در شهر تبریز ، استاد معاصر نقاشی و طراحی در ایران است ، از این رو به نام جاودانگی معروف است.
پیتگر برای مطالعه چه روندی را طی کرد؟
این استاد نقاشی تحصیلات ابتدایی خود را در تبریز گذراند ، سپس وارد هنرستان صنایع عرضی تبریز شد و به تحصیل دوره مقدماتی نقاشی پرداخت. پتغار در سال 1913 وارد مدرسه هنرهای جدید در تهران شد و سرانجام تحصیلات خود را به مدت پنج سال در این هنرستان ادامه داد.
این نقاش معاصر اساتید مختلفی در تهران داشت ، اما دلیل خاص بودن آموزش هایی که از معلمان خود گرفت این است که اکثر معلمان او در تهران شاگردان کمال الملک بودند که در نهایت باعث رنگ آمیزی و خوشبو شدن او شد. مدرسه کمال الملک در آثار خود. سرانجام ، پس از اتمام تحصیلات ابتدایی ، این هنرمند در سال 1312 وارد دانشکده هنرهای زیبا شد و در سال 1319 با موفقیت فارغ التحصیل شد.
آثار و دانش آموزان
جعفر بتگر ، نقاش ، علاوه بر کشیدن پرتره ، در نوشتن مقالات و یادداشت ها نیز تلاش کرد ، که نتیجه ای نیز به همراه داشت. وی در یکی از اظهارات خود در مورد ماهیت یک اثر هنری گفت: “هر اثر هنری پرده جهالت انسانی است که توسط هنرمند برافراشته شده است. پس از پایان جهالت انسانی ، دیگر پرده ای برای نمایش هنری وجود ندارد.” هنرمند همچنین دو کتاب در زمینه هنر نوشته است: مرزهای هنر و هنر انسان و جاودانگی.
وی که از پیروان مکتب کمال الملک شناخته می شود ، همانطور که در اکثر آثار او مشهود است ، مجذوب تصویر زندگی مردم در خیابان و بازار بود و سعی کرد با استفاده از رنگ مناسب ، موقعیت اجتماعی مدلی را که به تصویر کشیده است نشان دهد. ترکیبات
اولین آثار این هنرمند ، برخلاف آنچه می توان انتظار داشت ، با فضایی طبیعی متمایز شده و بیشتر نشان دهنده گروه افرادی است که خود نقاش با آنها زندگی می کرده است. این آثار عبارتند از: روفوجار ، فروشنده مرغ پیر ، مادر نقاش ، فروشندگان فرش و هالا.
با گذشت زمان ، با تجربه بیشتر هنرمند ، درک او از ترکیب رنگ ها کاملتر شد و آثار بعدی او نیز بالغ تر شد. به طور کلی ، رنگ آمیزی متراکم یکی از مهمترین ویژگی های کار پیتر در دوره بعدی کار او است.
اگرچه تاکنون مطالعات بسیار مفصلی درباره آثار این هنرمند انجام نشده است و اکثر هنرمندان درک و اطلاعات دقیقی از آثار او ندارند ، اما باید گفت که پتگر یکی از تأثیرگذارترین شاگردان تهران بود. فریدا لاشایی ، فایروز دراس شیروانلو ، علی گلستانه و نامی به او حسادت می کنند.
این هنرمند اولین نمایشگاه خود را در سن بیست و شش سالگی برگزار کرد و از آن زمان برخی از آثار او با قیمت های مختلف در حراج بزرگ تهران به فروش رسید. برخی از این آثار عبارتند از: پیرماد چاپاقی در سال 2016 فروخته شد و بانو در سبز در سال 2015 فروخته شد.
پیتگر از نظر پسرش
حلا باطغر ، دختر جعفر باطغر ، در مورد پدرش می گوید: “پدرم صوفی بود و دانش آموزی بود که بدون وضو نقاشی نمی کرد و همیشه آرزو می کرد که آثار او در ایران بماند. پدرم می گفت هنرمندانی که به فکر خودشان بودند هنر با مردم فکر می کند و هنرمندانی که با خود صحبت می کردند با مردم صحبت می کردند. این تفاوت بین هنرمندان و یکدیگر و ارزش آثار هنری آنها است. به گفته بسیاری از کارشناسان ، جعفر باطغر یک صوفی متعهد بود که به عرصه هنرهای عجیب و غریب سقوط کرد. . “بخشی از بی خانمانی او به دلیل عدم تمایل وی به معروف شدن در طول زندگی بود.”
به گفته فرزند این هنرمند ، جعفر بتگر ، او علاقه ای به مطالعه آثار خود ندارد و می توان گفت یکی از دلایل عدم اطلاع کافی از آثار او نیز از اینجا ناشی می شود.
فوت کرد
این هنرمند که مهمترین اهداف و آرزوهایش تلاش مستمر برای ایجاد مدرسه خصوصی در هنر نقاشی در ایران بود ، سرانجام در سن هشتاد و پنج سالگی بر اثر بیماری قلبی ، کهولت سن و پوشش چشم از جهان فرو بست. انجمن هنری سیاه پوش
انتهای پیام